دارنده طلای کشتی جهان این روزها از سکوی قهرمانی به دست‌فروشی در خیابان رسیده است
محبوبه عظیم‌زاده | شهرآرانیوز؛ دور از ذهن است آن روزی که پرچم ایران را بالای سرش گرفت و در سالن، دور افتخار زد، چنین روزی را تصور کرده باشد یا آن روزی که روی سکوی قهرمانی ایستاد و مدال طلایی‌رنگ را به گردنش آویخت و شد یکی دیگر از قهرمانانی که نام کشورمان را با ورزش کشتی بر سر زبان‌ها انداخته اند. حدودا همین سه سال پیش بود که محسن مدهنی در وزن ۵۸ کیلوگرم، قهرمان کشتی فرنگی نوجوانان جهان شد، اما حالا فقط با ۲۰ سال سن، روی آورده است به دست‌فروشی در خیابان‌های اندیمشک خوزستان.
اصلا شاید اگر می‌توانست چنین روز‌هایی را پیش‌بینی کند، به‌سمت ورزش و کشتی نمی‌رفت و به قهرمانی و قهرمان شدن فکر نمی‌کرد. به اینکه برپایه گفته‌های خودش، از خانواده، از درس، از رفقا و از تمام چیز‌های دوست‌داشتنی و داشته‌هایش بگذرد تا تمام هم‌وغمش بشود یک چیز: کشتی و مهم‌تر از آن، اهرمی که بتواند بر آن تکیه کند تا نام میهنش را بر سر زبان‌ها بیندازد و پرچمش را ببرد بالا؛ بالاتر از کشور‌های دیگر. حالا، اما ویدئویی که در اینستاگرامش منتشر کرده است، می‌گوید انگارنه‌انگار زمانی برای این مرزوبوم افتخارآفرینی کرده است. او مجبور شده است برای گذران زندگی و به قول خودش «به‌دلیل مسائل بد زندگی» به میوه‌فروشی روی بیاورد. اما نکته دردناک‌تر این است که می‌گوید همین بساطی را هم که برای امرارمعاش فراهم کرده است، باید جمع کند؛ چون ماموران شهرداری از او خواسته‌اند.
خودش می‌گوید: «ما هم جمع کردیم. دست ما به جایی نمی‌رسد. گردن ما هم از مو باریک‌تر است، ولی خب در شأن یک قهرمان جهان نیست که بیاید دست‌فروشی کند و بعد جمعش بکنند. واقعا من متاسفم برای مسئولان این شهر.» کاربری، زیر همین ویدئویی که حالا دارد حسابی در اینستاگرام و تلگرام می‌چرخد، نوشت: «چی بگیم؟ خودت گفتی دیگه. در شأن یک قهرمان جهان نیست که بیاید دست‌فروشی کند.» و کاربر دیگری هم گفت: «یعنی واقعا فدراسیون و نهاد مربوط، نمی‌تونه یک برنامه حمایتی خوب و مداوم برای حمایت از قهرماناش داشته باشه؟»
همان‌طور که انتظار می‌رفت، تازه بعد از نشر پی‌درپی این ویدئو در فضای مجازی بود که حواس عده‌ای سر جایش آمد و واکنش‌هایی نشان دادند؛ واکنش‌هایی که چقدر خوب می‌شد اگر پیش از اینکه قهرمانی، خودش بیاید از وضعیت نامطلوب زندگی‌اش بگوید و اوضاع ناخوشش را به رخ بکشد، دیده می‌شد.
محمدابراهیم‌امامی، سخنگوی فدراسیون کشتی ایران، به این قضیه ورود کرد و بعد از اینکه گفت فدراسیون کشتی محدودیت‌هایی دارد و تا حد توان خود، قادر به کمک به قهرمانان این رشته است -که البته خیلی پاسخ دور از انتظاری نبود- از این گفت که پیگیر اوضاع این قهرمان خواهد بود: «ما در همین زمینه نامه‌ای ازسوی فدراسیون کشتی به کمیته ملی المپیک ارسال کردیم تا به لحاظ مالی به محسن مدهنی مساعدت شود و مسئولان کمیته ملی المپیک نیز در حد توان خود پیگیر خواهند بود.» برخی هم‌صنفان دیگر او مثل حسن یزدانی هم جزو کسانی بودند که با بازنشر این ویدئو، برای حمایت از او تلاش کردند.
محسن‌مدهنی البته تنهاکسی نیست که این سرنوشت را تجربه کرده است. محمدرضا تخشا، کاپیتان تیم ملی فوتسال معلولان ایران که در سال ۱۳۹۰ با این تیم به مقام قهرمانی جهان رسید، امید‌ستایش‌پور که در سال ۱۳۸۷ در مسابقات بین‌المللی پاورلیفتینگ ازبکستان قهرمان شد و در سال ۱۳۸۸ نیز موفق به کسب مدال طلا در رقابت‌های آسیایی در وزن ۱۱۰ کیلوگرم شد و همچنین مجتبی مرادی، دارنده عنوان‌های قهرمانی در مسابقات جهانی ترکیه و مجارستان که در سال ۱۳۹۰ مقام سوم کشتی آزاد جهان را از آن خود کرد، نمونه‌های دیگری هستند از قهرمانان افتخارآفرینی که بعد از مدتی به فراموشی سپرده شدند و مثل مدهنی برای گذران زندگی به دست‌فروشی روی آوردند.