چندماهی بیشتر از دولت دوم حسن روحانی باقی نمانده و انتخابات سرنوشت‌ساز ریاست‌جمهوری در پیش است. بسیاری از کنش‌های چهره‌ها و گروه‌های سیاسی در این روزها را نیز فقط می‌توان براساس انتخابات ریاست‌جمهوری دوره سیزدهم تحلیل کرد.
به گزارش شهرآرانیوز؛ عقربه‌های ساعت‌شمار انتخابات ۱۴۰۰ سریع‌تر از همیشه حرکت می‌کند. چندماهی بیشتر از دولت دوم حسن روحانی باقی نمانده و انتخابات سرنوشت‌ساز ریاست‌جمهوری در پیش است. بسیاری از کنش‌های چهره‌ها و گروه‌های سیاسی در این ایام را نیز تنها می‌توان براساس انتخابات ریاست‌جمهوری دوره سیزدهم تحلیل کرد. اصولگرایان امیدوارند بتوانند با موج‌سواری بر موج نارضایتی‌های عمومی، دولت حسن روحانی و حامیان اصلاح‌طلبش را به‌عنوان تنها مقصران شرایط امروز کشور به افکار عمومی معرفی کنند و بدین ترتیب به‌منزله منجیان زندگی و معیشت مردم در کارزار انتخابات حاضر و فاتح پاستور شوند.
اما درمقابل اصلاح‌طلبان سعی دارند با فاصله‌گذاری اجتماعی از دولت در ماه‌های باقی‌مانده، از انتقادات جاری فاصله بگیرند و باتوجه‌به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری در ایالات متحده آمریکا، این تصور عمومی را ایجاد کنند که مردم باید از فرصت پیش‌آمده استفاده کنند و با حضور جدی در انتخابات، به گزینه‌ای رأی دهند که تنش‌زدایی با آمریکا و دیگر کشور‌ها را دنبال کند تا رفع تحریم‌ها محقق شود؛ گزینه‌ای که گویی تنها درمیان اصلاح‌طلبان و گروه‌های میانه‌رو می‌توان سراغش را گرفت.
در چنین شرایطی اگرچه هنوز راهبرد انتخاباتی و کاندیدا‌های اصولگرایان و اصلاح‌طلبان چندان شفاف و مشخص نیست، چهره‌های مختلف سیاسی از دو جناح هر روز در رسانه‌ها حاضر می‌شوند تا به سهم خود، تنور انتخابات ریاست‌جمهوری را چندین ماه پیش از آغاز فرایند آن، به نفع خود گرم کنند. در ادامه، آخرین اظهار نظرات انتخاباتی فعالان سیاسی دو جناح اصولگرا و اصلاح‌طلب را مرور خواهیم کرد.
ممکن است قالیباف و رئیسی هیچ‌کدام نیایند
مهدی چمران، فعال سیاسی اصولگرا، در گفتگو با خبرآنلاین، درباره تلاش و برنامه جریان اصولگرایی برای جذب آرای خاکستری در انتخابات۱۴۰۰ گفت: «داشتن یا نداشتن برنامه برای جذب آرا یک بحث است، مطرح‌کردن بحث‌های منطقی، موضوع دیگری است؛ ازاین‌رو اینکه برای جذب آرا، کارناوال راه بیندازیم شبیه اقداماتی که در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری آمریکا نیز انجام شد، این کار را درست نمی‌دانیم. ممکن است هر گروهی دست به این جنس اقدامات بزند. منظور گروه خاصی نیست، اما نباید فراموش کرد که این اقدامات نوعی فریب‌دادن مردم و به بیانی مصادره‌کردن آرای آن‌هاست.
عده‌ای از مردم هم ممکن است به‌صورت احساسی و هیجانی رأی بدهند و بعد هم ممکن است پشیمان شوند.» چمران همچنین دراین‌باره که برخی بر این باورند که قالیباف و نواصولگرایان در این دوره از انتخابات ورود جدی‌تری خواهند داشت و باتوجه‌به دلخوری‌هایی که در دوره پیشین انتخابات ریاست‌جمهوری رخ داد به نظر نمی‌رسد درصورت ورود رئیسی به انتخابات ۱۴۰۰، قالیباف به نفع او کنار برود، گفت: «مشخص نیست که این دو نفر برای انتخابات ۱۴۰۰ حضور پیدا کنند و نمی‌توان برپایه احتمالی که مشخص نیست احتمالات دیگری را مطرح کرد؛ به‌هرحال ممکن است کنار بکشند یا کنار نکشند.»
اصولگرایان چهره‌های متعددی برای حضور در عرصه‌های بین‌المللی دارند
عباس سلیمی‌نمین، دیگر فعال سیاسی اصولگرا، درباره برنامه‌های انتخاباتی و کاندیدا‌های این جریان با نظر به احتمال مذاکرات آتی با ایالات متحده آمریکا به بُرنا گفت: «اصولگرایان یقینا گزینه‌ای دارند که در عرصه بین‌الملل حرفی برای گفتن داشته باشد و از منافع ملت دفاع کند. قطعا شخصیت‌های متعددی را در جریان اصولگرایی می‌توان نام برد که هم سابقه گفتگو در عرصه سیاست بین‌الملل دارند و هم اینکه دارای این توانمندی هستند. دست‌کم می‌توان گفت که بهتر از مذاکره قبلی، قادر به مذاکره هستند. به‌هرحال انتقاد‌هایی به فرایند مذاکره در این دوره وارد است. ظریف نیز ضعف‌ها و قوت‌هایی داشت.
وقتی به قوت‌های ظریف توجه می‌کنیم، عمدتا توانایی او در بیان نظراتش به انگلیسی شایان‌توجه است. ما در برخی زمینه‌های دیگر تجربه مذاکره را در بالاترین سطح داشته‌ایم، ولی باید دانست که توان مذاکره فقط منوط‌به آشنایی با زبان خارجی نیست؛ باید زبان‌دان‌هایی داشته باشیم که فراتر از مهارت تکلم به زبان انگلیسی، مهارت مذاکره نیز داشته باشند. به عنوان مثال بهزاد نبوی در مذاکره در الجزایر تجربه داشت که البته تجربه چندان موفقی نبود.»
اصلاح‌طلبان با گزینه اختصاصی اصلاح‌طلب در ۱۴۰۰ حاضر می‌شوند
علی صوفی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و دبیرکل حزب پیشروی اصلاحات، در گفتگو با سایت خبری‌تحلیلی نواندیش ایرانیان، در پاسخ به این پرسش که آیا اصلاح طلبان، ایده حضور مشروط در انتخابات را همانند انتخابات مجلس یازدهم، در انتخابات ۱۴۰۰ اجرایی خواهند کرد یا نه، گفت: «در زمان انتخابات مجلس ۹۸، به نوعی در لیست ندادن، اجماعی صورت گرفت، به این دلیل که همه کاندیدا‌های اصلاح طلب را حذف کرده بودند.
اصلاح‌طلبان، انتخابات‌های ۹۲ تا ۹۶ را بدون قید و شرط شرکت کرده بودند، اما در انتخابات مجلس ۹۸، چون به صورت مشروط شرکت کردند، عنوان «حضور مشروط» مطرح شد. انتخابات ۱۴۰۰ هم تاکنون بدین گونه بوده است؛ زیرا در حال حاضر، آن سازمان رسمی اصلاح طلبان که معمولا برای اجماع تشکیل می‌شد، فعال نیست.
به‌هرحال در این دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری، اصلاح طلبان برخلاف رویکرد قبلی خودشان، عمل می‌کنند و تلاش خواهند کرد کاندیدای اصلاح طلب معرفی کنند و اگر به تأیید شورای نگهبان رسید، از آن کاندیدا حمایت کنند. اما اگر کاندیدای اصلاح طلب ازسوی شورای نگهبان تأیید نشد، مانند انتخابات مجلس ۹۸، می‌توانند اعلام کنند که، چون جریان اصلاح طلبی، کاندیدایی ندارد، کاندیدایی را معرفی نخواهیم کرد. به احتمال زیاد این گونه خواهد بود؛ البته این تحلیل، تحلیل بنده است. در حال حاضر اصلاح‌طلبان، نفیا و اثباتا، موضعی نگرفته و مصادیقی را نیز مشخص نکرده‌اند.»
اصلاح‌طلبان و احتمال حضور در انتخابات با کاندیدای زن؟
آذر منصوری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و قائم‌مقام دبیرکل حزب اتحاد ملت، نیز درباره کاندیداتوری زنان در انتخابات ۱۴۰۰ و برنامه اصلاح‌طلبان در این‌زمینه به خبرآنلاین گفت: «در جمع احزاب زنان اصلاح‌طلب و چه در حزب اتحاد ملت و چه در جمع‌های اصلاح‌طلبان موضوع کاندیداتوری زنان در انتخابات ریاست‌جمهوری مطرح است. اینکه به چه سرانجامی برسد، موضوعی است که بستگی به شرایط و اقتضائات کشور و واقع‌بینی اصلاح‌طلبان دارد. حداقل بحران کرونا ثابت کرد که آیا زنان می‌توانند رهبران و مدیرانی برای اداره کشور‌های خود باشند یا نه. به نظرم مصداقی عینی‌تر از تجربه مدیریت بحران کرونا در جوامع وجود ندارد که ثابت کرد زنان اتفاقا می‌توانند رجل سیاسی قدرتمندتری برای کنترل و مهار بحران‌های پیش روی جامعه بشری باشند.»