امتیاز هیچ تیمی هنوز به میانگین تضمین قهرمانی نرسیده است و نشان می دهد که لیگ برتر بیستم از لحاظ آماری نسبت به دوره‌های قبل ضعیف‌تر شده است.
گروه ورزش/شهرآرانیوز، لیگ برتر بیستم فوتبال ایران از لحاظ آماری نسبت به دوره‌های قبل ضعیف‌تر شده است. نگاهی آماری به لیگ بیستم نشان می‌دهد باوجود تمام برنامه‌هایی که تیم‌ها برای کسب امتیاز و ارائه فوتبال مالکانه از خود به نمایش می‌گذارند، این اتفاق در عمل انجام نمی‌شود! یک قانون نانوشته در فوتبال وجود دارد که برای قهرمانی در لیگ، باید میانگین ۲امتیاز از هر بازی حاصل شود؛ اتفاقی که در لیگ برتر ایران به چشم نمی‌آید. یک بررسی اجمالی روی تیم‌های بالا‌نشین جدول نشان می‌دهد تا‌اینجای لیگ بیستم، هیچ‌کدام از تیم‌های بالای جدول، میانگین امتیازی لازم برای تضمین عنوان قهرمانی را کسب نکرده‌اند. این یک واقعیت است که کیفیت لیگ فوتبال ایران از نظر برنامه‌ریزی و به‌ویژه مسائل فنی افت فاحشی نسبت به دوره‌های پیش‌تر داشته است و برای دیدن بازی‌های زیبا و تماشاگر‌پسند، باید چند هفته صبر کرد.
خبری از بازی‌های جذاب نیست
کار به جایی رسیده است که برای تماشای یک بازی جذاب و تماشاگر‌پسند از تیم‌های بزرگ و پرطرف‌دار نیز باید چند هفته صبر کرد. این اتفاق در‌حالی رخ می‌دهد که به‌جز یکی‌دو تیم، کمتر‌تیمی در لیگ باشگاهی فوتبال ما، تاکتیک‌های هجومی را برای پیروزی به نمایش می‌گذارد و تمام تیم‌ها به ارائه بازی عرضی روی آورده‌اند و تمام مربیان هم مدعی ارائه فوتبال مالکانه هستند!
انگار هر چه توپ در عرض حرکت داده شده و توپ از این سوی میدان به آن سوی میدان رسانده شده و در خط دفاعی و یک‌سوم میانی زمین خودی پاس‌های کوتاه و عرضی رد‌و‌بدل شود، نشان‌دهنده فوتبال مالکانه است. آن‌هم بدون اینکه در طول ۹۰ دقیقه حتی به‌اندازه تعداد انگشت‌های یک دست برای مهاجمان، فرصت گل فراهم شود. نتیجه‌گرایی این‌روز‌ها اصل اول فوتبال ماست و تیم‌های بزرگ هم سعی می‌کنند با کمترین اختلاف گل به پیروزی برسند. تقریبا هیچ سرمربی برای ارائه فوتبال زیبا ریسک نمی‌کند که البته این مهم، ریشه در مدیریت باشگاه‌های فوتبال ایران دارد؛ مدیریتی که صرفا براساس نتیجه‌گرایی بنا نهاده شده است.
استقلال در بدترین حالت ممکن قهرمان می‌شود!
این نگرش مربیان باشگاهی، اثر خود را در جدول رده‌بندی لیگ بیستم کاملا واضح نشان می‌دهد. نگاهی به جدول به‌خوبی نمایان می‌کند میانگین امتیازی هیچ تیمی حتی به عدد ۲ هم نمی‌رسد تا به شکل عجیبی از استاندارد امتیازی فوتبال روز دنیا عقب باشیم؛ اما در فوتبال ما گویا همین میانگین پایین امتیازی برای کسب عنوان قهرمانی کافی است.
طبق یک فرمول قدیمی هر تیم برای کسب عنوان قهرمانی باید میانگین ۲امتیاز در هر بازی کسب کند. میانگین ۲امتیاز در هر بازی به علاوه یک‌امتیاز اضافی برای بالاترین استاندارد قهرمانی است و ۲امتیاز در هر بازی منهای یک‌امتیاز برای پایین‌ترین حد استاندارد میانگین امتیازی تیم قهرمان. یعنی در یک لیگ شانزده‌تیمی که هر تیم ۳۰ بازی انجام می‌دهد، ۵۹امتیاز پایین‌ترین امتیاز قهرمانی است و ۶۱امتیاز بالاترین امتیاز؛ البته در ۱۹ دوره قبلی لیگ برتر پیش آمده یک تیم با امتیازی کمتر از ۵۹ هم قهرمان شود (نمونه‌اش سایپای لیگ ششم)، ولی تقریبا امتیاز۶۱ در لیگ شانزده‌تیمی، تضمین‌کننده قهرمانی تیم است.
نگاهی به جدول نشان می‌دهد هیچ تیمی نتوانسته است به بالاترین حد امتیازی استاندارد قهرمانی برسد و تنها استقلال است که با کسب ۱۵امتیاز از ۸ مسابقه، به فرمول ۲ امتیاز منهای یک‌امتیاز رسیده که پایین‌ترین استاندارد امتیازات لازم برای کسب عنوان قهرمانی محسوب می‌شود و تضمین‌کننده قهرمانی نیست. پرسپولیس نیز از ۶ بازی ۱۰امتیاز اندوخته که نشان می‌دهد حد امتیازی این تیم از ۲ امتیاز منهای‌یک نیز پایین‌تر است. سایر تیم‌های لیگ‌برتری هم وضعیت مشابهی با این ۲ تیم دارند.
آماری که کاملا نشان می‌دهد هیچ تیمی در حد‌و‌اندازه قهرمانی، امتیاز کسب نکرده است و همه تیم‌ها دچار مشکلات فنی هستند؛ اما هر کارشناسی کوچک‌ترین اشاره‌ای به مشکلات فنی هر تیمی داشته باشد، مورد شدیدترین هجمه‌ها از‌سوی ادمین‌های مجازی تیم مدنظر قرار خواهد گرفت. چرا‌که قرار است به‌جای دیدن مشکلات و ارائه راهکار برای حل این مشکلات فنی، فقط بهانه‌تراشی شود و دنبال مقصر بیرونی بگردیم.
حال باید دید در هفته‌های آینده تیم‌های مدعی می‌توانند امتیازات لازم را کسب کنند و به میانگین لازم برای کسب عنوان قهرمانی برسند یا نه.