اول؛ قد و بالای رعنای خیلی از آن‌ها که هر روز به «وان یکاد» مادرها بیمه می‌شدند و به دعای خیر پدر بدرقه، حالا سال‌های سال است که به امانت خاک سرد روزگار رفته یا خوابِ آمدنِ آن‌هایی که هنوز نیامده‌اند به خیالی ابدی گره خورده است. آن‌ها که رفته و پیکرشان آمده، آن‌ها که رفته و سوی چشم به آمدن پیکرشان رفته و آن‌ها که رفتند و رفته رفته به قدر استخوان و پلاکی برگشتند، همه میهمان رؤیای صادق «جان‌بازی» در راه وطن شدند.
دوم؛ جنگ و تمام تنگناهایش برای دفاع از خود، آن‌‌قدر ما را در آتش احتیاجات دفاعی سوزاند که رفته رفته شدیم آبدیده کوره محرومیت‌ها؛ محرومیت‌هایی که دشمن می‌خواست و تلاش داشت حتی «فشنگ» هم به ما نرسد، چه برسد به فناوری‌های مدرن روز دنیا. آن روزها هیچ نداشتیم و حالا جنگنده مافوق صوت رادارگریز می‌سازیم، در ساخت هواپیماهای رادارگریز خودکفا شده‌ایم، در دانش فنی تعمیر انواع هواپیما و بالگرد نظامی، به رتبه پنجم دنیا رسیده‌ایم، موشک‌های بسیار دقیق نقطه‌زن دوربرد تولید می‌کنیم و در ردیف معدود تولیدکنندگان این فناوری در دنیا هستیم، رادار می‌سازیم و زیردریایی و قایق تندرو تولید می‌کنیم، تولید انواع توپ و تانک برایمان آسان شده و سامانه پدافند هوایی‌مان پیشرفته‌ترین پهپاد آمریکایی را شکار می‌کند و خلاصه صدها دستاورد نظامی داریم که کار خودمان است.
سوم؛ دفاع ما فقط دفاع از زمین و خاک و دریا و جغرافیا نبود؛ دفاع از ایدئولوژی شگرفی بود که باید رشد می‌کرد و تکثیر می‌شد، که اگر نمی‌شد، امروز ابهت ما این نبود، ایران ما این نبود. نه پیشرفتی بود، نه توانی برای حداقل دفاع و نه «آقایی» در دنیا. که اگر نمی‌بود، رئیس جمهور دم‌دمی مزاج آمریکا به طمع پیروزی در انتخابات، خودنمایی، نمایش توان دیپلماسی یا هر چیز دیگری، 7 بار برای گفت‌وگو التماس نمی‌کرد. سران امارات با کوچک‌‌ترین احساس خطر، هیئتی بلندپایه برای گفت‌وگو به کشورمان گسیل نمی‌کردند و عربستانی‌ها با وجود صدها میلیارد دلار سلاح پیشرفته، تا این حد مقابل ما دست به عصا راه نمی‌رفتند.
چهارم؛ دفاع مقدس اگر نمی‌بود، شاید شاکله تازه شکل گرفته ایستادگی و تمرین استقلال خیلی زود ترک بر می‌داشت. جنگ اتحاد ملی را در کشور ما رقم زد و موجب شد در راهی که پیش می‌رویم، همدل‌تر باشیم.
پنجم؛ این دفاع هر نظیر و مثل و مانندی که داشته باشد، وقتی زمان عرضه مجددش فرا برسد، باز هم رخ عیان می‌کند؛ اگر لازم باشد روزی روزگاری دوباره از این آب و خاک دفاع کنیم یا ضرورت داشته باشد دوباره برای دفاع از مقدسات اسلام وارد گود شویم، قطار جوانان همین مرز و بوم، دوباره به صف خواهند شد، بی‌واهمه از توان نظامی دشمن، وسوسه خناسان و هر عامل بازدارنده دیگر.