گروه ورزش| شهرآرا نیوز، در خبر‌ها آمده که مجوز حرفهای باشگاه استقلال صادر شده است. این خبر را در سال‌ها گذشته و با نزدیک شدن به شروع لیگ قهرمانان آسیا بارها شنیده ایم اما واقعیت این است که باشگاه‌های ایرانی فاصله زیادی با حرفهای شدن دارند و اگر می‌بینیم از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا مجوز حرفهای باشگاه استقلال تایید می‌شود بیشتر به جهت قدمت و سابقه تیم‌های ایران و داغ تر شدن تنور رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا است.
چنانچه جایگاه فنی فوتبال ایران در آسیا مانند کشور‌ی همچون ترکمنستان بود، کنفدراسیون فوتبال آسیا در همان قدم اول باشگاه‌های ایرانی را مردود می‌کرد تا از حضور دراین عرصه محروم شوند اما واقعیت این است که فوتبال ایران از قدمت و سابقه‌ای کهن در قاره برخورداراست و از لحاظ ظرفیت‌های فنی نیز بی شباهت به برخی تیم‌های اروپایی نیست و چنانچه درمسیردرست حرفهای قرار بگیرد حتی می‌‌تواند در فوتبال جهان نیز حرفهای بسیاری برای گفتن داشته باشد. بی شک یکی از راهکارها برای رسیدن به این مهم ایجاد بستری مناسب برای باشگاه‌ها است. شاید تایید و صدور مجوز حرفهای چنین ذهنیتی برای برخی مسئولان ایجاد کرده باشد که باشگاه‌ها با هیچ نقصی مواجه نیستند به قول معروف همه چیز گل و بلبل است اما در نهان باشگاه‌ها به خصوص استقلال و پرسپولیس مشکلات بسیاری به خصوص دربخش درآمد زایی وجود دارد. همین حالا که مجوز حرفهای باشگاه استقلال صادر شده، بازیکنان این تیم بخشی از مطالبات خود را دریافت نکرده‌اند.
اعتراض بازیکنان بعد از دربی درحقیقت پرده از این راز سربه مهر برداشت و نشان داد باشگاه نشین‌ها همچنان روی همان مدار کهنه حرکت می‌کنند وقادر به بالانس دخل و خرج خود نیستند. این مشکل درباشگاه پرسپولیس هم وجود دارد و شاید قدری در باشگاه‌های صنعتی چنین مصائبی کمتر دیده شود اما به واقع وقتی حرف از حرفهای گری به میان می‌آید باشگاه‌ها باید در تمام سطوح حرفهای باشند و ابزارهای سخت افزاری و نرم افزاری کافی نیز دراختیار داشته باشند. درباشگاه‌های استقلال و پرسپولیس هرفصل موج عظیمی از عزل و نصب ها به پا می‌شود و باشگاه در اوج بی ثباتی قرار می‌گیرد.
این وضعیت خود بیانگر بی ثباتی و فقدان حرفهای گری درباشگاه‌ها و نداشتن برنامه‌ای روشن و دراز مدت است. از سویی مسئله حق پخش نیز هنوز حل نشده باقی مانده و روشن نیست به واقع سهم حقیقی باشگاه‌های ایرانی از پخش تلوزیونی چه میزان است و آیا صداوسیما توانسته درسال‌های حیات فوتبال حقوق باشگاه‌ها را پرداخت کند؟ دربسیاری ازکشورهای صاحب فوتبال حق پخش تلوزیونی سهم عمده‌ای در تعیین سرمایه‌ها و درآمد‌های یک باشگاه را دارد اما به واقع درفوتبال ایران حق پخش جدی گرفته نمی‌شود و مسئله مهم تراینکه حق کپی رایت نیز هرگز رعایت نمی‌شود. حال که فوتبال ایران آن قدر درآسیا صاحب جایگاه است که به دلیل حفظ جذابیت این رقابت‌ها از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا شایسته حضور دراین عرصه محسوب می‌شود و ازکنار بسیاری از کاستی‌های آن عبور می‌کنند لازم است که تصمیم گیران در راس ورزش نیز باشگاه ها را به سمت حرفهای شدن سوق دهند.