بهترین فیلم‌های رمانتیک جهان را برای این دوست داریم که روایت‌کننده قصه‌های پرپیچ‌وخم عاشقانه هستند. اما «رومانتیسم هماد و طوبا»، دومین فیلم بلند کاوه صباغ‌زاده بیشتر از اینکه یک فیلم رمانتیک به حساب آید، یک پیام بازرگانی ۱۰۰دقیقه‌ای است که خانواده‌ای خوشبخت با لباس‌های تروتمیز و چهره‌های زیبا قصد دارند رنگ‌های زیبای خوشبختی را به نمایش بگذارند.
قاسمی | شهرآرانیوز - بهترین فیلم‌های رمانتیک جهان را برای این دوست داریم که روایت‌کننده قصه‌های پرپیچ‌وخم عاشقانه هستند. آدم‌های این قصه‌ها عشق را آسان به دست نمی‌آورند یا اگر این‌طور است، عشق برایشان به‌آسانی باقی نمی‌ماند. برای آن می‌جنگند، جام سرتاسر زهر را به امید قطره‌ای گوارا می‌نوشند و آن‌قدر تحمل می‌کنند تا از دل این تلخی چون زهرمار، عصاره شیرین عشق چکانده شود.
در تایتانیک عشق جواهری بود که در میان سیاهی درخشید، فیلم‌های بربادرفته و کازابلانکا صدای لطیف عشق را از میان بلبشوی جنگ و درگیری به گوش مخاطب رساندند و این یعنی زیبایی عشق در تاریکی‌ها معنا پیدا می‌کند، چون نور در سیاهی.
از این زاویه دومین فیلم بلند کاوه صباغ‌زاده بیشتر از اینکه یک فیلم رمانتیک به حساب آید، یک پیام بازرگانی ۱۰۰دقیقه‌ای است که خانواده‌ای خوشبخت با لباس‌های تروتمیز و چهره‌های زیبا قصد دارند رنگ‌های زیبای خوشبختی را به نمایش بگذارند.
در «رومانتیسم عماد و طوبا» همه‌چیز به‌شکل عجیبی زیبا و درخشان است. از چینش زیبای رنگ‌ها و فضایی کاملا هنری و فانتزی گرفته تا شادی و خنده‌هایی که تمامی ندارد و لحظات بسیار خوش و لذت‌بخش از تصور زندگی در کلبه‌ای دنج در جنگل.
این‌ها حسی را برای مخاطب ایجاد می‌کند مشابه حس وقتی که یک پیام بازرگانی را بین برنامه موردعلاقه تلویزیونی‌مان می‌بینیم و از خودمان می‌پرسیم «آیا چنین خانه و زندگی‌هایی وجود دارد یا فقط این‌طور ساخته‌اند؟»
البته این می‌تواند اصلا نقطه‌ضعف به حساب نیاید، در صورتی که طوفانی از راه برسد و همه این زیبایی‌ها را در هم بریزد و آن‌ها را به‌گونه‌ای درهم بپیچد که همه رنگ‌ها درهم محو شود و از دل آن‌ها رنگی تازه پدید آید که همان عشق است. اما در «رومانتیسم عماد و طوبا» از طوفان قدرتمند خبری نیست.
چیزی که در این فیلم وجود دارد، بیشتر شبیه به یک نسیم بدموقع است که آدم‌ها را کمی قلقلک می‌دهد و ناراحتشان می‌کند و دوباره همان زیبایی‌ها، همان عاشقانه‌ها و همان خوشی‌ها تکرار می‌شود.
یک گام به عقب
«رومانتیسم عماد و طوبا» حتی در مقایسه با اولین اثر کارگردان، یعنی فیلم «ایتالیا ایتالیا»، هم یک گام به عقب محسوب می‌شود.
در «ایتالیا ایتالیا» با فضایی جدی‌تر روبه‌رو هستیم. روابط شکننده هستند، درگیری بر بخش زیادی از فیلم سایه انداخته است و تلاش و استیصال آدم‌ها برای ساختن به چشم می‌آید. برعکس در «رومانتیسم عماد و طوبا» درگیری و چالش آن‌قدرها جدی نیست و ویرانی به بار نمی‌آورد و همه‌چیز به‌سرعت حل‌وفصل می‌شود.
آیا «رومانتیسم عماد و طوبا» می‌فروشد؟
با همه این‌ها نمی‌توان پیش‌بینی کرد از فیلم «رومانتیسم عماد و طوبا» استقبالی نشود. بی‌شک این فیلم برای آن‌دسته از مخاطبان، که البته تعدادشان هم کم نیست، ساخته شده است که دوست دارند حرف‌های خوب بشوند و رنگ‌های خوب ببینند. از این‌رو می‌شود پیش‌بینی کرد این فیلم گیشه‌پسند تاحدی در اکران موفق هم باشد.