«فاصله‌ای به وسعت...» به‌کارگردانی مهناز آقایی و نویسندگی مهدی شریفی و سیدجواد رحیم‌زاده، یگانه نمایش مشهدی راه‌یافته به هجدهمین جشنواره تئاتر عروسکی «مبارک» تهران است. این نمایش با عروسک‌هایی متفاوت در در بخش «ایده‌های نو» جشنواره پذیرفته شده است.
امیری | شهرآرانیوز - «فاصله‌ای به وسعت...» به‌کارگردانی مهناز آقایی و نویسندگی مهدی شریفی و سیدجواد رحیم‌زاده، یگانه نمایش مشهدی راه‌یافته به هجدهمین جشنواره تئاتر عروسکی «مبارک» تهران است. این نمایش با عروسک‌هایی متفاوت در در بخش «ایده‌های نو» جشنواره پذیرفته شده است. مهناز آقایی در توصیف عروسک‌های این نمایش می‌گوید: «عروسک‌های ما نه صورت دارند و نه دست و پا؛ آن‌ها یک‌تکه پارچه مربع‌شکل هستند که حس دارند و داستانی عاشقانه را رقم می‌زنند.»
نمایشی که در بخش «ایده‌های نو» پذیرفته شده است
به‌گفته مهناز مهناز آقایی این‌طور نیست که همین تکه‌پارچه‌ها ایده نمایش آن‌ها باشد، زیرا در اینجا متریال کار مطرح نیست، بلکه آنچه باعث شده است این نمایش در بخش «ایده‌های نو» پذیرفته شود، نوع و طراحی و کاربرد عروسک‌هاست که بسیار ساده است و احساسات را بیان می‌کنند: «عروسک‌های ما یک‌تکه پارچه مربعی بسیار ساده‌اند که شاید هرکس در خانه آن را داشته باشد و جلو چشمش باشد. تکه‌پارچه‌هایی که دست و صورت و سر و چشم و... ندارند، اما حس را به تماشاچی انتقال می‌دهند، به‌ویژه که نمایش ما یک عاشقانه است و آن عروسک‌ها با رنگ‌های مختلف دارای حس بسیاری هستند که به‌وسیله ۲ عروسک‌گردان گردانده می‌شوند. عروسک‌گردان‌های ما تبحر دارند که یک‌تکه پارچه را طوری عروسک‌گردانی کنند که مخاطب آن تکه‌پارچه را به‌عنوان شخصیت بپذیرد و به‌دنبال آن بیفتد.»
بیشتر بخوانید:
از محتوایی با جنگ و صلح تا طراحی صحنه متحرک
محتوای نمایش «فاصله‌ای به وسعت...» جنگ و صلح در دنیاست. آن‌گونه که آقایی توضیح می‌دهد، نمایش با ورود یک بادکنک سفید شروع می‌شود که ۲ عروسک دختر و پسر با آن بازی می‌کنند و هرچه نمایش پیش می‌رود، اتفاق‌های عجیب‌وغریب، اختلاف‌ها، دیوارها، دعوا‌ها و... به وجود می‌آیند.
او درباره طراحی صحنه این نمایش که به شکل پرتابل (طراحی صحنه متحرک) اجرا شده است، توضیح می‌دهد: «ایده عروسک‌ها با آقای مهدی شریفی بوده است، اما طراحی صحنه را خودم انجام داده‌ام که برمبنای طراحی عروسک‌ها بوده و به این شکل است که روکشی پارچه‌ای در صحنه وجود دارد که به‌ظاهر ۲ خانه است. این خانه‌ها متحرک‌اند و به ابعاد مختلفی در می‌آیند. این اولین‌باری نسیت که طراحی صحنه به شکل پرتابل انجام می‌دهم و چندبار دیگر نیز این کار را در نمایش‌های خودم اجرا کردم. این نوع طراحی صحنه به تماشاچی اجازه می‌دهد صحنه‌ها را از چند زاویه ببیند و در هر ثانیه اتفاق جدیدی در دکور بیفتد و مخاطب را شگفت‌زده کند.»
مکان تمرین نداشتیم
آقایی در بخشی دیگر از صحبت‌هایش از اوضاع سخت کار در شرایط شیوع کرونا می‌گوید: «از سال ۹۸ که فراخوان جشنواره عروسکی مبارک آمد، ثبت‌نام کردیم و همان موقع طراحی عروسک و طرحی صحنه در ذهنم بود. جشنواره قرار بود در مرداد ۹۹ برگزار شود که به‌دلیل وضعیت کرونا زمانش چندبار تغییر کرد و سرانجام تصمیم بر آن شد جشنواره به شکل مجازی برگزار شود. از فردای روزی که زمان جشنواره قطعی شد، که البته آن زمان آذر ۹۹ اعلام شده بود و ما در اوج کرونا بودیم، گروهم را جمع‌و‌جور کردم تا تمرینات را آغاز کنیم.»
اولین چالشی که این گروه نمایشی با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند، مکان تمرین است. آقایی می‌گوید: «جایی برای تمرین نداشتیم. همچنین من به ۱۳ عروسک‌گردان نیاز داشتم که وضعیت کرونا سبب شد به ۷ عروسک‌گردان قناعت کنم. سرانجام موفق شدیم در حوزه هنری تمرین کنیم. واقعا ممنونیم که حوزه هنری این امکان را به ما داد. اما چالش جدی‌تر کارکردن در وضعیت کرونا بود. نگرانی بسیاری داشتیم. ماسک می‌زدیم، دستکش دست می‌کردیم و سعی می‌کردیم شیوه‌نامه‌های بهداشتی را به بهترین شکل رعایت کنیم. تئاتر کارکردن در این وضع واقعا سخت است. خداراشکر که اتفاقی برای هیچ‌کدام از بچه‌ها نیفتاد و ما توانستیم ۲۰ جلسه تمرین را این‌گونه سپری کنیم. بعد همان‌جا فیلم‌برداری کردیم و کار را برای جشنواره فرستادیم.»
«فاصله‌ای به وسعت...» از تولیدات گروه هنری آوان است که قیس یساقی، حسین جلالی‌راد، فائزه امیرآبادی، مهلا رمضان‌پور، محمدجواد مهدیان، میترا قاسمی و یاسمن زارع‌زاده عروسک‌گردان‌های کار هستند.
جشنواره دوسالانه تئاتر عروسکی مبارک تهران از دهم تا هفدهم اسفندماه به‌صورت مجازی برگزار می‌شود. محمد بحرانی، وحید آقاپور و وحید نفر اعضای هیئت داوران بخش ایده‌های نو جشنواره عروسکی مبارک تهران هستند که فقط ۴ نمایش را به‌عنوان آثار منتخب این بخش معرفی کرده‌اند.