نمایشنامه‌نویس و طراح عروسک محله رضاشهر کارش را از عکاسی شروع کرد

سمیرا منشادی | شهرآرانیوز؛ منیره امیریوسفی را آن‌هایی که تئاتر کودک کار کرده‌اند به خوبی می‌شناسند. او سال‌هاست که در زمینه تئاتر فعالیت دارد. رزومه کاری‌اش را که مرور می‌کنیم آن‌قدر فعالیت‌های مختلفی در زمینه‌های عروسک‌سازی، طراحی عروسک، کارگردانی، نویسندگی، طراحی لباس و... دارد که نوشتن از آن به چندین صفحه احتیاج دارد. در معتبرترین جشنواره‌های داخلی و خارجی بار‌ها شرکت کرده و هر بار با دستی پر از این مسابقه‌ها برگشته تا افتخاری برای تئاتر عروسکی شهرمان باشد. این هنرمند پرتلاش تئاتر‌های زیادی را در جشنواره‌های بین‌المللی در کشور‌های ترکیه، هند، اوکراین و نپال به نمایش گذاشته و کسب افتخار کرده است.

 

در کنار همه این فعالیت‌هایش می‌توان از عضویتش در هیئت مدیره مؤسسه فرهنگی و هنری «سیمرغ آتشین پر»، مدیر داخلی خانه نمایش (اولین سالن و تئاتر خصوصی در مشهد ۱۳۷۸)، داور و مدرس تئاتر در تربیت معلم و آموزش و پرورش از سال ۱۳۷۷ تاکنون، مدرس انجمن سینمای جوانان مشهد از سال ۱۳۷۶ تاکنون، عضو انجمن بین‌المللی نمایشگران عروسکی یونیما مبارک، عضو انجمن تئاتر عروسکی خانه تئاتر و عکاسی از ده‌ها تئاتر و فیلم نام برد. با او گفتگو کردیم تا بیشتر با این هنرمند هم‌محله‌ای‌مان در رضاشهر آشنا شویم.

 

منیره امیریوسفی سال ۵۶ قدم به دنیا می‌گذارد و از همان کودکی به هنر علاقه‌مند می‌شود. ریشه این عشق و علاقه را می‌توان در خانواده هنرمندش جست‌وجو کرد. خانواده‌ای که از یک طراح، یک نوازنده گیتار و جواهرساز، یک خیاط و یک هنرمند تئاتر تشکیل می‌شود. او می‌گوید: بسیاری از اقوام پدری‌ام هنرمندند و در اصفهان به کار قلم‌زنی مشغول هستند. پدرم در اصفهان به دنیا آمد، در تهران بزرگ شد و در مشهد ازدواج کرد. بدین شکل ما در مشهد ساکن شدیم. امیریوسفی با بازگشت به گذشته آموخته‌های دوران کودکی‌اش را این‌طور شرح می‌دهد: از کودکی یاد گرفتم که با وسایل به چه صورت کار کنم، سعی می‌کردم از اوقات بیکاری نهایت استفاده را ببرم و با طراحی، ساختن وسایل و کاردستی خودم را سرگرم کنم. به طور کلی علاقه زیادی به یادگیری کار‌های هنری داشتم. از این‌رو تمام آنچه یاد می‌گرفتم در زمان‌های بیکاری برای خودم درست می‌کردم.

 

او علاوه بر اینکه در هنر موفق بوده؛ در زمینه درسی و ورزشی هم جزو شاگردان فعال مدرسه‌اش بوده است: در دوران تحصیل به همراه دوستم کار‌های هنری مانند طراحی پوستر و نقاشی انجام می‌دادم. به ورزش هم علاقه داشتم و عضو تیم بدمینتون و بسکتبال مدرسه بودم. در دبیرستان وارد تیم هندبال شدم و در مسابقات منطقه‌ای رتبه اول را به‌دست آوردم.

 

این هنرمند تئاتر به انتخاب رشته‌اش در دبیرستان اشاره می‌کند و می‌گوید: در آن زمان هدایت تحصیلی در آموزش و پرورش وجود نداشت که فرد را بر اساس استعدادهایش به رشته‌ای که علاقه‌مند است هدایت کند. از این‌رو بسیاری مانند من در رشته‌هایی که با استعدادشان هماهنگی نداشت درس خواندند. در دبیرستان رشته علوم تجربی را خواندم. در صورتی که اگر وارد هنرستان می‌شدم راهم برای ورود به هنر کوتاه‌تر می‌شد.

 

منیره در دوران دبیرستان عکاسی را از برادرش می‌آموزد و در این رشته تا آنجا پیش می‌رود که در سال آخر دبیرستان در مسابقات عکاسی منطقه، مقام اول را به دست می‌آورد: آشنایی‌ام با عکاسی و شرکت در مسابقه عکاسی سبب شد تا آن را با جدیت بیشتری دنبال کنم. بعد از آن مسابقه با همراهی داور مسابقاتی که در آن شرکت کرده بودم، استاد حسین برابادی عکاسی را به شکل حرفه‌ای ادامه دادم. با راهنمایی او با سبک‌های هنری آشنایی پیدا کردم و وارد دنیای هنر شدم. اگر بخواهیم ورود جدی امیریوسفی به دنیای هنر را بدانیم باید به سال ۷۴ برگردیم.

 

درست همان سالی که در کلاس عکاسی انجمن سینمای جوانان شرکت می‌کند: بعد از تمام شدن کلاس‌ها، دانش‌آموخته دوره فیلمسازی این انجمن شدم و دوره‌های تخصصی را هم تکمیل کردم. هم‌زمان وارد گروه تئاتر سیمرغ شدم و به عنوان عروسک‌گردان و سپس عکاس، عروسک‌ساز، گوینده، آوازخوان، نویسنده و کارگردان در این گروه فعالیت حرفه‌ای را شروع کردم.

 

ورود به دنیای هنری سبب می‌شود تا منیره در کار‌های مختلفی به عنوان سازنده عروسک، عروسک‌گردان، طراح، نویسنده و کارگردان نیز فعالیت کند. او مثالی می‌زند: اولین نمایشم در سال ۱۳۷۵ ساخت عروسک و عروسک‌گردانی نمایش «مادرجان سلام» بود که در سینما قدس به مدت یک ماه اجرا شد. این نمایش ۳۰ اجرا هم در سالن‌های نمایش آموزش و پرورش داشت. بعد از کسب این موفقیت بود که همین کار را در صداوسیمای خراسان رضوی ضبط تلویزیونی کردیم.

 

او ادامه کارش را این‌طور توضیح می‌دهد: سال ۷۸ طراحی و ساخت عروسک‌های نمایش کاکلی را انجام دادم. این نمایش ۱۵۰ اجرا در خانه نمایش داشت و ۲۰ اجرا در آمفی تئاتر امام خمینی (ره). همچنین این کار در صدا و سیمای خراسان رضوی ضبط تلویزیونی شد.

 

این نویسنده و کارگردان درباره سایر کار‌های هنری‌اش می‌گوید: از جمله کارهایم می‌توان به طراحی و ساخت عروسک‌های نمایش افسانه آدمک، جیگی جیگی ننه خانمی، نمایش پرنده آواز خوان، نمایش چولی قزک، نمایش توپ جادویی، نمایش نانی و نی نی (۱۱۰ اجرا در خانه نمایش، ۳۰ اجرا در آمفی تئاتر مهندس مشکی)، نمایش گلناز (بیش از ۱۳۰ اجرا در سالن‌های مختلف)، طراح و سازنده عروسک‌های سریال ۵۲ قسمتی باغ پرندگان برای صدا و سیمای خراسان رضوی، ساخت عروسک برای شبکه جهانی سلام، نویسندگی و کارگردانی و ساخت عروسک‌های نمایش افسانه (کار برگزیده در جشنواره تئاتر دانش‌آموزی در مرحله استانی وکشوری، اجرا در آمفی تئاتر آموزش و پرورش)، کارگردانی و ساخت عروسک‌های نمایش مردم نادان، طراحی و ساخت عروسک‌های نمایش رندان جهان و... اشاره کرد.

 

امیریوسفی ادامه می‌دهد: در سال ۱۳۸۳ نمایشنامه افسانه را به چاپ رساندم. از سال ۸۶ تا سال ۸۸ داور مسابقه‌های تئاتر دانش‌آموزی استان خراسان رضوی بودم. از دیگر فعالیت‌هایم می‌توانم به محقق و مدیر تولید فیلم مستند داستانی دایره قسمت، مدیر تولید فیلم مستند از نمایش تا نیایش برای صدا وسیما که از شبکه سراسری پخش شد، مدیر تولید فیلم مستند عشق‌آباد، آموزش عروسک سازی در برنامه‌های تلویزیونی، آموزش و پرورش و آموزشگاه‌های آزاد، داور مسابقات تئاتر دانش‌آموزی منطقه ۱ تهران و تدریس عروسک‌سازی در کانون حجاب برای مربیان کانون اشاره کنم.

 

او درباره علاقه فرزندانش به هنر می‌گوید: همسرم سرپرست گروه هنری سیمرغ بود و من هم در این گروه فعالیت داشتم بعد از چهار سال فعالیت در این گروه بود که با هم ازدواج کردیم. ثمره ازدواج پسرم ایلیاست که به هنر بسیار علاقه‌مند است و می‌خواهد امسال در کنکور هنر شرکت کند. دخترم آرنیکا به هنر و نوشتن علاقه دارد و در نمایش‌های من و پدرش ایفای نقش دارد. به طور کلی در خانواده ما هنر و کتاب‌خوانی دو رکن اساسی است. بیشترین هزینه ما در زندگی صرف خرید کتاب می‌شود و بهترین تفریحمان رفتن به فروشگاه‌های کتاب شهر است.