پرفسور روش بولون سال ۱۹۱۲ میلادی در فرانسه به دنیا آمد. او تحصیل در رشته پزشکی را سال ۱۹۳۶ میلادی در دانشگاه بروکسل بلژیک آغاز کرد. بولون سال ۱۹۵۵میلادی به دعوت وزارت دربار ایران، به مشهد آمد و در مرداد ۱۳۳۴ خورشیدی قراردادی سه ساله با آستان قدس رضوی به مبلغ هزار دلار برای کار در بیمارستان امام رضا (ع) بست.
فیضی | شهرآرانیوز؛ خواجه‌ربیع خانه ابدی بسیاری از چهره‌های مشهور است. شهدای انقلاب، دفاع مقدس، مدافع حرم و همچنین شهدای جنگ میان دولت عمان و شورشی‌ها همه در این آرامگاه آرام گرفته‌اند. مشاهیر دیگری همچون دکتر حسین امینی ادیب و شاعر برجسته مشهدی، دکتر حسین خلیلی یزدی چهره ماندگار پزشکی، حاج علی‌اکبر توسل باقری بنیان‌گذار و صاحب شرکت اتوبوس‌رانی اتو توکل، پروفسور بولون پزشک بلژیکی و... امسال هم حجت‌الاسلام راستگو در همین مجموعه آرامیده‌اند.
شهروندان زیادی تاکنون برای زیارت اهل قبور به آرامگاه خواجه‌ربیع رفته‌اند و توجهشان هم جلب نوشته‌های روی سنگ‌قبر پروفسور بولون شده است، اما از اینکه فردی که در این مقبره آرام‌گرفته که بوده و چه کرده اطلاعی ندارند. در این صفحه نگاهی کوتاه به زندگی این چهره ماندگار پزشکی و ماجرای مسلمان‌شدنش می‌اندازیم.
۳ سالی که ۱۴ سال شد
پرفسور روش بولون سال ۱۹۱۲ میلادی در فرانسه به دنیا آمد. او تحصیل در رشته پزشکی را سال ۱۹۳۶ میلادی در دانشگاه بروکسل بلژیک آغاز کرد. بولون سال ۱۹۵۵میلادی به دعوت وزارت دربار ایران، به مشهد آمد و در مرداد ۱۳۳۴ خورشیدی قراردادی سه ساله با آستان قدس رضوی به مبلغ هزار دلار برای کار در بیمارستان امام رضا (ع) بست. او به‌عنوان رئیس بخش جراحی مشغول خدمت شد و قراردادش مرتب تمدید شد به‌طوری‌که ۱۴ سال ریاست بخش جراحی بیمارستان امام رضا (ع) را برعهده داشت. مطالعات مهم بولون درباره کیست هیداتیک، سل اعضای مختلف، بیماری کیسه صفرا و مجاری صفرا و زخم‌های معده و اثنی‌عشر بود.
ماجرای مسلمان شدن
پروفسور بولون عمل جراحی معده آیت‌ا... سید محمدهادی میلانی را برعهده گرفت. بولون پس از عمل، زمانی که آیت‌ا... میلانی در حال به هوش آمدن بود، از مترجمش خواسته بود عبارت‌هایی را که ایشان هنگام به هوش آمدن می‌گوید برایش ترجمه کند، معلوم شد آیت‌ا... میلانی در آن هنگام، قسمت‌هایی از دعای ابوحمزه ثمالی را خوانده است و پس‌ازاین جریان بود که بولون به دین اسلام ایمان آورد و شیعه شد.
وقتی از او دلیل این‌کار و اقدامش را پرسیده بودند در پاسخ گفته بود: «تن‌ها زمانی که انسان، شاکله وجودی خود را بدون اینکه بتواند برای دیگران نقش بازی کند، نشان می‌دهد، در حالت به هوش آمدن است و بنده دیدم که این آقا (یعنی آیت‌ا... میلانی)، تمام وجودش محو خدا بود، در آن لحظه به یاد اُسقف کلیسای کانتربری افتادم که چندی پیش در همین حالت و پس از عمل در کنارش ایستاده بودم و دیدم که او ترانه‌های کوچه‌بازاری جوانان آن روزگار را زمزمه می‌کند…! در آن لحظه بود که فهمیدم حقیقت، نزد کدام مکتب است». او وصیت کرده بود که در شهر محل دفن آیت‌ا... میلانی یعنی مشهد دفن شود. پیکر پروفسور بولون اکنون در باغ اول خواجه ربیع در مشهد مقدس، دفن است.
از شاگردانی که جراحی عمومی را در نزد پرفسور بولون فراگرفته‌اند می‌توان به دکتر یوسف اهرابی‌نژاد، پروفسور مهدی بنایی، دکترمهدی لطفی، دکتر امیرشیبانی، دکتر یغمایی، دکتر حسین شاهوردیانی، دکتر ابطحی، دکتر صدری، دکتر محمد شاهین‌فر و... اشاره کرد. حضور پروفسور بولون در بیمارستان امام رضا (ع) از این بابت مهم و حائز اهمیت بود که جراحی نوین برای نخستین بار در ایران انجام می‌شد.
انقلاب روحی
بولون بار‌ها در بیمارستان محل کارش و به‌ویژه در بخش «مسلولین»، شاهد شفا گرفتن بیماران سل بوده است. در یک نوبت پرستاری می‌گفت: بیماری در رؤیا به محضر امام رضا (ع) شرفیاب شده و شفا یافته بود، پرفسور بولون همراه با بیمار شفا یافته منقلب شده بود و می‌گریست. تکرار این‌گونه موارد و فضای معنوی مشهد مقدس باعث انقلاب روحی پرفسور بولون و تشرف او به دین مبین اسلام شد. این اتفاق در اواخر عمر او رخ داد و پس از تشرف به دین اسلام نام عبدا... را برای خود انتخاب کرد. او سرانجام در ۱۴ مرداد ۱۳۴۸ خورشیدی براثر سکته قلبی درگذشت و در ضلع شرقی آرامگاه خواجه ربیع به خاک سپرده شد.
در پزشکی پیشرفت کردیم
دکتر شاهین‌فر از پزشکان قدیمی بیمارستان امام رضا (ع) درباره دکتر بولون و حضورش در بیمارستان امام رضا (ع) در مصاحبه‌ای گفته است: من حدود ۱۷ سال با بولون همکار بودم. خیلی کار‌های برجسته‌ای انجام دادیم که حتی از دانشگاه تهران جلو افتادیم. حتی در سال ۱۳۳۶ به پاریس رفتم و حدود یک سال در آنجا ماندم تا اطلاعات بیشتری را در زمینه پزشکی کسب کنم؛ ولی دیدم ما هیچ‌چیز از آن‌ها کم نداریم. تمام عمل‌هایی که آن‌ها انجام می‌دهند، ما هم انجام می‌دهیم. به‌جز عمل مغز و قلب که ما امکانات فرانسه را در مشهد نداشتیم. پروفسور هم ازآنجا که تخصصش نبود، دست به این کار نزد. یعنی ما در پزشکی خیلی پیشرفت کردیم.