فیلم کوتاه «بریسبال» به‌نویسندگی و کارگردانی ریحانه مرتضایی‌نیا به سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «media film festival» آمریکا راه یافت.
امیری | شهرآرانیوز، فیلم کوتاه «بریسبال» به‌نویسندگی و کارگردانی ریحانه مرتضایی‌نیا به سیزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم «Media film festival» آمریکا راه یافت. «media film festival» جشنواره‌ای است برای فیلم‌سازان تجربی که از هنرمندان خلاق و بااستعداد حمایت و فیلم‌های مستقل باکیفیت را ترویج می‌کند.
فیلم کوتاه «بریسبال» پیش از این هم به جشنواره‌های بین‌المللی بسیاری از جمله جشنواره بین‌المللی فیلم Ramsgate انگلستان راه یافته بود و از برخی جشنواره‌ها جایزه گرفته بود. این فیلم کوتاه درباره یک پسربچه معلول عاشق فوتبال است. این فیلم تلاش این پسربچه را نشان می‌دهد که با وجود ناتوانی سعی می‌کند به هر شکلی رؤیایش را تحقق بخشد.
ریحانه مرتضایی که «بریسبال» را به‌عنوان اولین فیلم خود سال ۹۴ به تهیه‌کنندگی امیر صدیق و حمایت معنوی انجمن سینمای جوانان مشهد ساخته است، فیلم‌های کوتاه دیگری از جمله «چشم خواب»، «گره» و «نیسان» را در کارنامه هنری خود دارد.
ساخت فیلم‌های جشنواره‌ای به‌دلیل نبود فرصت اکران فیلم کوتاه و با انگیزه بازگشت سرمایه
مرتضایی‌نیا انگیزه فیلم‌سازان برای حضور در جشنواره‌ها را آسیبی معرفی می‌کند که در نوع برنامه‌ریزی مسئولان ریشه دارد: «در حوزه فیلم کوتاه نگاه بیشتر به‌سمت جشنواره‌هاست، چون فیلم‌ساز آنجا بیشتر دیده می‌شود و بحث بازگشت سرمایه هم وجود دارد. زیرا در این اوضاع بد اقتصادی، فیلم‌ساز می‌تواند امید داشته باشد با برنده‌شدن در جشنواره‌ای، بخشی از سرمایه‌اش بازگردد.
مسئله مهمی که باعث رواج این دیدگاه شده است، نبود فرصتی برای اکران برای فیلم کوتاه است. حالا این وسط ممکن است عده‌ای در چنین وضعی تصیمی بگیرند فیلمشان را برای جشنواره‌ای خاص بسازند و به همین منظور سلایق جشنواره‌ها را در نظر بگیرند.
خود من قطعا اول دغدغه موضوع برایم مهم است و باتوجه‌به خروجی فیلم، برای ارسال آن به جشنواره تصمیم می‌گیرم، اما می‌بینم که اوضاع اقتصادی کنونی سبب شده است بسیاری از فیلم‌سازان در ساخت فیلم گرفتار افسردگی شوند.»
مافیای فیلم‌سازی
این فیلم‌ساز جوان می‌گوید هرسال تعدادی فیلم تولید می‌شود که هزینه یا بودجه یا سرمایه‌شان به عده‌ای وصل است و در آخر هم می‌بینیم کارشان خروجی مناسبی ندارد: «البته کاری به استثناها ندارم و نمی‌توانم بگویم همه کارها این‌گونه هستند، اما واقعا مافیایی در کار فیلم‌سازی هست که اجازه نمی‌دهد همه آن‌هایی که توانایی انجام کارهای خوب و مهم دارند، بتوانند دغدغه‌هایشان را بسازند. این مسئله برای فیلم‌ساز بسیار آزاردهنده است.
بدتر اینکه وقتی پای صحبت‌های افرادی که به اصطلاح فرهنگ‌دوست هستند، می‌نشینیم، حرف از حمایت می‌زنند، اما وقتی کار به‌جایی می‌رسد که باید حمایت کنند، پا پس می‌کشند و می‌گویند نمی‌توانند هزینه کنند. پس از مدتی هم صدایش درمی‌آید که همان هزینه را صرف حمایت فیلم‌سازی کرده‌اند که به آن‌ها معرفی شده است و خروجی کارش هم اصلا مناسب نیست.»
انجمن‌های سینمای شهرستان‌ها در حاشیه قرار دارند
به‌گفته کارگردان فیلم کوتاه «بریسبال»، انجمن سینمای جوانان مشهد واقعا تلاش می‌کند، اما یک‌تنه نمی‌تواند مقابل برخی از تبعیض‌ها و تفاوت‌ها بایستد. او معتقد است مشکل اصلی این داستان به تهران برمی‌گردد همین مسئله باعث شده است انجمن‌های سینمای جوانان ایران در شهرستان‌ها بیشتر روی کمیت کارها تمرکز کنند، زیرا کم‌تر به آن‌ها فرصت تولید کارهای مهم و بزرگ داده می‌شود: «منظورم این نیست که بیایند و به یک فیلم‌اولی بودجه زیادی بدهند. خود من برای همین فیلم «بریسبال» که فیلم اولم بود، اصلا انتظار حمایت زیادی نداشتم، زیرا کسی مرا نمی‌شناخت و نمی‌دانست می‌توانم کار کنم یا نه! اما حالا پس از ساخت تعدادی فیلم که برخی از آن‌ها در جشنواره‌های متعدد حضور پیدا کرده‌اند، توانسته‌ام توانایی‌ام را ثابت کنم. فیلم‌سازان زیادی در این مرحله قرار دارند، اما باز وقتی حرف از بودجه به میان می‌آید، فقط به افراد خاصی توجه می‌شود. البته این مسئله برای همه عوامل فیلم‌سازی وجود دارد.»
جشنواره‌های خارجی عادلانه‌ترند
مرتضایی‌نیا معتقد است این بی‌عدالتی در جشنواره‌ها هم وجود دارد. او می‌گوید: «داوران فیلم‌ها را تا آخر نمی‌بینند، اما اگر یکی از عوامل فیلم‌ها فرد معروفی باشد، آن فیلم توجهشان را به خود جلب می‌کند. من در جشنواره‌های داخلی و خارجی شرکت کرده‌ام، اما به‌نظرم جشنواره‌های خارجی بسیار عادلانه‌ترند.»
این کارگردان جوان معتقد است مجموعه این عوامل سبب شده است که فیلم‌سازها گرفتار افسردگی شدید شوند.