روز‌های خوب ابومسلم در جام تخت‌جمشید سال ۵۴ باعث شده بود هر رقیبی از رویارویی با مشکی های مشهدی نگران باشد، حتی هما.
حسین نخعی شریف | شهرآرانیوز؛ در ادامه بررسی تاریخی حضور ابومسلم در جام تخت‌جمشید سال۵۴ که اولین حضور این تیم در بالاترین سطح مسابقات باشگاهی کشور است، در این شماره به یک بازی معوقه ابومسلم با هما و ۳ بازی دیگر این تیم در هفته‌های بیست‌و‌یکم تا بیست‌و‌سوم لیگ آن سال پرداخته‌ایم.
ابومسلم پس از تساوی مقابل ملوان در دیداری معوقه به‌مصاف هما رفت. هما که تا قبل از رویارویی با مشکی‌پوشان از ۱۷بازی فقط یک شکست در کارنامه داشت، اصلا گمان نمی‌کرد با چنین تیم منسجمی مواجه شود. حضور بیش از ۱۲هزار تماشاگر آن‌هم وسط هفته نشان از جذابیت چند‌گانه این دیدار داشت که یکی از آن‌ها بیشتر برای مشهدی‌ها مهم بود و آن رونمایی از یک مربی اهل رومانی بر روی نیمکت ابومسلم به نام استفان لوکسکو (اشفان‌استان‌کلکسو) بود! اینکه چرا مهاجرانی‌ها (اصغر و عطا) باوجودکسب نتایج خوب حاج‌مهدی قیاسی، سراغ گزینه خارجی رفتند و باز چرا در‌این‌میان سراغ یک گزینه گمنام، مسائلی است که پس از سال‌ها هنوز پاسخ درستی به آن داده نشده و آنچه نقل‌قول شده، بیشتر روایت‌های شخصی است تا رسمی. از‌این‌رو فعلا از کنار آن می‌گذریم! تا شاید در نتیجه‌گیری پایان فصل به آن بپردازیم.
سه‌شنبه ۱۵مهر ۱۳۵۴ مصادف با عید سعید فطر با سوت محسن زمانی، ۲ تیم رودرروی هم قرار گرفتند. در این روز هرچند مجید تشرفی به‌خاطر دو‌اخطاره‌بودن در ترکیب تیم نبود، اما ابومسلم تغییری در تاکتیک خود نداده بود؛ ولی هم‌زمان جنگ درگیرانه از زمین حریف را هدف خود قرار داده بود تا خط میانی تکنیکی هما را از کار بیندازد و با همین حربه در دقایق۱۵و۴۳ توسط محمود ابراهیم‌زاده، مهاجم بوشهری خود، به گل رسید. البته هما هم در‌این‌بین دست‌وپا‌بسته نبود و چندین موقعیت خطرناک را توسط ناصر نورایی و علیرضا خورشیدی خلق کرده بود. با شروع نیمه دوم، هما که نمی‌خواست بازنده مشهد را ترک کند و از کورس صدر جدول با ۳ تیم دیگر تهرانی باز بماند، برشدت حملات خود افزود؛ اما وهاب نیسیان‌پور موتور متحرک این تیم یعنی علیرضا عزیزی را کاملا از کار انداخته بود تا در جدال اهوازی‌های ۲ تیم هم برنده، ابومسلم باشد. دقیقه۶۸، اما علیرضا خورشیدی در برخورد با مهدی عسگرخانی، توپ را به ناصر نورایی رساند و او دروازه را گشود؛ گلی که ابومسلمی‌ها به آن معترض بودند.
شدت ضربه چنان بود که عسگرخانی بی‌هوش و مستقیم روانه بیمارستان شد تا مرتضی اعتمادی جوان برای اولین‌بار درون دروازه بایستد. بعد از این گل بازی به خشونت کشیده شد و داور مسابقه هم که خطای همایی‌ها را گل قبول کرده بود، کاملا ناتوان در مهار بازی! به‌گونه‌ای که حتی اخراج مهدی خبیری و وهاب نیسیان‌پور پس از درگیری این دو، نیز به کمکش نیامد و تماشاگران هم از حدود دقیقه۸۰ حسابی از خجالت داور درآمدند! و شاید بتوان گفت شانس با داور یار بود که مشکی‌ها بازی را واگذار نکردند.
۳ روز بعد یعنی جمعه ۱۸ مهر، نماینده خراسان در استادیوم امجدیه (شهید شیرودی) به‌مصاف پاس رفت؛ دیداری که پیش‌بازی رقابت پرسپولیس با تراکتورسازی تبریز بود و مشهدی‌ها در آن نه‌تن‌ها احساس غربت نکردند، بلکه ۲۰ هزار تماشاگر سرخ‌پوش حاضر در ورزشگاه هم آن‌ها را تشویق می‌کردند! ابومسلمی‌ها که دروازه‌بان اصلی‌شان را به‌دلیل مصدومیت در دیدار قبل همراه نداشتند، در این مسابقه با همان آرایش همیشگی گام به میدان گذاشتند و در‌حالی‌که پاسی‌ها بر توپ‌ومیدان مسلط بودند، روی پرتاب میثاقیان و خطای رضا قفلساز، دروازه‌بانشان، بر روی علیقلیان در دقیقه۳۸ صاحب یک پنالتی شدند که توسط صفوی به گل تبدیل شد.
بعد از این گل، ابومسلم آرایش جدیدی به خود گرفت که آن زمان تازه متداول شده بود، سیستم ۴.۴.۲ از دقیقه۷۰ هم که مجید تشرفی کاملا به عقب کشیده شد و هرچه ایرج دانایی‌فرد و ماییس میناسیان و محمود حقیقیان زدند، به دفاع محکم ابومسلم خورد. در این روز خط دفاع ابومسلم متشکل از امیدوار، میثاقیان، مسیح‌نیا و گیل‌عرب و البته عسگرخانی حتی یک اشتباه هم نداشت تا آن‌ها با ۲ پیروزی ارزشمند در فاصله ۳ روز شادمان‌ترین تیم هفته باشند.
ابومسلم سرمست از نتایج درخشان نیم‌فصل در هفته بیست‌ودوم در یک روز بارانی مقابل دارایی قرار گرفت؛ جمعه ۲۵مهر۱۳۵۴. هنوز ۱۲هزار تماشاگر حاضر در استادیوم جابه‌جا نشده بودند که روی پاس کاپیتان پرویز قلیچ‌خانی و اشتباه عسگرخانی، شاهرخ اصلانی دروازه ابومسلم را گشود؛ دقیقه۴ و سوت محمد صالحی برای شروع مجدد بازی از میانه میدان. مشکی‌ها، اما خیلی زود و در دقیقه۱۷ با ضربه سر محمود ابراهیم‌زاده روی پرتاب اوت اکبر میثاقیان کار را به تساوی کشاندند، اما نبود وهاب نیسیان‌پور در خط میانی، عملا میانه میدان را به شاگردان جلال طالبی داده بود، جایی‌که قلیچ‌خانی هر بلایی خواست بر سر یاران مقابلش در‌آورد و شاهکارش هم گل دقیقه۵۵ بود که با آن قامت کوتاه روی سر مسیح‌نیایی بلند شد که دست‌کم ۲۰سانت از او بلندتر بود، گلی که عسگرخانی هم روی آن بی‌تقصیر نبود.
هنوز پس از سال‌ها این گل یکی از زیباترین گل‌هایی است که در استادیوم دیده ام. دقایق باقی‌مانده که بر شدت باران هم افزوده شده بود، نه ابومسلم جان داشت و نه دارایی ریسک زدن گل‌های بیشتر. اشتباه مربیان ابومسلم در این روز استفاده از مهدی عسگرخانی درون دروازه بود که هنوز از مصدومیت به‌طور‌کامل رها نشده بود.
هفته بیست‌و‌سوم پنجشنبه اول آبان، استادیوم باغ شمال تبریز. تراکتورسازی که با ۱۵امتیاز در مکان آخر جدول قرار داشت، برای فرار از سقوط باید فاتح این میدان می‌شد؛ اما ابومسلم در نیم‌فصل تیم دیگری شده بود. سوت عباس مقدس‌زاده که به صدا در‌آمد و در‌حالی‌که هنوز گوینده ورزشگاه در حال اعلام اسامی ۲ تیم بود، درست در دقیقه دوم بازی پرتاب اوت اکبر میثاقیان را رضا جاهدی به گل تبدیل کرد؛ گلی که به‌شدت مورد اعتراض شاگردان محمد بیاتی قرار گرفت و پس از آن تماشاگران تبریزی که از نتایج تیم خود هم ناراضی بودند، جو وحشتناکی را بر استادیوم حاکم کردند.
پس از گل زود‌هنگام ابومسلم، تراکتور در غیاب مهاجم ارزنده خود یعنی رحیم مه‌نمای‌اقدم هرچه زد، به در بسته خورد تا اینکه در دقیقه۴۵ داور برای فرونشاندن خشم تماشاگران، برخورد توپ به دستان مسیح‌نیا را پنالتی تشخیص داد و ناصر میرزایی، مدافع لرستانی تراکتورسازی، آن را به گل تبدیل کرد تا کمی جو ورزشگاه آرام شود؛ اما گل دقیقه۷۱ صفوی روی پرتاب اوت بی‌نظیر میثاقیان دوباره ورزشگاه را به جهنم تبدیل کرد، به‌گونه‌ای که در آخر مسابقه پس از مضروب‌شدن کمک‌داور، تیم داوری با اسکورت مأموران شهربانی از زمین خارج شد و درگیری و اعتراض تماشاگران هم منجر به زد‌و‌خورد و بیمارستان و... تا بدین‌گونه دیدار برگشت همچون دیدار رفت ۲ تیم، جنجالی و پرحاشیه شود. ابومسلم با این پیروزی و با ۲۳امتیاز خود را به رده هفتم جدول رساند تا رقابتش با ملوان و نفت آبادان برای تصاحب بهترین تیم شهرستانی جذاب‌تر شود.