نوروز ۱۴۰۰ هم با خودنمایی نشان‌هایی که تولدشان با آمدن بهار رقم می‌خورد به پایان رسید. مشهد در نوروز ۱۴۰۰، شهر شعر و نور شده بود. کلان‌شهر مشاهیر. آبادی پنجره‌های روشن و پهلوانان بیدار و در حال ستیز با ویروس جهانی کرونا.
سمیرا شاهیان | شهرآرانیوز - نوروز ۱۴۰۰ هم با خودنمایی نشان‌هایی که تولدشان با آمدن بهار رقم می‌خورد به پایان رسید. هم‌زمان که درختان بولوار احمدآباد، تن‌پوش بهارانه‌شان را پوشیدند، نسیم ماه فروردین وزیدن گرفت و زنگوله‌های ایستگاه طالقانی به صدا درآمدند و ساعت‌های مقابل باغ ملی زمان تحویل سال نو را نشان دادند. مشهد در نوروز ۱۴۰۰، شهر شعر و نور شده بود. کلان‌شهر مشاهیر. آبادی پنجره‌های روشن و پهلوانان بیدار و در حال ستیز با ویروس جهانی کرونا.
امسال در مقایسه با سال گذشته گل کاری در سطح شهر بنا برآنچه روابط عمومی شهرداری اعلام کرده بیش از ۱.۵ درصد افزایش داشته است و بر خلاف گذشته طراحی‌ها با ترکیبی از گل و نور، متفاوت‌تر شده بود. بر خلاف اینکه امسال جشنواره گل لاله برگزار نشد، ۳۲ مورد گل‌کاری ویژه در سطح میادین انجام شد و گل‌کاری‌های سطح شهر به‌گونه‌ای جانمایی شده بود که شهروندان، هنگام گذر از معابر از تماشای آن‌ها لذت ببرند. همچنین تولیدکنندگان بومی استان حدود ۹۰ درصد از گل‌های این آرایش شهری را تولید کردند که این اتفاق منجر به اشتغال‌زایی در استان نیز شد.
تونل‌های نور
گذر شعر بر پایه نورآرایی در بولوار احمدآباد حدفاصل خیابان رضا تا طالقانی و طاق‌نمای نور در پیاده‌راه خیام از طراحی‌های متفاوت برای استقبال از نوروز ۱۴۰۰ در مشهد است. تونل‌های متوالی با نورآرایی ویژه در رنگ‌ها و طرح‌های متفاوت از شگفتی‌های نوروز رنگی در مشهد است. از شب‌های نخست فروردین، میدان احمدآباد، مردم را از داخل این دالان‌های نورانی به سوی پنجره‌های روشن هدایت می‌کند. پنجره‌ها شاید استعاره‌ای از شهروندان مشهدی باشد که دومین تعطیلات آغاز سال نو خود را برای رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی در خانه مانده‌اند.
ببینید:
بهار مهدوی، نشان‌های موعود
تقارن سال نو خورشیدی با ماه رجب همچنان که فرصتی برای تحول بود در نشان‌های شهری هم باعث تغییر شد. بولوار احمدآباد با نماد‌های چوبی که روی آن نام مبارک «مهدی صاحب‌الزمان (عج)» حک شده و در میدان سعدی با خط نوشته‌ای از گل که «یا مهدی (عج)» را ترسیم کرده این عید خجسته را شادباش و تبریک می‌گوید. همچنین در میدان قائم (عج) یادمانی با عنوان رستاخیز طراحی شده است.
خان هشتم؛ کرونا
«نگاره کووید ۱۹» از نشان‌های مناسبتی نوروز ۱۴۰۰ با دو بیت از شعر علیرضا قزوه درباره کرونا و حال مردم در ورودی‌اش آغاز می‌شود:
«ما هفت‌خان را در خطر طی کرده‌ایم اما/ این هشتمین خان است آری، هشتمین خان است
سهراب من! گردآفرید من! سپر بردار/ رستم کجایی؟ هان! تهمتن روز میدان است»
نگاره کووید ۱۹ شمایلی استعاری از مردم این روزگار است که هر قشر به‌نوبه خود به میدان نبرد برای نابودی این ویروس رفته‌اند. پزشکان و پرستاران و تولیدکنندگان و ...
میدان جانباز هم قاصدک‌های بهار را روی سبزه‌هایش نشانده است. قاصدک‌هایی رنگی و نورانی که با همه زیبایی‌هایشان، برای مردم رنجور از کرونا بی‌تشابه به شکل ساختاری کووید ۱۹ نیستند.
انسان‌های سرمست «آمد بهار جان‌ها»
بیت «آمد بهار جان‌ها‌ای شاخ‌تر به رقص‌آ /، چون یوسف اندر آمد، مصر و شکر! به رقص‌آ» از مولانا دست‌مایه یکی از نشان‌های نوروزی شده است که در محله‌ای با نشانه‌هایی از فرهنگ جانمایی شده است. چهارراه گلستان که در همان حوالی میزبان «بازار کتاب گلستان» و فروشگاه‌های قدیمی کتاب است نماد رویش را پذیرا شده است و دو مرد و زن را به تصویر کشیده که آنچه در سرشان می‌گذرد متناسب با سرخوشی حال و هوای بهار است.
مشاهیر نیز در این بهار، بی‌بهره نماندند و یاد و خاطره‌شان در میدان سعدی زنده نگه داشته شده است. احمد کمال‌پور، شاعر فقید خراسانی و محمدتقی ادیب نیشابوری مشهور به ادیب ثانی و شاعر فارسی‌زبان و از دانشمندان علوم اسلامی معاصر، غلامحسین یوسفی، استاد ادبیات فارسی و محمدجواد ادیب نیشابوری معروف به ادیب اول و مهدی اخوان ثالث از شاعران معاصر آرام یافته در توس از چهره‌هایی ادبی هستند که روی ورقه‌های آهنی به شکل کاغذ‌های کهنه طراحی شده‌اند.
شاهنامه بایسنقری در میدان تقی‌آباد، دیگر نشان شهری بود که با تکیه بر فرهنگ و برای پاسداشت ادب پارسی طراحی و اجرا شده است.
المان‌های نوستالژیک؛ کم و بیش
تغییر رویکرد برگزارکنندگان رویداد خانه بهار را از کم کردن نماد‌های نوستالژیک می‌توان دریافت. برخلاف سال‌های گذشته که بزرگ‌نمایی در وسایل نوستالژیک مثل ترازو، چرخ خیاطی، میل بافتنی و ... رایج شده بود امسال نمونه‌های کمتری از این‌دست، در شهر به چشم می‌خورد. بارزترین نماد شهری در میدان جانباز و مربوط به آباژور و چراغ مطالعه بود. به جای این نماد‌های اغراق شده، حیوانات سبز در ورودی خیابان ملاصدرا و جغدی که دفتر «خانه بهار ۱۴۰۰» را باز کرده است، آمده است. فلامینگو‌ها و گربه‌های سبز در مقابل یکی از هتل‌های قدیمی مشهد، کرگدن‌های میدان معلم، گاومیش‌های دریاچه پارک ملت نیز از دیگر نمونه‌ها هستند. طراحی اتوبوس سبز در عرصه میدان شهدا و نزدیک پایانه اتوبوس‌رانی بی‌اهمیت با تأکید شهرداری روی دوستی با حیوانات و اهمیت به محیط زیست نبوده است.
۲۰۶ نشان نو و کهنه نوروزی
در این دوره از جشنواره خانه بهار، ۵۶ نماد و ۳۹ نقاشی دیواری جدید در کنار ۱۵۰ نماد بازآفرینی شده از سال گذشته به نمایش درآمدند. به این ترتیب در منطقه یک شهرداری ۲۰ نماد و ۵ نقاشی دیواری، در مناطق ۲ و ۳ مشهد ۵ نماد و ۵ نقاشی دیواری، در مناطق ۴ و ۵ تعداد ۷ نماد و ۵ نقاشی دیواری، در سه منطقه ۶ و ۷ و ۸ شهرداری ۱۰ نماد و ۴ نقاشی دیواری، در مناطق ۹ و ۱۰ در مجموع ۲۱ نماد و نقاشی دیواری و در سه منطقه ۱۱، ۱۲ و ثامن نیز ۱۱ نماد و ۶ نقاشی دیواری طراحی و اجرا شده است.
«ابوریحان بیرونی» در میدان ابوریحان، «نبرد رستم» در بولوار شهید مدرس، «هفت‌سین ۱۴۰۰» در چهارراه احمدآباد، «در اوج شادی» در بولوار قرنی، «پیغام محبت» در میدان کاشانی، «بازی نور و سایه» در آیلند میانی احمدآباد و «اسب» حدفاصل خیابان کفایی تا میدان شریعتی از آثاری هستند که در سطح شهر نصب شده‌اند.
همچنین نماد‌های «خورشید» در ابتدای بولوار ابوذر غفاری، «عیدی سازی» در ورودی قطارشهری ایستگاه احمدآباد، «چون به درختی رسیدی به تماشا بمان» در حدفاصل چهارراه دکترا تا میدان دکتر شریعتی، «پرنده فیروزه‌ای» در آیلند میانی چهارراه احمدآباد، «سنت تصویری برای عید و سالگشت آن» در بولوار عبادی تقاطع بهمن و رو‌به‌روی معلم ۱۳، «گل کوچیک» در میدان پرواز، «جعبه موزیکال» رو‌به‌روی سازمان پسماند، «حس ناب» در چهارراه مخابرات و نماد «نوبهار» در میدان استقلال نصب شده است.