یکی از برکاتی که در روز ۱۹ ماه مبارک رمضان، می‌توان از آن بهره‌مند شد، توبه به درگاه خداوند است آن هم توبه نصوح که دیگر بازگشت به گناه وجود نداشته باشد.
شهرآرانیوز - دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان به شرح زیر است:
اللَّهُمَّ وَفِّرْ فِیهِ حَظِّی مِنْ بَرَکَاتِهِ، وَ سَهِّلْ سَبِیلِی إِلَى خَیْرَاتِهِ، وَ لا تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ، یَا هَادِیا إِلَى الْحَقِّ الْمُبِینِ.
خدایا در این ماه بهره ام را از برکتهایش کامل گردان، و راهم را به سوی نیکیهایش هموار نما، و از پذیرفتن خوبیهایش محرومم مساز،ای هدایت کننده به سوی حق آشکار.
توبه نمودن و پذیرفته شدن آن
یکی از برکاتی که در این روز می‌توان از آن بهره‌مند شد، توبه به درگاه خداوند است آن هم توبه نصوح که دیگر بازگشت به گناه وجود نداشته باشد. چنانچه خداوند عزوجل در قرآن می‌فرماید:“یا ای‌ها الذین امنوا توبوا الی الله توبه نصوحا عسی ربکم ان یکفرعنکم سیئاتکم و یدخلکم جنات تجری من تحت‌ها الانهار” یعنی “ای کسانی که ایمان آورده اید توبه کنید، توبه‌ای خالص، امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغ‌هایی از بهشت که از زیر درختانش نهر‌ها جاری است وارد کند” چرا که خداوند توبه کنندگان را دوست دارد “ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین” یعنی “خداوند توبه کنندگان و پاکان را دوست دارد” و توبه آنان را در صورت اصرار نورزیدن بر گناه می‌آمرزد...
یتیم نوازی
امیر مومنان حضرت علی علیه السلام یکی از اسوه‌های بزرگ در یتیم نوازی و رسیدگی به امور آنان بود چنانچه در حدیثی فرمودند:“من افضل البر برالایتام” یعنی “از برترین نیکی ها، نیکی به یتیمان است”...
خیرات و حسنات
خداوند عزوجل در قرآن خطاب به بندگان خویش می‌فرماید:“فاستقبوا الخیرات” یعنی “پس در کار‌های خیر (از یکدیگر) سبقت بگیرید” چرا که انسان در لحظه‌ای از عمر خود ممکن است تصمیم کار خیری را بگیرد و در لحظه‌ای دیگر از آن منصرف گردد و یا اینکه عمر او کفاف ندهد تا آن کار خیر را انجام دهد لذا خداوند انسان‌ها را به سبقت گرفتن در کار خیر امر می‌فرماید و ما نیز این را باید در نظر داشته باشیم که ممکن است که ماه رمضان سال آتی از عمر ما نباشد که بتوانیم کار خیری را انجام دهیم، پس امروز که از عمر ماست و هم اکنون در این ماه قرار داریم بهتر است که از این فرصت‌ها استفاده نماییم...
قرائت قرآن
قرائت قرآن یکی از مهمترین اعمال در این روز‌های با ارزش و مخصوصا لیالی قدر می‌باشد چرا که خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:“شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن” یعنی “ماه رمضانی که قرآن در آن ماه نازل گردید” و این آیه نشان دهنده این است که این ماه، ماه برپایی قرآن چه از نظر تلاوت و چه از نظر عمل می‌باشد چنانچه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:“علیک بقرائه القرآن فان قرائته کفاره للذنوب و ستر فی النار و امان من العذاب” یعنی “بر تو باد قرائت قرآن، زیرا که خواندن قرآن کفاره گناهان و پوششی از آتش (دوزخ) و ایمنی از عذاب است” که ما نیز در این روز از خداوند می‌خواهیم که ما را یاری نماید تا بتوانیم همه این اعمال را به شایستگی انجام دهیم...
منظور از سهل سبیلی الی خیراته چیست؟
منظور از “سهل سبیلی الی خیراته” “و در این روز راهم را به سوی خیرات این روز سهل و آسان نما” این است که خداوند انسان را یاری دهد تا بتواند به هر کار خیری که مواجه شد جامه عمل بپوشاند چرا که اگر خداوند او را یاری ننماید هرگز نمی‌تواند به کار خیری دست بزند، زیرا شیطان در کمین انسان نشسته است تا او را از کار‌های خیر و خداپسندانه باز دارد چنانچه امام صادق علیه السلام فرمودند:“من هم بشی من الخیر فلیعجله فان کل شی فیه تاخیر للشیطان فیه نظره” یعنی “هر کس قصد انجام کار خیری را دارد پس باید در آن بشتابد، زیرا هر کار خیری که پس افتد به راستی شیطان را در آن نظری است”
ارزش کار خیر از زبان امام صادق علیه السلام
امام صادق علیه السلام فرمودند:”اذا همت بشی من الخیر فلاتوخره فان الله عزوجل رب‌ها اطلع علی العبد و هو علی شی من الطاعه فیقول و عزتی و جلالی لا اعذبک بعد‌ها ابدا” یعنی “چون قصد انجام خیری نمودی پس آن را به تاخیر مینداز، زیرا همانا که خداوند بلندمرتبه چه بسیار باشد که از بنده‌ای در حال انجام خیری مطلع می‌شود و [به خاطر انجام همان کار خیر]می‌گوید به بزرگی شکوهم سوگند که تو را پس از انجام این کار خیر هرگز عذاب ننمایم” که ما نیز در این روز از خداوند می‌خواهیم که انجام کار‌های خیر را در این روز برای ما سهل و آسان نماید تا بتوانیم به رضایت او نزدیک شویم...
ولا تحرمنی قبول حسناته یا هادیا الی الحق المبین “خدایا مرا در این روز از حسنات مقبول آن محروم مساز‌ای راهنمای به سوی دین حق و (حقیقت) آشکار”
منظور از ولاتحرمنی قبول حسناته چیست؟
انسان به واسطه گناهانی که در طول عمر خویش انجام می‌دهد باعث می‌گردد که از یک سری کار‌های نیک که انجام آن‌ها مقبول درگاه خداوند می‌باشد، محروم گردد. زیرا گناه حجابی است که بنده بین خود و خدای خویش ایجاد می‌کند و آن حجاب اینگونه است که انسان با انجام هر گناه لکه سیاهی بر دلش می‌نشیند و با مرور زمان و انجام گناهان بیشتر آن لکه سیاه افزون می‌گردد تا اینکه انسان با آن دل سیاه خود نمی‌تواند با خدای خویش ارتباط برقرار کند و کسی که از خدای خویش دور گردد هرگز نمی‌تواند کار نیکی را انجام دهد. پس با این وجود ما به درگاه خداوند استغاثه نموده و او را به حق دین حقی که برای ما مقرر فرموده قسم می‌دهیم که ما را از گناهان دور ساخته و به انجام حسنات که مقبول درگاه اوست مشغول سازد. ان شاءالله که تابع باشیم.