امیری |به گزارش شهرآرانیوز، ماجرا از این قرار است که خانم خبرنگار پس از پایان گزارش میدانی از روند واکسیناسیون، درحال خروج از بیمارستان بوده است، اما حراست دانشگاه علوم‌پزشکی مانع از خروج او می‌شود تا بتواند او را مجبور کند همه اطلاعات ضبط‌شده آن گزارش را پاک کند. مؤمنی هم مقاومت می‌کند که سبب درگیری حراست با او می‌شود و دراین‌بین، انگشتان دست خانم خبرنگار می‌شکند.
جالب‌تر اینکه آقای حراست پس از شکستن انگشتان دست خانم خبرنگار، ابزار خبرنگاری او را از داخل کیفش برمی‌دارد و خودش اطلاعات او را پاک می‌کند.
این خبرنگار برای تهیه این گزارش هماهنگی خاصی از قبل انجام نداده بود، زیرا قرار بوده است یک گزارش میدانی از فضایی عمومی تهیه کند که در چنین مواردی دارابودن کارت خبرنگاری و مجوز کار مهم‌ترین ابزار یک خبرنگار است و خانم مؤمنی هم چنین شرایطی را دارا بوده است.
مؤمنی در گفت‌وگویی که پس از حادثه انجام داده، تأکید کرده است که حدود یک‌ساعت‌ونیم در آن محل حضور داشته است و افرادی که جزو کادر درمان بودند و همچنین رابطان و بازرسان وزارت بهداشت کارت خبرنگاری او را مشاهده کردند و حتی در گفت‌وگو با او همکاری کرده بودند. بنابراین اگر قرار بر ممانعتی هم بوده، باید از همان ابتدا تذکر داده می‌شده است تا اصلا گزارشی تهیه نشود.
این خانم خبرنگار همچنین در بیان جزئیات به این موضوع اشاره می‌کند که آقای حراست فیزیکی دست و بند کیف او را با دستش گرفته بود و او را در سالن بیمارستان به‌دنبال خود می‌کشانده است که این هم گویای نوعی دیگر از بی‌احترامی به یک خانم فارغ از خبرنگاربودن یا نبودن اوست.
کافی بود خانم خبرنگار به آقای حراست فیزیکی نه نمی‌گفت و منابع اطلاعاتی‌اش را در اختیارش می‌گذاشت، آن‌وقت آب هم از آب تکان نمی‌خورد. در حقیقت وقتی آب از آب تکان خورد که خانم خبرنگار بر کار حرفه‌ای خود اصرار کرد و نخواست زیر بار یک عمل غیراصولی در حرفه خود برود؛ اتفاقی که این روزها کم نمی‌افتد. دخالت و برخورد مدیران و مسئولان نیز به غیر از موارد معدودی به شکل ضرب‌وشتم نبوده است، اما نوع ورود و دخالت به کار خبرنگاری، نگاه ابزاری به خبرنگاران، به‌واسطه آسیب‌های روحی که به خبرنگاران و آسیب حرفه‌ای که به کار آن‌ها وارد می‌کند، کمتر از ضرب‌وشتم نیست.
درحالی‌که عذرخواهی از این خبرنگار و جامعه خبری کمترین کاری است که می‌شود در قبال این ماجرا انجام داد، علوم‌پزشکی و وزارت بهداشت تاکنون هیچ واکنشی به این ماجرا نشان نداده‌اند. باید دید انجمن‌های صنفی روزنامه‌نگاران دراین‌باره چه پیگیری‌هایی انجام می‌دهند.
روز گذشته انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران به این موضوع واکنش نشان داد و بیانیه‌ای منتشر کرد. در این بیانیه آمده است:
انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران، این رفتار را قویا محکوم کرده و اعلام کرده است که مسئولان دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی به‌سرعت با این رفتار غیرقانونی و خودسرانه عوامل خود برخوردهای قانونی را انجام دهند. همچنین باید رسما از خانم مؤمنی عذرخواهی کنند. انجمن همچنین از مسئولان قضایی می‌خواهد شکایت خانم فائزه مؤمنی و همکاران ما در صبح نو را بدون تبعیض و عادلانه رسیدگی کنند تا عبرتی برای متجاوزان به حقوق روزنامه‌نگاران کشور باشد.
بیشتر بخوانید:
دستور قالیباف برای پیگیری ضرب و شتم یک خبرنگار
امروز (چهارشنبه) همچنین علی خضریان، نماینده مردم تهران در مجلس، در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی در تذکری به موضوع ضرب‌وشتم فائزه مؤمنی از سوی حراست علوم‌پزشکی اشاره کرد.
او از آقای نمکی، وزیر بهداشت، درخواست کرده است به‌سرعت به این موضوع رسیدگی شود و گفته است: اگر با متخلفان برخورد نشود و گزارش شفافی به کمیسیون بهداشت و مجلس داده نشود، حتما مجلس با این موضوع به‌طور جدی‌تر برخورد می‌کند.
محمدباقر قالیباف در پاسخ به این تذکر اظهار کرد که 2کمیسیون بهداشت و اصل۹۰ پیگیر این موضوع باشند و کمیسیون اصل۹۰ هم، در صورت شکایت‌های بعدی آن‌ها را بررسی کند.
دراین‌باره امروز هم نایب‌رئیس انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران در گفت‌وگویی با رسانه‌ها گفته است: از نظر ما این رفتار تعرض به یک خبرنگار نیست، بلکه تعرض به حرفه روزنامه‌نگاری است. متأسفانه نبود امنیت حرفه‌ای روزنامه‌نگاری به‌جایی رسیده است که یک مأمور حراست به خودش اجازه می‌دهد به یک خبرنگار در حین انجام وظیفه تعرض کند.
او در بخشی دیگر از صحبت‌هایش به امنیت شغلی روزنامه‌نگاران اشاره کرده است: این ماجرا نشان می‌دهد امنیت شغلی روزنامه‌نگاران تا چه حد در ایران کاهش پیدا کرده است که این محصول سیاست‌های جاری در مسائل روزنامه‌نگاری است که نه دولت و نه دستگاه قضایی هیچ حمایتی از این حرفه نمی‌کنند.
این حقوق‌دان یادآور شد: از نظر حقوقی طبق قانون مطبوعات هرکس که مانع از فعالیت یک خبرنگار شود، به انفصال از خدمت محکوم می‌شود، اما علاوه بر این در این ماجرا ما با اتهام ایراد جرح عمدی هم مواجه هستیم که بستگی دارد دادسرا چه اتهامی را تفهیم و دادگاه آن را رسیدگی کند.
به‌گفته او نهاد بالادستی این مأمور حراست که گویا دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی بوده است که باید قویا به این موضوع رسیدگی و با مأمور خاطی برخورد کند و رسما پوزش بخواهد.
بسیاری از اتفاقات فارغ از حادثه و پیامدهایی که در دل خود دارند، نشانه‌ای از آسیب‌های جدی‌تر در جامعه به‌شمار می‌روند. از همین حیث است که ضرب‌وشتم یک خبرنگار ضرب‌وشتم و بی‌احترامی به جامعه و حرفه خبرنگاری است.
اینکه چه عواملی سبب شده است در سال‌های گذشته ارج‌وقرب خبرنگاری کاهش یابد، بحث مفصلی است که در این مطلب نمی‌گنجد، اما گفتن این مطلب خالی از لطف نیست که خبرنگاران هر روز زیر فشار بیشتری در حرفه خود هستند.
برخوردهای نامناسب، فشار واردکردن برای اعمال نظر بر روی مطالب، بهاندادن به حرفه خبرنگاری و... ازجمله مصداق‌هایی است که حرفه خبرنگاری را هدف ضرب‌وشتم بی‌حرمتی‌های بعدی قرار می‌دهد.