کارشناس اقتصادی گفت: تنها راه برونرفت از مشکلات در حوزههای مختلف بهویژه بخش اقتصادی کشور در وضعیت موجود، رسیدن به اجماعی ملی حول یک موضوع است.
بهگزارش شهرآرانیوز؛ دکتر عقیلی، کارشناس فعال در حوزه اقتصاد، درباره راه برونرفت از مشکلات موجود در حوزههای مختلف و عملیاتیشدن وعدههای اقتصادی که نامزدهای ریاستجمهوری میگویند، اظهار کرد: متأسفانه، چون در کشور ما احزاب قوی حضور ندارند، نامزدهای ریاستجمهوری یا شورای شهر هیچ برنامه مدونی در حوزههای مختلف ندارند. ما بهصورت جدی برنامهای از سوی نامزدهای ریاستجمهوری ندیدیم.
در پاسخ به اینکه چه راهبردی برای خروج از این وضعیت بهویژه شرایط اقتصادی وجود دارد، آنچه مشخص است این است که راهبرد اصلی کنونی کشور ما باید در همه حوزهها بهویژه حوزه اقتصادی، اجماعی ملی حول یک موضوع واحد باشد و اینکه ما یک گزینه اجماعساز را انتخاب کنیم. در دوره قبلی اجماع جامعه بر سر این بود که یک راهبرد سیاسی در اولویت دولت قرار گیرد که از تحریم خارج شویم و برجام را بهمثابه گشایش سیاسی و اقتصادی در نظر بگیریم که مردم نیز به این راهبرد رأی دادند. آنچه مهم است این است که برای رفع مسائل کشور و برونرفت از وضعیت موجود، به یک گزینه اجماعساز نیاز داریم.
دکتر عقیلی تصریح کرد: ۴ کشور چین، سنگاپور، کرهجنوبی و تایوان را بررسی کردیم که از چه مسیری به توسعه رسیدند و وجه اشتراک راهبردی تمام این کشورها چه بوده است. در بررسی مشخص شد که آنچه موجب توسعه کشورها شده بود، به ۴ عامل بستگی داشت. نخست اینکه رهبرانی در این جوامع به مدیریت رسیدند که قدرت اجماعسازی و یکسانسازی فضای کشور را داشتند و توانستند در مقابل نیروهای واپسگرا که همیشه مانع توسعه و رشد اقتصادی هستند، مقاومت کنند و برنامههایشان را پیش ببرند. بنابراین، اجماعسازی و داشتن یک قدرت غلبه بر واپسگرایان موضوعی بسیار مهم است. دوم اینکه اولین کاری که همه این کشورها کردند و اولین برنامهای که در حوزه اقتصاد داشتند، این بود که یک برنامه جامع و مدون برای فسادستیزی داشتند که مفاسد اقتصادی را از طریق شبکه نظارتی قوی شناسایی کند.
دکتر عقیلی تصریح کرد: سوم اینکه همه این کشورها بهعنوان کشورهای درحال توسعه اقتصادی، توسعه را وارد نکردند، چون توسعه مانند بذری است که در کشور خودمان باید آن را بکاریم. ما نمیتوانیم مدلهای توسعه را از کشورهای دیگر وارد کنیم و آن مدل را در داخل کشور اجرا کنیم؛ بهعبارتی توسعه بذری است که باید درختش را خودمان بکاریم و مراقبت کنیم. بنابراین، نگاه به درون و تولید داخلی و ایجاد سازوکاهاری اقتصادی مؤثر در حوزه تولید و صادرات به خارج، موجب توسعه این کشورها شد و به مزیت رقابتی در درون کشورشان پروبال داده شد که درنهایت ثمره آن را دیدند و حتی به مرحله ارزآوری رساندند.
این فعال حوزه اقتصاد ادامه داد: عامل چهارم که در همه این کشورها موجب توسعهیافتگی شد، شایستهسالاری و بهکارگماردن افراد در مسندهایی براساس شایستگیهای علمی و اجتماعی بود. این ۴ عامل موجب رشد اقتصادی این کشورها شده است و اگر نامزدهای ریاستجمهوری ما چنین رویکردی داشته باشند، میتوانیم از این وضعیت اقتصادی عبور کنیم. در وضعیت موجود مردم ما بهدنبال یک برنامه مدون در حوزههای مختلفاند. تغییر کار بسیار مشکل و زمانبری است. متأسفانه جامعه ایران با تغییر مشکل دارد.
برای مثال نرخ مشارکت زنان در کشورهای خاورمیانه و ایران در اجتماع بسیار پایین است؛ با وجود اینکه زنان ما زنان تحصیلکردهای هستند و با زنان گام اول انقلاب از نظر جایگاه تحصیلی بسیار فرق کردهاند. اکنون بیش از نیمی از محصلان دانشگاههای ما دختران هستند. هنوز درواقع نرخ مشارکت زنان در کشوری مثل عربستان سعودی که تا ۲ سال پیش زنانش از رانندگی محروم بودند، ۲۲ درصد است و برای کشور ما این نرخ ۱۵ درصد است که متأسفانه نتوانستیم این تبعیض را از بین ببریم و نیمی از جامعه خودمان را در سرنوشتشان سهیم کنیم.