علیرضا امیری/شهرآرانیوز، رقابت‌های یورولیگ بسکتبال اروپا ۲۱-۲۰۲۰ در حالی با قهرمانی نماینده ترک‌ها به پایان رسید، که دیدار نهایی در کلن آلمان نکات قابل تأملی داشت و در این نوشتار به برخی از آن‌ها نگاهی اجمالی انداختیم.
کوارتر نخست؛ تومانینه یا آرامش؟
دفاع Mach up آنادولو و آرایش دفاعی مشابه بارسا، بازیکنان پیرامونی هردوتیم که عملکرد عالی در کار‌های دفاعی داشتند، آغاز ترسیم تابلوی نقاشی فینال یورولیگ بود. این رویکرد اگرسیو شدن دفاع دوتیم را در پی داشت. در کوارتر نخست هردوتیم نمایشی فیزیکی داشتند، که پیش‌بینی می‌شد بازی با نبرد‌های تن به تن آغاز شود بارسلونا با حوصله زمان را مدیریت می‌کرد. آبی و اناری‌ها این اوقات ۲۴ ثانیه بازی می‌کردند. در ادامه پیک و رول متعدد از بارسلونا به بازی تیم کاتالن‌ها سر و شکل می‌داد. آن سوی میدان، اما آنادولو می‌کوشید با سرعت دادن به بازی در بازی «ضد حمله انتقالی» به بازی‌های فردی و ایزولیشن ستاره‌هایش داشت. آردکان در این تدبیر روی سرعت خوب لارکین، گاردراس آنادولو حساب ویژه‌ای باز کرده بود.
کوارتر دوم؛ غافلگیری آنادولو!
در ۱۰ دقیقه نخست بارسا بازی را با برتری خفیف پشت سرگذاشت. آن‌ها وقت دوم را هم خوب شروع کردند، بارسلونا درکوارتر ۲، انادولو را غافلگیر کرد. دفاع بارسا در این کوارتر به فول کورت یا همان دفاع و فشار تمام زمین تبدیل شد، بارسلونا زمانی که درحمله موفق به امتیاز گیری می‌شد بی‌درنگ ازهمانجا Trap می‌زد. قاعدتا این نوع دفاع قدرت بدنی بالایی می‌طلبد. شاید ترک‌ها انتظار اتخاذ این دفاع در نیمه نخست را نداشتند. در این آوان تلاش بازیکنان انادولو بر بازی بدون توپ و ریلیز شدن بود تا بتوانند با تعویض side فرصت اوپن شات ایجاد کنند، یکی دیگر از تفکرات آتامان، سرمربی انادولو برای شکستن دفاع تمام زمین بارسلونا، رساندن توپ به لارکین بود. زمانی که لارکین پیرنگ حملات تیمش را بنا می‌نهاد، نفوذ‌های او به سبد بارسا ختم می‌شد. در کوارتر دوم شاهد عملکرد خوب بارسا بودیم. به عبارت بهتر برگ‌برنده کاتالن‌ها تکیه بر out of band و خطا‌های حاصل از آن می‌شد. امابازی خلاقانه بازیکنان انادولو به مرور این ابتکار را خنثی کرد. آن‌ها با ریباند‌های دفاع موفق و فست بریک بازی را اصطلاحا از بارسا گرفتند.
کوارتر سوم؛ گسول تمام نشدنی
در تمام طول مسابقه، زمان‌هایی که پائو گسول در زمین حضور نداشت، افت بارسا محسوس بود. گسول کهنه‌کار به خوبی منطقه رنگی را برای کاتالن‌ها مدیریت می‌کرد و اجازه توپ گیری به بازیکنان انادولو در منطقه رنگی نمی‌داد، در کوارتر ۳ یکی ازبهترین‌های بارسا هیگینز بود. اسکرین‌های به موقع، این بازیکن را آزاد می‌کرد. شوت زنی‌های او بارسا را در بازی نگه داشت، اما نکته خوب تیم انادولو در ۱۰ دقیقه سوم، دفاع هلپ، حمایت در زمین حمله و دفاع و ریکاوری خوب این تیم پس از نیمه‌ای بسیار دشوار مقابل حریف سخت‌کوش خود بود.
کوارتر چهارم؛ pin down را شرح بده!
در کوارتر پایانی، بارسا از یک سیستم حمله منظم و خوب برخوردار بود. شیوه pin down که تحقیقا سیستمی روتین در بسکتبال نبست. این ابتکار شلروناس بود که شاید غیر از من خیلی از آنالیزور‌های دیگر را هم در اقصی نقاط جهان به دردسر انداخت. اما پین داون چیست؟ چه کاربردی دارد؟ و اصلا در ذهن شاروناس در آن شب کذایی چه می‌گذشت؟
بارسا با این سبک سعی بر آزاد سازی بازیکن پوزیشن چهار خود داشت. فیلمی اکشن را در نظر بگیرید که گروهی در حال مبارزه مسلحانه با دسته‌ای دیگرند، آن‌ها باید به تک‌تیرانداز خود مهمات برسانند، پس دست به عملیاتی بداهه می‌زنند. این خلاصه عملکرد سرمربی بارسا بود. گذشته از این آن‌ها با بازی‌های اتوماتیک و دو screen away سعی بر امتیازی گیری داشتند. سراسر بازی دفاع‌های سوئیچ خوب بارسا به آنادولو اجازه گریز به سوی ایجاد فاصله نمی‌داد. اما انادولو و آتامان چه کردند؟ نماینده ترکیه با اتکا به سرعت خوب بازیکنانش و پاس و کات‌هایی که به موقع انجام می‌دادند، به عبارت فنی‌تر روتیشن‌های به موقع و تسلط بر بازی و بهره‌برداری از ویژگی‌های بازیکنان برجسته‌اش (بازی ایزولیشن) در نهایت توانستند نتیجه بازی را بابرد پشت سر بگذارند. این تاکتیک زمانی اتخاذ شد که آتامان چاره‌ای جز اتکا به تجربه و ارزش‌های فنی بزرگانی، چون میسیچ نداشت و این بار هم جواب گرفت تا آنادولو شبی فراموش‌نشدنی را برای مردم استانبول رقم بزند.