شهرآرانیوز - زمین بخش مهمی از هزینه ساختمان سازی و خانه دار شدن را تشکیل می‌دهد و هر طرحی که هزینه زمین را از قیمت تمام شده مسکن حذف کند یا آن را کاهش دهد با استقبال بالای متقاضیان مسکن مواجه می‌شود.
در این راستا نمایندگان دو کمیسیون مجلس طرح مشترکی ارائه داده اند که بر اساس آن زمین به صورت رایگان (اجاره ۹۹ ساله) و یا ارزان قیمت با اقساط طولانی به برخی اقشار واگذار می‌شود.
روزنامه شرق در یادداشتی به قلم محمدرضا رسولی به تشریح این طرح پرداخت و درباره نقاط قوت و ضعف آن نوشت؛ رئیس یکی از کمیسیون‌های مهم مجلس به نام کمیسیون مشترک طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده، به‌تازگی از ارائه قوی‌ترین طرح مشوق فرزندآوری در کشور خبر داده است.
طبق این طرح در کلان شهر‌ها و شهر‌هایی که جمعیت بیش از ۵۰۰ هزار نفر دارند، اگر خانواده‌ای صاحب فرزند سوم به بعد شود، زمین ۱۵۰ تا ۲۰۰ متری به دو روش فروش اقساطی با قیمت تمام‌شده و یا به صورت ۹۹ساله که مالکیت آن بر عهده دولت است، در یکی از شهر‌هایی که جمعیت آن زیر ۵۰۰ هزار نفر است، واگذار می‌شود.
رئیس کمیسیون مشترک طرح جوانی جمعیت و حمایت از خانواده بر این باور است که واگذاری زمین طبق این طرح یک پشتوانه خیلی خوب مالی برای خانواده و آتیه فرزندان است!
رسولی با زیر ذره بین نقد بردن این طرح نوشته است؛ بر کسی پوشیده نیست در شرایط کنونی که مردم به علت مشکلات اقتصادی توان تأمین هزینه‌های اولیه فرزند جدید را ندارند، واگذاری زمین آن هم در شهر‌هایی که جمعیت آن کمتر از ۵۰۰ هزار نفر است، بیشتر شبیه طنز تلخی است که به‌هیچ‌عنوان رغبتی به فرزندآوری ایجاد نمی‌کند.
این صحیح است که درحال‌حاضر در بحرانی‌ترین شرایط جمعیت ایران قرار داریم، اما راه برون‌رفت از وضعیت فعلی جمعیت کشور، این دست از اقدامات شتاب‌زده و نمایشی نیست. طبق پژوهشی که از سوی محققان صورت‌گرفته، مهم‌ترین دلایل تمایل‌نداشتن به فرزندآوری، نگرانی درباره تأمین آینده فرزندان جدید و افزایش مشکلات اقتصادی با آوردن فرزند دیگر گزارش شده است.
کارشناسان بر این باورند؛ برطرف‌کردن مشکلات اقتصادی، فرهنگ‌سازی برای تغییر سبک زندگی و فراهم‌کردن زیرساخت‌های لازم برای ازدواج جوانان، حتی بدون تصویب سیاست‌های تشویقی، به تنهایی منجر به افزایش فرزندآوری خواهد شد. در کشور ما اظهارنظر‌های کارشناسی در حوزه جمعیت زیاد است، اما در برنامه‌ها و اقدامات دستگاه‌های اجرائی هیچ نشانه‌ای از کشوری که در سراشیبی تند نرخ رشد جمعیت قرار دارد، دیده نمی‌شود.
زیرساخت‌های رشد جمعیت به عوامل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بستگی دارد که رسیدگی به آن‌ها کار دولت است، اما متأسفانه دولت اهتمامی نسبت به سیاست‌های کلی خانواده و جمعیت ندارد. نمونه آن؛ «مصوبه محدودسازی یارانه به متولدین سال ۱۳۹۹ و بعد از آن» و «کاهش پلکانی یارانه معیشتی بنزین با توجه به تعداد اعضای خانوار» است که در تضاد آشکار با سیاست‌های کلی جمعیت کشور قرار دارد.