مریم شیعه زاده | شهرآرانیوز؛ کمتر از ۲ سال پیش صفحات مجازی پر شد از آتش سوزی گسترده‌ای در جنگل‌های استرالیا که جان بیش از یک میلیارد جانور را به خطر انداخت و پیش‌بینی انقراض بیش از ۳۰ گونه گیاهی و جانوری را محتمل کرده بود. اما حالا که زاگرس ذره ذره در آتش می‌سوزد کمتر رسانه این اتفاق را پوشش داده است. چند هفته از شروع آتش سوزی گسترده در جنگل‌های زاگرس می‌گذرد و زخمی که در این سال‌ها بر پیکرش نقش بسته بود، دوباره سرباز کرد. زاگرس غریبانه با آتش دست و پنجه نرم می‌کند و مظلومانه خاکستر می‌شود و عجیب اینکه بعد از انتشار فیلم‌های هولناک مربوط به آتش سوزی و حیواناتی که زنده زنده در میان شعله‌های آتش جان دادند، هنوز هم عزمی جدی برای نجات زاگرس شکل نگرفته است.
تصاویر‌ی که از گوشه و کنار زاگرس منتشر می‌شود، چیزی شبیه به فیلم‌های آخرالزمانی است. آتش سوزی‌های جسته و گریخته این جنگل ها، در استان‌های کهگیلویه و بویر احمد، خوزستان، کرمانشاه، ایلام و شیراز وسیع اند و حیات زاگرس را هر لحظه بیش از پیش به خطر می‌اندازند. با از راه رسیدن گرمای تابستان و مشکلاتی نظیر خشک سالی بی سابقه؛ امروز بیش از هر زمان دیگری مراتع و جنگل‌های کشور به مراقبت نیاز دارند.
امروز که بیش از ۸۰ درصد مساحت کشورمان را، مناطق خشک و نیمه خشک تشکیل می‌دهند و زاگرس دربرگیرنده ۴۰ درصد از مناطق جنگلی همه کشورمان است، کمتر کسی دغدغه نجات آن را دارد. در سال ۱۳۹۵ توافق نامه‌ای میان ۳ وزارت خانه امضا شد که طی آن وزارت کشور، وزارت دفاع و وزارت نیرو موظف شدند در حین بحران و آتش سوزی‌های وسیع به کمک سازمان محیط زیست و سازمان مراتع و جنگل داری بیایند، اما باگذشت ۵ سال حیاتی، هنوز هم بودجه مورد نیاز تأمین نشده است. برآورد می‌شود هزینه تجهیز و آموزش برای مهار آتش‌های گسترده، چیزی بالغ بر ۱۰۰ میلیارد تومان باشد. بودجه‌ای که در میان دیگر بودجه‌هایی که در سطوح بالای مدیریتی رد و بدل می‌شوند، بسیار ناچیز است، اما هنوز هم در بلاتکلیفی به سر می‌برد.
قهرمانانی همچون البرز زارعی که امروز اولین سالگرد آسمانی شدنش در راه نجات زاگرس بود، بی صدا به خاک سپرده می‌شوند و مردمانی با دستان تاول زده و با کمترین امکانات نظیر شاخه درختان به جنگ شعله‌های چندمتری آتش می‌روند. مختار خندانی، یاسین کریمی و بلال امینی هم، تنها ۳ نفر دیگر از داوطلبانی بودند که درجریان مهار آتش سوزی‌های زاگرس در سال گذشته، مظلومانه آسمانی شدند. در همان روز‌ها بود که عیسی کلانتری در مصاحبه‌ای اعلام کرد خرید تجهیزات برای مهارآتش مقرون به صرفه نیست و حجم آتش و خسارات ناشی از آن را «عادی» خواند. در روز‌هایی که محیط زیست کشورمان تنهاتر از همیشه است، بیایید با برپا نکردن آتش و جمع آوری زباله‌های رها شده، همراهی اش کنیم.