ملیحه ابراهیمی | شهرآرانیوز؛ اتفاق ناخوشایندی است که طوری از خودمان شخصیتسازی کنیم که گویی نسبت به محیط پیرامونمان بیتفاوتیم، و ارتباط وقایعی را که رخ داده یا در حال به وقوع پیوستن است درک نمیکنیم، اما زمانی که شاهد رشد و شکوفایی فرد یا مجموعهای میشویم، از این قالب خارج شویم و ذرهبین کنجکاوی برداریم ومو را از ماست بکشیم.
این روزها به لطف فضای مجازی کمتر کسی از اخبار و اطلاعات بیخبر است. طبیعی است که کسی که بیشتر زمان و هزینه را صرف کند، در مقایسه با فردی که به نسبت نیاز در این محیط وقت میگذراند، از امور آگاهتر و مطلعتر باشد. پس، از انصاف دور است که وقتی شاهد رشد و شکوفایی دوست و آشنایی هستیم، انگشت اتهام را به سوی او دراز کنیم که چهطور به این درجه از پیشرفت رسیده است.
بگذارید کمی مصداقیتر پیش برویم. کارآفرینان از افرادی هستند که قصد و تمایل زیادی دارند به پیشرفت جامعه کمک کنند و آنچه به آنها انگیزه میدهد موفقتر از روز قبل به کار خود ادامه دهند اثرگذاری و خلق ارزشهای کسبوکارشان است.
البته از دلایل مختلف درونی یا بیرونیای که آنها را در این مسیر قرار داده است نمیتوان چشم پوشید:
*افراد کارآفرین نمیتوانند رئیس داشته باشند، چون افراد بلندپروازی هستند.
*این افراد بهراحتی حوصلهشان سرمیرود.
*بسیار خلاق و البته عجول هستند.
*خواهان آزادیاند و جالب این است که یا چندان اهل تحصیل نیستند یا زیادی تحصیل میکنند.
*بر این باورند که چیزی برای از دست دادن ندارند.
*منابع زیادی در اختیار دارند.
*توانایی ماندن در یک کار را ندارند و معتاد به خطرکردن هستند.
با این توصیف، بهتر است از هرگونه قضاوت و مقایسه دست برداریم و تنها به این مسئله بیندیشیم، وقتی که شرایط، امکانات و زیرساختها تا اندازهای برای همه یکسان است، در هر طبقه اجتماعی میتوان از وضع موجود بهترین برداشت را کرد.