مرتضی اخوان | شهرآرانیوز - یک سال پس از گلایه برخی از بازیگران سریال «زندگی زیباست» از توقیف آن حالا این مجموعه تلویزیونی به روی آنتن شبکه دو رفته است.
مجموعه تلویزیونی «زندگی زیباست» که پیش‌تر قرار بود با نام «عشق» روانه جعبه جادو شود، در سال ۱۳۹۷ ساخته شد و سال ۱۳۹۸ با وجود آماده پخش بودن به یک باره گرفتار توقیف شد. همین موضوع کافی است تا پخش یک باره و غافل گیرکننده «زندگی زیباست» بعد از نزدیک به ۲ سال همه توجهات را به خود جلب کند. فارغ از اینکه ساخته جدید قاسم جعفری، کارگردان کهنه کار سیما، کیفیت و استاندارد‌های لازم را دارد یا نه، در اینجا به بیان نکاتی می‌پردازیم که باید درباره این اثر بدانید. نکته‌هایی که شاید شما را به تماشای «زندگی زیباست» جلب کند.
قاسم جعفری بی تردید یکی از کارگردانان جریان ساز رسانه ملی است. شاید خیلی‌ها امروز وقتی به تماشای «خط قرمز» یا «مسافری از هند» جعفری می‌نشینند، نیشخندی بزنند و به ساده انگاری شان که روزگاری این سریال‌ها مردم را پای جعبه جادو میخ کوب می‌کرد، بخندند، اما واقعیت این است که آثار قاسم جعفری که نشان داده است به خوبی مدیوم تلویزیون را می‌شناسد، همواره در سیمای ملی جریان ساز بوده و متناسب با اوضاع زمانه خود حرف‌های متفاوتی برای گفتن داشته است.
از «خط قرمز» بگیرید که اولین بار در صدا و سیما به مسئله روابط جوان‌ها به آن شکل خاص پرداخت، تا «مسافری از هند» که در دل یک ملودرام عاشقانه تلاش کرد در هم تنیدگی فرهنگ‌ها را دست مایه قرار دهد. قاسم‌جعفری حالا با «زندگی زیباست» یا همان «عشق» به تلویزیون بازگشته است و هنوز از گرد راه نرسیده، حرف‌های متفاوتی برای گفتن دارد.
«زندگی زیباست» در ۵۰ قسمت ۴۵ دقیقه‌ای برای شبکه دوم سیما ساخته شده است و هر شب ساعت ۲۱:۳۰ به روی آنتن می‌رود. در خلاصه این مجموعه آمده است: «داستان چگونگی رسیدن ۷ عاشق و معشوق به یکدیگر است.» خلاصه‌ای موجز و مفید برای آنکه مخاطب بداند قرار است با یک درام عاشقانه روبه رو شود. البته نباید ناگفته بماند که این درام عاشقانه رگه‌هایی از طنز را هم با خود دارد.
اتفاقی که «زندگی زیباست» را به اثری متفاوت تبدیل میکند؛ متفاوت از آنچه تاکنون در قاب تلویزیون دیده ایم و کمی نزدیک به آثار سینمای موج نو. «زندگی زیباست» از حیث ساختار روایی داستان شباهت‌های جالبی با «فرندز» کمدی موقعیت مشهور آمریکایی دارد که در میان بهترین سریال‌های تاریخ قرار گرفته است. در «زندگی زیباست» هم چند دوست در یک کافه جمع می‌شوند و ماجرا‌های زندگی شان در آن کافه سامان می‌یابد. درست مثل «فرندز» که ۶ شخصیت اصلی داستان بیشتر وقتشان را در کافه‌ای در منهتن می‌گذرانند و اگر آنجا نباشند، معمولا در آپارتمان یکی از دوستانشان هستند.
درست مثل «زندگی زیباست» که آپارتمان زوج اولیه داستان که در همان قسمت اول با یکدیگر ازدواج کردند، پاتوق دوستان است. اما از دل این سناریوی ساده که قرار است داستان‌ها و روایت‌های مشکلات و زندگی پیچیده این جوان‌ها را روایت کند، یک پرداخت ساده، اما ستودنی بیرون می‌آید. شاید در نگاه اول «زندگی زیباست» یک سریال با بازی‌های سطحی چند نابازیگر تئاتری به چشم بیاید، اما حقیقت آن است که پرداخت و کارگردانی اثر به نحوی است که همین سادگی در خدمت احساس تعلق و هم ذات پنداری مخاطب با شخصیت‌های داستان است.
گروه بازیگران «زندگی زیباست» از نکات مثبت این کار است. چند جوان پرانگیزه و صدالبته متفاوت که بیشترشان بازیگران تئاتر هستند و چندان با مدیوم دوربین تلویزیونی آشنا نیستند. با وجود این، شکل بازی گرفتن از بازیگران به نحوی است که فضایی صمیمانه و باورپذیر را به وجود آورده است. در این بین قاسم جعفری برای تقویت بنیه فیلمش از بازیگران کارکشته ای، چون ثریا قاسمی در نقش کافه دار، رسول‌نجفیان در نقش پدر سارا، امید روحانی در نقش رستم خان و... بهره برده است، اما گروه بازیگران جوان این اثر به خوبی از پس خلق موقعیت دوستی‌های عمیق داستان برآمده اند.
سعید زارعی، شهرزاد جعفری، سجاد بابایی، سارا مقربی، آزاده سیفی، علیرضا رسولی، رامین جعفری، ستایش‌رجایی نیا (از اهالی تئاتر مشهد)، حمید رشید و یاسمین خلدبرین گروه بازیگران جوان حلقه دوستی فیلم را تشکیل می‌دهند که البته در میانشان سارا مقربی و آزاده سیفی با مدیوم تلویزیون چندان بیگانه نیستند. همچنین حضور شهرزاد و رامین جعفری، دختر و پسر آقای کارگردان هم خالی از توجه نیست.
جدیدترین ساخته تلویزیونی قاسم‌جعفری تولیدی پرکار و پردردسر داشته است. فیلم برداری «زندگی زیباست» در ۶ شهر تهران، مشهد، طبس، چالوس، بندر چابهار و یزد انجام شده است و از این حیث گروه سازنده فیلم پرماجرایی را روایت کرده اند. از طرفی قاب‌های زیبای «زندگی زیباست» آگاهانه برای القای حس آرامش و زیبایی شناسی انتخاب شده اند. گویی کارگردان در دکوپاژ صحنه‌ها به دنبال خلق نقاشی‌های دیواری زیبایی بوده است که مخاطب را به پذیرش حس نام اثر، یعنی زیبابودن زندگی، قانع کند. اتفاق مبارکی که در روزگار پربحران و پرچالش زندگی مردم ایران می‌تواند دست کم ۴۵ دقیقه آرامش بخش را هر شب برای بیننده تلویزیونی رقم بزند.
هنوز قسمت‌های زیادی از «زندگی زیباست» پخش نشده است و همین قضاوت را درباره کیفیت تازه‌ترین ساخته قاسم جعفری سخت میکند. با وجود این، می‌توان دست کم از همین چند قسمت چند نتیجه گرفت؛ نخست اینکه «زندگی زیباست» اثری متفاوت است. چه خوب، چه بد باید قبول کنیم این سریال با سریال‌های معمول سیما تفاوت‌های ساختاری دارد. از ادبیات سناریو بگیرید تا دکوپاژ فیلم و نوع طنزی که در آن نهفته است. دوم آنکه تابوشکنی «زندگی زیباست» شاید چندان عجیب وغریب نباشد، اما به هر تقدیر برای رسانه ملی که به همین دلیل نزدیک به ۲ سال از پخش سریال جلوگیری کرده است، امری نو به حساب می‌آید.
سوم آنکه تماشای «زندگی زیباست» می‌تواند انرژی مثبت و حس خوب آرامش را به آدم القا کند. حسی که شاید در تیتراژ ابتدایی و متفاوت اثر هم متبلور است و به طرز شاعرانه‌ای به مخاطب یادآور میشود که نباید در زندگی عنصر «عشق» را فراموش کند. جایی که آرش هدایی، خواننده نه چندان نام آشنای کار، می‌خواند: «کاش تو باشی رفیق و همراهم/ برداریم پرچم عشق و با هم// هیچکی از فردا خبر نداره/، ولی هنوز زندگی خوشگلیاشو داره...».