گروه ورزش/شهرآرانیوز، تیم ملی والیبال ایران از ست دوم دیدار با لهستان به تیمی دیگر تبدیل شد. آنجایی که یک جوان ۲۲ ساله یک تنه در لحظاتی جور همه را کشید تا جایی که خبرنگاری از لهستان در پیامی به ما نوشت: «عجب استعداد فوق العاده‌ای است این میثم صالحی و چقدر خوشحالم که او را در پلاسلیگا می‌بینم»، اما سوای این نگاه غریبه، جابه جایی مدافعان کناری ما در دفاع از مناطق جلوی تور به ویژه زمانی که کورک قدرتمند حمله می‌کرد باعث شد تا این فوق ستاره لهستانی در کمند دفاع میلاد عبادی پور و مدافعان وسط ما گرفتار آید. از سوی دیگر دو مدافع میانی تیم ملی یعنی سید و مجرد عالی عمل کردند و جفت و جور شدن سد دفاعی ملی پوشان ما ابر ستاره ای، چون لئون را تحت تاثیر قرار داد. انتخاب مرندی به عنوان لیبرو به خوبی جواب داد. او دریافت‌های خیلی خوبی داشت، امیر غفور هم با کوله باری از تجربیات فنی و فکورانه توپ زد و سعید معروف ستاره بی چون و چرای این میدان بزرگ بود. باید از کوبیاک بازیکن جنجالی و پرخاشگر لهستان هم ممنون بود که با حرف‌های نامربوط خود انگیزه بازیکنان ما به ویژه سید را دوچندان ساخته بود. سید که برانگیخته شود، نیمی از مشکلات تیم حل می‌شود. در این روز بچه‌های ایران آنقدر غافلگیرکننده بودند که فدراسیون جهانی والیبال در توصیف آنان نوشت: «ایرانیان و یک پیروزی قهرمانانه.»
هاینن سرمربی پرادعا و جنجالی لهستان هم از این بازی بدون نقص تیم ملی ما مات شده بود. او نمی‌دانست که چگونه مقابل بازی ایرانی – آریایی مردان مصمم ایران بایستد. حالا که این پیروزی بزرگ و دو ساعت و ۳۷ دقیقه‌ای را با موفقیت به پایان برده ایم، فارغ از جوزدگی‌های همیشگی باید بدانیم که مسابقات تازه در آغاز راه است و ما نباید دچار غرور کاذب شده و المپیک را پایان یافته تلقی کنیم. بازی‌های دراماتیک دیگری را هم در پیش داریم؛ کانادا که ایتالیایی‌ها را تا آستانه شکست پیش برد و لاجوردین پوشان سرزمین چکمه‌ای که یک تیم ابرقدرت هستند و ژاپنی‌های میزبان که شب‌ها خواب شکست تیم ما را می‌بینند. پس همانگونه که آلکنو گفته است: «شادی‌ها را متوقف کرده و متفکرانه به نبرد‌های دشوار و آینده بیاندیشیم.»