درخشیدن با تلاش یک دونده

جلائیان|شهرآرانیوز؛ با وجود اینکه فقط ۱۷ سال دارد آوازه شهرتش بین بانوان دونده کشور پیچیده و اگر در یک رقابت حضور داشته باشد سایر دونده‌ها باید برای رسیدن به جایگاه‌های دوم و سوم با یکدیگر رقابت کنند. نام این قهرمان ملی‌پوش «حدیثه رئوف خوش‌فطرت» است که تا به امروز بیش از ۵۰ مدال رنگارنگ در مسابقات مختلف کسب کرده و رکورددار ماده‌های دو ۸۰۰، ۱۵۰۰ و ۳۰۰۰ متر نوجوانان و ۱۵۰۰ متر جوانان ایران است.

این قهرمان ملی‌پوش در ۱۵ سالگی به عنوان نماینده کشورمان در مسابقات آسیایی هنگ‌کنگ و دانش‌آموزان جهان در کرواسی حضور داشته و در هر دوی این رقابت‌ها تنها با اختلاف ۴ صدم ثانیه از نفر سوم در جایگاه چهارم ایستاده است. این دونده بااستعداد و جوان محله ۱۷ شهریور یک هدف برای خود ترسیم کرده که قول دست‌یابی به آن را به مردم مشهد می‌دهد و آن کسب سهمیه و شرکت در مسابقات المپیک است. هدفی که تحقق آن برای رئوف چندان دشوار نیست و اگر او با همین اراده و قدرت تمرین کند به شرط اندکی حمایت از سوی مسئولان، در المپیک آینده به آن خواهد رسید و جایگاه مناسبی را در پرمدال‌آورترین رشته و در مهم‌ترین رویداد ورزشی جهان به دست خواهد آورد.

رئوف در دسته دونده‌های استقامتی ایران قرار دارد. او با سن کمی که دارد تا امروز دومین بانوی ایرانی محسوب می‌شود که توانسته ۱۵۰۰ متر را در مدت زمان ۴ دقیقه و ۳۶ ثانیه طی کند. برای سرعت او تنها می‌توان تصور کرد که این ورزشکار مسافت حدود ۳۰۰۰ متری پایانه مسافربری امام رضا (ع) تا حرم مطهر را می‌تواند در مدت زمان کمتر از ۱۱ دقیقه طی کند.

اولین رقابت رئوف در مسابقات ناحیه ۲ آموزش و پرورش رقم می‌خورد. آن هم در شرایطی که تنها ۱۱ سال داشت و اطلاعات چندانی از رشته دو و میدانی نداشت. او در سال ۹۴ به پیشنهاد خانم اعتمادی، مربی ورزش مدرسه بیهقی، برای شرکت در مسابقات دو و میدانی شرکت و با درخشش در این رقابت مسیر زندگی خود را به کلی متحول می‌کند.

رئوف در منطقه‌ای که شاهد ظهور بهترین دونده‌های ایران است و در نسل طلایی این دونده‌ها در مسابقات ناحیه ۲ آموزش و پرورش شرکت و جایگاه دوم را از آن خود می‌کند. سرعت زیاد و قدرت این نوجوان باعث جلب توجه حمیده جوان، مربی وقت تیم ملی دو و میدانی کشور که در آن سال مسئولیت کانون دو و میدانی ناحیه ۲ را برعهده داشت، می‌شود. جوان با دیدن توانایی‌های این دونده نوجوان در ذهن خود آینده‌ای روشن را برای او متصور می‌شود و از رئوف برای شرکت در تمرین‌هایش دعوت می‌کند.

قهرمان تیم ملی جوانان دو و میدانی بانوان ایران درباره ورودش به دنیای پیست دو و میدانی تعریف می‌کند: «در دوران مدرسه همیشه در تیم‌های ورزشی عضویت داشتم تا اینکه در پایه ششم ابتدایی معلم ورزش مدرسه از من برای حضور در مسابقات دو و میدانی آموزش و پرورش ناحیه ۲ دعوت کرد. من در این مسابقات مقام سوم را در ماده‌های ۲۰۰ متر و پرش ارتفاع کسب کردم. بعد از اتمام این مسابقه بود که حمیده جوان که از سال ۹۳ تا ۹۵ مسئول کانون ناحیه ۲ دو و میدانی آموزش و پرورش بود و در این مسابقات به ارزیابی ورزشکاران می‌پرداخت نزدم آمد و گفت آینده درخشانی در این رشته دارم و می‌توانم همراه با او برای رسیدن به آن تلاش کنم. مدت زیادی از تمرینات ما نگذشته بود که استاد از من خواست خودم را برای شرکت در ماده ۶۰۰ متر مسابقات دو و میدانی دانش‌آموزان استان آماده کنم. من در این مسابقات توانستم به عنوان نفر دوم از خط پایان عبور کنم.»

با مقامی که این ورزشکار محله ۱۷ شهریور در اولین رقابت استانی خود به دست آورد برای کسب اولین تجربه مهم در شهریور ۱۳۹۵ به عنوان نماینده استان به مسابقات کشوری اعزام شد. اگرچه نتیجه تلاش او در این رقابت برای خودش امیدوارکننده نبود، اما در نهایت زمینه‌ساز رسیدن به جایگاه امروزش شد.

رئوف درباره اولین رقابتش با دیگر دونده‌های کشور می‌گوید: «بعد از مسابقات استانی، آموزش و پرورش برای نفرات برتر یک اردو برگزار کرد تا از بین آن‌ها یک تیم برای شرکت در مسابقات کشوری انتخاب کند. خوشبختانه من هم جزو نفرات انتخابی بودم و برای مسابقات راهی شهرکرد شدم، اما با وجود تلاشی که کردم نتیجه آن‌طور که امید داشتم حاصل نشد و من به‌طور مشترک ششم شدم. در پایان مسابقات از عنوانی که کسب کرده بودم بسیار ناراحت و سرخورده شده بودم تا اینکه مربی با من صحبت کرد و باعث شد روحیه و انگیزه مضاعفی برای حضور در تمرینات پیدا کنم. مربی تمریناتم را به مرور زمان افزایش داد و از هر ۲ روز یک‌بار به تمرینات روزانه رساند. من هم که تا پیش از مسابقات کشوری زیاد تمرینات را جدی نمی‌گرفتم با راهنمایی‌های مربی به‌طور جدی در تمرین شرکت می‌کردم.»

رئوف ادامه می‌دهد: «خوشبختانه توانستم خیلی زود جواب اعتماد مربی‌ام را در مسابقات منطقه‌ای نونهالان کشور در بندر ترکمن بدهم. سال ۱۳۹۶ در ماده ۱۵۰۰ متر در استان اول شدم و به مسابقات منطقه‌ای کشور راه پیدا کردم. در این رقابت به‌عنوان اولین نفر از خط پایان عبور کردم، اما بعد از مسابقات در بررسی نتایج دونده‌های کل کشور اعلام شد که سوم شدم. باز هم تمریناتم را بیشتر کردم و با دقت بیشتری به صحبت‌های مربی گوش می‌دادم تا اینکه دوباره در رقابت‌های منطقه‌ای کشور که این‌بار در کرمان برگزار می‌شد و به دلیل حضور بهترین دونده‌های نونهال ایران از سطح بالاتری برخوردار بود شرکت کردم. در ماده ۱۵۰۰ متر دویدم و با اختلافی بسیار اندک سومین نفری بودم که از خط پایان گذشتم.

 

بعد از این مسابقه با وجود اینکه در رده سنی نونهالان بودم برای کسب تجربه در مسابقات انتخابی تیم ملی در ماده ۱۵۰۰ متر شرکت کردم و با وجود سن و تجربه کمتری که نسبت به سایر دونده‌ها داشتم عنوان دوم را کسب کردم. بعد از این رقابت در ۱۳ سالگی، اولین تجربه دویدن با بزرگسالان کشور را در مسابقات قهرمانی کشور به میزبانی مشهد به دست آوردم. با وجودی که جوان‌ترین ورزشکار این رقابت بودم در ماده ۸۰۰ متر با بهترین دونده‌های کشور دویدم و در نهایت سومین نفری بودم که از خط پایان عبور کرد.

از سال ۱۳۹۷ که سن رئوف برای اعزام به مسابقات بین ا‌لمللی مناسب شد مربی او تمریناتش را افزایش داد تا شاگردش بتواند سرعت و توانایی یک بانوی ایرانی محجبه را به جهانیان نشان دهد. رئوف به ۲ رقابت آسیایی و دانش‌آموزان جهان اعزام شد و در هر دوی آن‌ها با وجود عدم اعزام مربی‌اش که تا پیش از این همیشه همراهش بوده بهترین نمایش را از خود نشان داد و توانست رکورد ایران را بهبود ببخشد، اما در هر ۲ رقابت به‌دلیل چند صدم ثانیه اختلاف با نفرات دوم و سوم مدال را از دست داد.

ملی‌پوش جوان محله ۱۷ شهریور درباره نتایج مسابقات برون مرزی‌اش در سال ۱۳۹۷ توضیح می‌دهد: «پس از قهرمانی در مسابقات استان و کشور برای اعزام به مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در هنگ کنگ انتخاب شدم. به همراه مربی‌ام هر روز صبح و بعد از ظهر ۴ ماه تمرین می‌کردم تا اینکه اعلام شد باید به شهر بندرعباس برویم و در استان هرمزگان در رکوردگیری شرکت کنیم. افرادی که موفق می‌شدند مسافت ۱۵۰۰ متر را در مدت زمان کمتر از ۴ دقیقه و ۴۴ ثانیه طی کنند انتخاب و به مسابقات اعزام می‌شدند. خوشبختانه من نمایش خوبی از خودم نشان دادم و حتی موفق شدم ۳ ثانیه زودتر از زمان مشخص‌شده به نقطه پایان برسم و رکورد نوجوانان ایران را بهبود ببخشم. بعد از این رکوردگیری برای اینکه نماینده شایسته‌ای برای کشورم باشم باز هم به اردو رفتم و هر روز ۶ ساعت تمرین می‌کردم.»

در مسابقات هنگ‌کنگ که از ۲۴ تا ۲۷ اسفند برگزار شد او موفق شد در مدت زمان ۴ دقیقه و ۳۶ ثانیه خودش را به خط پایان برساند و رکورد نوجوانان، جوانان و سال ایران را بشکند و دومین بانوی ایرانی باشد که این مسافت را در این مدت زمان دویده است. متأسفانه ۲ شرکت‌کننده دیگر نیز توانسته بودند همین مدت زمان بدوند و او برای ۹ صدم ثانیه مدال نقره و ۴ صدم ثانیه برنز را از دست می‌دهد.

بعد از مسابقات هنگ کنگ بلافاصله نوبت به مسابقات آسیایی دو و‌میدانی در کشور قطر و دانش‌آموزی جهان در کشور کرواسی رسید. رئوف درباره حضور در تیم ملی دو و میدانی بانوان کشور تعریف می‌کند: «تن‌ها یک هفته از مسابقات آسیایی هنگ کنگ نگذشته بود که اعلام شد فدراسیون برای مسابقات آسیایی در کشور قطر رکوردگیری انجام می‌دهد. برای اولین‌بار در ماده ۳۰۰۰ متر با مانع برای این رکوردگیری شرکت کردم.

 

با وجود اینکه اولین تجربه‌ام در مسابقات این ماده بود توانستم در مدت زمان ۱۱ دقیقه و ۲۸ ثانیه زودتر از تمام شرکت‌کننده‌ها خودم را به خط پایان برسانم و موفق شدم رکورد جوانان ایران را بشکنم، اما هیچ یک از ما نتوانستیم به حد نصاب اعلام شده برسیم و کسی در این ماده به مسابقات اعزام نشد. باوجوداین به عنوان حریف تمرینی با خانم تکتم دستاربندان ملی‌پوش ساکن در منطقه سیدی که رکورددار ماده ۸۰۰ متر بانوان ایران است به تهران رفتم تا اینکه جواز حضور در مسابقات دانش‌آموزان جهان را پیدا کردم و بدون مربی‌ام همراه با کاروان ایران راهی کشور کرواسی شدم. متأسفانه اتفاق هنگ کنگ دوباره برایم تکرار شد و من در رقابت با بهترین دونده‌های جوان جهان با اختلاف ۴ صدم ثانیه از نفر سوم در جایگاه چهارم ایستادم. با این ۲ نتیجه‌ای که کسب کردم ضربه روحی بدی خوردم. بعد از این رقابت در مسابقات بین‌المللی تهران شرکت کردم و مقام دوم را کسب کردم. همچنین نفر سوم مسابقات بین‌المللی تهران شدم.»

تمرینات و اردو‌های مختلف از سال ۹۷ تا سال ۹۸ رئوف را در اوج آمادگی برده بود. او از مسابقات ناحیه ۲ آموزش و پرورش گرفته تا لیگ و قهرمانی کشور با حریفان رقابت می‌کرد و در جایگاه نخست قرار می‌گرفت تا اینکه مستعدترین ورزشکار ایران در سال ۹۸ معرفی شد و بورسیه آکادمی ملی المپیک را به دست آورد. رئوف کابوس رقبایش در پیست بود تا اینکه در ماه مبارک رمضان دچار مصدومیت شدیدی شد. او درباره مصدومیتش می‌گوید: «از سال ۹۷ تا ۹۸ برای من روز‌های خوبی بودند و در اوج آمادگی بودم. البته به دلیل حضور مداوم در اردو‌ها و مسابقات مختلف بدنم به شدت تحت فشار بود و من متوجه نبودم. یک روز در ماه مبارک رمضان بدون اطلاع مربی در شرایطی که روزه داشتم به تمرین پرداختم که متأسفانه دچار مصدومیت شدم. بعد از مصدومیتم شرایط سختی داشتم. ۳ ماه از مسابقات مهمی که برگزار شد دور ماندم، اما باوجوداین به سالن می‌رفتم و دوستانم را تشویق می‌کردم. خوشبختانه با آغاز فصل زمستان مصدومیتم به مرور کمتر شد و توانستم دوباره تمریناتم را با قدرت و بدون بسته بودن پاهایم از سر بگیرم.»

رئوف درباره افتخاراتی که پس از مصدومیت به دست آورده است می‌گوید: بعد از بهبودی در چندین رقابت شرکت کردم که مهم‌ترین آن‌ها مسابقات صحرانوردی تهران در ۴ کیلومتر بود. با کسب مقام اول برای حضور در تیم ملی و اعزام به مسابقات آسیایی صحرانوردی هنگ‌کنگ انتخاب شدم. همراه با تیم ملی در شهرستان بروجن حضور داشتم که خبر شیوع ویروس کرونا منتشر شد و بعد از آن شنیدیم که مسابقات لغو شدند و تمام زحمات ما به هدر رفت. سال ۹۹ مسابقات آسیایی جوانان در تایلند بود. خودم را آماده کرده بودم تا مدال کسب کنم، اما این مسابقات نیز لغو شد. در ادامه سال ۹۹ تمام تلاشم را می‌کردم تا خودم را برای لیگ آماده کنم. بعد از مصدومیت مانند قبل جنگنده نبودم.

مشهد و استان تیم نداشتیم. تمام بازیکن‌های استان به شهر‌های دیگر کشور که تیم داشتند رفتند. من و چند بازیکن دیگر به پلیمر خلیج فارس خرم‌آباد پیوستیم. این تیم در رده دوم ایستاد. مدیرعامل این تیم کمک زیادی به ورزش دو و میدانی کشور کرده و حتی از فدراسیون حمایت کرده است. من در لیگ جوانان و بزرگسالان بازی کردم و در ماده ۳۰۰۰ متر با مدت زمان ۱۰ دقیقه و ۴۵ ثانیه رکورد نوجوانان را زدم و در جایگاه سوم ایستادم.

در مسابقات داخل سالن ۸۰۰ و ۱۵۰۰ متر کشوری نیز در زمستان دوم و سوم شدم. رقبایی که من در کشور دارم هیچ‌کدام نسبت به زمان من ندویده بودند. من ۱۰ ثانیه تا رسیدن به رکورد نفر اول دو و میدانی فاصله دارم و اگر این زمان را بزنم ورزشکار اول دو و میدانی استقامتی ایران می‌شوم. سال ۱۴۰۰ در جام قهرمانی امام رضا (ع) برای اولین بار توانستم در پیست دو و میدانی استادیوم امام رضا (ع) ۱۵۰۰ و ۳۰۰۰ متر با مانع بدوم و در هر دوی این مسابقات دوم شدم. بعد از آن در مسابقات قهرمانی کشور جوانان در شهرکرد شرکت کردم و در ماده امدادی، ۱۵۰۰ متر و ۳۰۰۰ متر با مانع ۳ مقام اول کسب کردم و پرمدال‌ترین ورزشکار این مسابقات شدم.

حدیثه رئوف در هرجمله و خاطره‌ای از مربی خود نام می‌برد که این گواه توانمندی «حمیده جوان» مربی باسابقه تیم ملی دو و میدانی کشور است. جوان درباره بازیکن ملی‌پوش و توانمند خود می‌گوید: «رئوف یکی از بازیکنان بااخلاق و توانمند من است. این موضوع را از ۶ سال پیش وقتی اولین‌بار در مسابقات ناحیه ۲ دیدم متوجه شدم. اینکه امروز در این جایگاه ایستاده است از سخت کوشی خودش کسب کرده است. من با شاگردانم رفاقت دارم، اما در تمرینات سخت گیر هستم. او با اشاره به استعداد‌های ورزشی ناحیه ۲ آموزش و پرورش اضافه می‌کند: «محلات منطقه ۷ استعداد‌های زیادی در رشته دو و میدانی دارند. اگر کمی سرمایه گذاری در این منطقه انجام و استعدادیابی شود شاهد ظهور ده‌ها قهرمان این رشته خواهیم بود که برای کشور افتخارآفرینی خواهند کرد.»

«محسن پورتقی» سرپرست هیئت دو و میدانی استان خراسان رضوی، دونده ملی پوش محله ۱۷ شهریور را ظرفیت ملی معرفی می‌کند و می‌گوید: رئوف یکی از نخبه‌های کشور به حساب می‌آید و در آینده خبر‌های خوب زیادی را از او خواهیم شنید. او بسیار علاقه‌مند به دو و میدانی و بااستعداد است. خوشبختانه ما شاهد حمایت و پشتیبانی خوبی از سمت خانواده‌اش بوده‌ایم که همین مسیر پیشرفتش را هموار کرده است. تنها درآمد هیئت دو و میدانی استان با بیش از ۵۰ ورزشکار قهرمان کشوری و جهانی از سالن باغبان‌باشی است. ما از محل درآمد‌های این سالن هزینه‌ها، حقوق کارکنان، اعزام ورزشکاران به مسابقات و ... را پرداخت می‌کنیم به همین دلیل توان حمایت از ورزشکاران را نداریم، اما سعی کرده‌ایم محل تمرین مناسبی برای آنان فراهم کنیم.

حسین رئوف پدر حدیثه در تمام این سال‌ها پشتیبان دخترش بوده است. او با وجود مشغله کاری، تنها دخترش را هر روز از خانه به مدرسه و از مدرسه به محل تمرینش می‌رساند. رئوف درباره ورود دخترش به دنیای دو و میدانی می‌گوید: «من برای ورود او به ورزش رضایت قلبی داشتم. به همین دلیل در حد توانم سعی کردم پشتیبانش باشم. به‌ویژه وقتی شاهد اراده و انگیزه زیاد او بودم و مشاهده می‌کردم دخترم بدون استراحت و هدر دادن زمان تا چه اندازه تلاش می‌کند. من همیشه با تمام سختی‌های زندگی و مشکلات کاری سعی کردم تمام هزینه‌های دخترم برای شرکت در مسابقات، تمرینات و رکوردگیری‌های مختلف را تأمین کنم. حتی گاهی مجبور بودم هزینه سفر و اقامت یک حریف تمرینی را برای فرزندم بپردازم. برای نمونه فقط برای مسابقات و رکوردگیری‌ای که به‌تازگی دخترم در آن شرکت کرد ۵ میلیون تومان پرداخت کردم.

محبوبه روحبخش مانند همسرش به‌شدت پیگیر وضعیت دخترش در بین دونده‌های کشور و جهان است و تا جایی که توانسته آخرین فرزندش را در تمرین و مسابقات مختلف همراهی کرده و مانند یک گزارشگر ورزشی خبر جلو افتادن تنها دختر خانواده را در مسابقات به پدر می‌دهد. روحبخش درباره ورزش دخترش می‌گوید: «من ۲ پسر و یک دختر دارم. با وجودی که مسئولیت کار‌های خانه بر دوش من است با کمک اعضای خانواده با دخترم هر کجا بتوانم برای مسابقه و تمرین می‌روم. حتی با هم به شهر‌های دیگر هم رفته‌ایم. من تنها به این امید با او همراهی می‌کنم که بتوانم به دخترم روحیه بدهم. خوشبختانه حدیثه با مدال‌های رنگارنگی که کسب کرده تا امروز پاسخ خوبی به من و پدرش داده و باعث افتخار ما بوده است.»