ابومسلم در لیگ ششم تخت جمشید فصل سیاهی را پشت سر گذاشت، اما دلیل اصلی این ناکامی‌ها چه بود؟
حسین نخعی شریف| شهرآرانیوز: ابومسلم فقط پس از یک فصل دوری از لیگ تخت جمشید همان گونه که در قسمت‌های قبل بیان شد، با استفاده از ۳ فاکتور مهم حمایت مسئولان استان، انتخاب بازیکنان مناسب و کار آمد و حمایت تماشاگران، بار دیگر به سطح اول فوتبال کشور بازگشت؛ فوتبالی که حالا کاملا کشتی را به عنوان ورزش اول کشور مغلوب و خود یکه تازی می‌کرد. صعود به جام جهانی برای اولین بار و توجه ویژه به این رشته چه در جراید و چه در رادیو و تلویزیون نه تنها نرخ بازیکنان را افزایش داده بود، بلکه سطح توقع مردم را بالا برده و البته حواشی و اتفاق‌های جانبی را نیز افزایش داده بود.
اقدام عجیب
ابومسلمی‌ها در حالی به لیگ ششم قدم گذاشتند که باز هم از گذشته درس نگرفته و تجربه گذشته به کارشان نیامده بود! در همان روز‌های آغازین تمرینات، مسئولان ابومسلم با اعلام وفاق ملی با مسیح مسیح نیا و مجید تشرفی قرارداد بستند و آن‌ها را پس از ۲ فصل دوری، دوباره به تیم برگرداندند؛ اقدامی عجیب که مربی تیم هم آن را تأیید کرد. حاج مهدی قیاسی در گفتگو با نگارنده، علت این تصمیم را علاوه بر خواست هواداران، اظهار علاقه این ۲ بازیکن به بازگشت و جبران مافات عنوان کرد. این تصمیم در حالی اتخاذ شد که مسیح نیا پس از مصدومیت در آغاز لیگ چهارم عملا از هفته بیستم و زمانی که مشکی‌ها به او احتیاج داشتند و می‌توانست آن‌ها را یاری کند، اما به دلایل مختلف از یاری امتناع کرد و در فصل پنجم هم برای پول بیشتر به سپاهان پیوست و یک فصل کاملا ناموفق را در این تیم پشت سر گذاشت؛ ضمن اینکه بعد از مصدومیت و ۲ بار عمل جراحی عملا دیگر آن بازیکن سابق نبود و فقط نامی از گذشته داشت. مجید تشرفی پس از رانده شدن از ابومسلم یک فصل فوق العاده را در ماشین سازی سپری کرده بود؛ اما در فصل بعد یعنی فصل پنجم از اواسط راه با این تیم تبریزی به مشکل خورده بود.
بی اطلاعی از قوانین
مشکی‌ها، نوری خدایاری، مهاجم تکنیکی نیروی اهواز، را نیز به خدمت گرفتند؛ اما پس از چند بازی برای استفاده از او به مشکل خوردند! ابومسلم، چون به لیگ دسته اول صعود کرده بود، مانند سایر تیم‌ها فقط حق استفاده از ۴ بازیکن دسته اولی داشت، اما مالکان ابومسلم خود را دسته دومی منظور کرده و بیشتر از این تعداد از لیگ دسته اول بازیکن گرفته بودند و به همین دلیل نام نوری خدایاری که قراردادش دیرتر از بقیه ثبت شده بود، از فهرست سیاه جامگان حذف شد تا عملا این تیم در خط حمله با مشکل مواجه شود. البته برخی حذف نام او را غیر مرتبط با این موضوع می‌دانستند.
آزمون وخطای کادر فنی
اصرار به استفاده از تشرفی و مسیح نیا در دفاع میانی، اسماعیل کوثری را به جناح راست کشاند و محمد مراد بربره را نیمکت نشین کرد! اما کوثری اصلا برای این پست مناسب نبود و بعد از چندین بار آزمون و خطا، وی تقریبا نیمکت نشین شد و مصدومیت تشرفی هم باعث شد تا بربره به قلب دفاع برگردد، جایی که فصل پیش با پنجعلی به عنوان ستون استوار دفاعی لقب گرفته بودند. درون دروازه هم این فصل ابومسلم بی مشکل نبود. بی انگیزگی و مصدومیت‌های عسگرخانی باعث شد محمد خمسه درون دروازه بایستد؛ اما او هم باوجود ادعایش، اصلا دروازه بان مناسبی نبود و به همین دلیل در چند بازی مرتضی اعتمادی از سنگر مشکی‌ها محافظت کرد که او هم برای این کار بسیار جوان بود.
تفنگ بدون فشنگ
در خط میانی نیز کادر فنی اعتقاد چندانی به جواد سبحانی نداشت؛ در حالی که او هم فصل گذشته از مهره‌های تأثیر گذار تیم بود. مصدومیت‌های پی در پی بازیکنان هم از جمله عواملی بود که هیچ گاه به سید مهدی قیاسی این فرصت را نداد که تیمش را کامل در اختیار داشته باشد و البته به این‌ها اضافه کنید نوع بازی درگیرانه مشکی‌ها و اخطار‌هایی که این نوع بازی از سوی داوران درپی داشت. استفاده از تاکتیک پرتاب‌های بلند اوت نیز که در ۳ فصل گذشته جزو حربه‌های مؤثر این تیم بود، عملا به خاطر نداشتن مهره اصلی این کار به کار مشکی‌ها نیامد، در حالی که چندین بازیکن بلند قامت داشتند. رفتن عباس موسیوند در آخرین روز‌های نقل و انتقالات به هما، دست ابومسلم را در پوست گردو گذاشته و عملا مصداق تفنگ بدون فشنگ شده بود. اکبر میثاقیان نیز پس از پایان لیگ چهارم، از این تیم جدا و به ملوان پیوسته بود؛ و دلایل دیگر...
توقف چندباره مسابقات، تعطیلی سه ماهه لیگ برای حضور در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین، دل به تمرین ندادن بازیکنان، اوضاع خاص کشور در سال ۵۷، نا آمادگی داوران و به جنجال کشیده شدن چندین بازی از جمله مسابقه دارایی با ابومسلم، استقبال نکردن تماشاگران و کاهش در آمد تیم ها، همه و همه عواملی بودند که لیگ ششم را به لیگی ناتمام تبدیل کردند.
کارنامه ضعیف
ابومسلم در این لیگ ناتمام از ۱۳ رویارویی با حریفان، فقط ۹ امتیاز جمع کرده بود و با ۳ پیروزی و ۳ مساوی و ۷ شکست در رتبه چهاردهم قرار داشت و چنانچه بازی‌ها استمرار داشت، بعید نبود دوباره به لیگ پایین‌تر برگردد. ۱۳ گل زده و ۲۰ گل خورده، خط دفاع ابومسلم را نیز بدترین تیم این رقابت‌ها رقم زد تا در عمل هم مشخص شود بازگشت مسیح نیا و تشرفی چقدر احساسی و غیر کارشناسی بوده است.
مشکی پوشان ۵۷
برای ابومسلم در این فصل ناتمام که از اسفند ۱۳۵۶ آغاز و در شهریور ۱۳۵۷ ناخواسته به نیمه راه نرسیده، خاتمه یافت، این بازیکنان به میدان رفتند:
دروازه بانان: مهدی عسگرخانی، محمد خمسه، مرتضی اعتمادی / خط دفاع: محمد اسماعیل کوثری، حسین امیدوار، مسیح مسیح نیا، مجید تشرفی، علیرضا گیل عرب، محسن بمانی، محمد مرادبربره / خط میانی: غلامرضا عباسی، احمدرضا قلیچ خانی، جوادسبحانی، اکبرادیبی، محمود ساتری، ابوالفضل صفوی، هادی منتجبی، رضا جاهدی، رضا جلالیان / خط حمله: نوری خدایاری، کریم مسرور، غلامرضا برهانزاده، جلیل قوچان نژاد، کاظم غیاثیان، محمد کریم قدسی پور.
مربی: سید مهدی قیاسی