هفدهم مرداد شد و روز خبرنگار؛ به رسم هر سال، دوستان رسانه‌ای با نگاهی به سال‌های حضورشان در جمع قلم‌به‌دستان، به تجدید خاطرات می‌پردازند و مسئولان، دوستان و مخاطبان هم به تبریک‌گفتن به خبرنگاران و تشکر از آن‌ها.
اما من برآنم تا از زاویه‌ای دیگر به روز خبرنگار نگاه کنم. از اوایل مرداد، خواندن کتابی به نام «ادیان در خدمت انسان» را آغاز کردم. این کتاب، حاوی برخی سخنرانی‌ها، پیام‌ها و مصاحبه‌های امام موسی صدر است که در آن به موضوعات گوناگونی پرداخته شده است. یکی از موضوعات این کتاب، سخنرانی ایشان در هفتمین روز شهادت کامل مروه، روزنامه‌نگار لبنانی، است با عنوان «در پاسداشت آزادی».
امام موسی صدر. در ابتدای این سخنرانی می‌گوید: «مطبوعات محرابی است برای پرستش خدا و خدمت به انسان‌ها و اگر از عهده وظایف خود برنیاید، دامگه شیطان و مایه تخریب انسانیت خواهد بود. این عرصه از مهم‌ترین و حساس‌ترین میدان‌های جهاد است، زیرا افکار عمومی را شکل می‌دهد و فرهنگ‌آفرین است. روزنامه‌نگار می‌تواند جامعه‌ای صالح بیافریند، چون آن‌گاه که مقاله‌ای منتشر می‌کند یا تحلیلی می‌نویسد یا تصویری را به چاپ می‌سپارد یا عنوانی را برجسته می‌کند یا به تفسیر رویدادی می‌پردازد، در حقیقت در پی جهت‌دادن به فرد و جامعه است.»
ایشان در قسمتی دیگر از این سخنرانی می‌گوید: «آزادی حق روزنامه‌نگار است که جامعه‌اش باید به او پیشکش کند. آزادی خدمتی است به روزنامه‌نگار تا کارش را به انجام رساند و خدمتی است به جامعه تا همه‌چیز را بداند. صیانت از آزادی ممکن نیست، مگر با آزادی. آزادی برخلاف آنچه می‌گویند، هرگز محدودشدنی و پایان‌یافتنی نیست. در حقیقت، آزادی کامل عین حق است. حقی است از جانب خدا و حدی بر آن نیست.»
امام موسی صدر در ادامه می‌گوید: «به روزنامه‌نگار نباید اهانت شود و او نباید زیر فشار قرار گیرد، نباید به فقر و نداری بیفتد و نباید در معرض تهدید و ترور واقع شود.»