مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ تنها قاضی خراسانی در آوردگاه المپیـــک توکیــــو حالا چمدان‌هایش را بسته و امشب به مقصد ایران پرواز خواهد کرد.
مجید ناصری، تنها داور بین‌المللی دوچرخه‌سواری ایران، که به‌عنوان داور راهی المپیک شده بود با قضاوت در دیدار فینال تایم‌تریل، توکیو را به مقصد ایران ترک کرده و با ســـندی زرین در تاریـــخ دوچرخه‌سواری ایران عازم کشور است. داور مشهدی دوچرخه‌سواری پیش از این ۲ بار در المپیک حاضر بود؛ یک‌بار به‌عنوان ورزشکار و یک‌بار در قامت مربی.
مردی که سومین المپیکش طعم متفاوتی داشت و ایران را در بزرگ‌ترین آوردگاه ورزش جهان صاحب یک کرسی مهم در داوری کرد. مجید ناصری فقط یک داور بین المللی برای مشهد در عرصه دوچرخه‌سواری نیست، بلکه تنها داور ایران در المپیک توکیو بود. او در ساعات پایانی حضورش در توکیو در گفتگو با شهرآراورزشی از تجربه اولین المپیکش به‌عنوان داور، آن‌هم در بحبوحه وضعیت کرونایی حاکم بر مسابقات می‌گوید.
مسیر داوری و رسیدن به المپیک به سال‌ها قبل برمی‌گردد. من ورزشکار ملی این رشته بودم و بعد از آن سعی کردم در بخش مربیگری کار کنم و خودم را مربی موفقی هم می‌دانستم. چون هنوز هم معتقدم بهترین نتایج تیم‌ملی را زمانی به‌دست آوردیم که من مربیگری تیم را به‌عهده داشتم.
نشد. حقیقت آن است که نشد برنامه‌های درازمدتم را با تیم ادامه بدهم و این حمایت از سوی فدراسیون صورت نگرفت.
فدراسیون‌های مختلف. در طول این سال‌ها هر فدراسیونی سر کار آمد، نتوانستم با آن‌ها همکاری کنم.
تصمیم گرفتم برای ادامه فعالیتم در این ورزش مسیر دیگری را انتخاب کنم و آن داوربین‌المللی‌شدن بود که موفق شدم در اولین دوره داوری بین‌المللی که شرکت کردم، انتخاب شوم. خیلی زود هم مراحل مختلف را پشت‌سر گذاشتم و خیلی زود هم به مسابقات جهانی رسیدم. امسال هم فرصت قضاوت در المپیک را به‌دست آوردم.
بله. پیش از این به‌عنوان ورزشکار و سرمربی در ۲ المپیک حاضر بودم، اما به‌عنوان داور اولین‌باری بود که المپیک را تجربه می‌کردم.
اگر بخواهم مقایسه کنیم، شاید بتوانم بگویم تفاوت زیادی با مسابقات جهانی ندارد، اما آن چیزی که المپیک را متمایز می‌کند، برگزاری هم‌زمان مسابقات در همه رشته‌هاست و انگیزه بیشتری که برای ورزشکاران ایجاد می‌شود. به‌هرحال این رقابت هر ۴ سال یک‌بار است و این می‌تواند افتخار بزرگ‌تری نسبت به مسابقات قهرمانی جهان به شمار برود.
امسال سطح مسابقات بسیار خوب بود به‌حدی که ما در مسابقات پیست هر روز بار‌ها شاهد شکستن رکورد المپیک و جهان بودیم. به‌طوری‌که بعضی از رکورد‌ها فقط چند دقیقه باقی می‌ماند و باز تیم بعدی یا ورزشکار بعدی رکورد جدیدی به‌دست می‌آورد. این نشان می‌دهد با وجود همه مشکلاتی که جهان به‌دلیل کرونا با آن روبه‌رو بوده است، محدودیت‌ها و برگزاری کمتر مسابقات و اردوها، بازهم ورزشکاران برای هدفشان عملکرد بی‌نظیری داشتند.
برگزاری مسابقات هم تحت‌تأثیر کرونا قرار گرفته بود و در وهله اول مسابقات یک‌سال به‌تعویق افتاده بود و وقتی هم حالا برگزار شد، با شرایط خاص و تدارکات ویژه و کنترل‌های سخت بود و کمی شرایط را دشوار می‌کرد. اما به‌هرحال این را هم عوامل برگزاری و هم داوران و ورزشکاران پذیرفته بودند و همکاری خوبی دراین‌باره داشتند. خوشبختانه کار بدون مشکل و با هماهنگی پیش می‌رفت.
درباره بحث پاداش و دستمزد شاید تصور این باشد که المپیک شرایط متفاوتی دارد، اما حقیقت آن است که این‌طور نیست. برای داوران همان شرایط مسابقات رده بالای جهانی است و تفاوت ویژه‌ای از این نظر ندارد.
مسابقات روز گذشته به پایان رسید و پرواز برگشتم برای امشب به‌سمت ایران است. امیدوارم تجربیاتی که اینجا به‌دست آوردم، در ادامه مسیر به من کمک کند. درحالی‌که داوری را به‌عنوان یک حرفه ادامه می‌دهم، این تجربه‌ها به من کمک می‌کند. امیدوارم فرصتی باشد تا این تجربه را به دوستان خوبم، داوران جوان کشورم انتقال بدهم.
برنامه بعدی من در همین مدت حضور در المپیک به من ابلاغ شد؛ حضور در مسابقات قهرمانی جهان پیست در رده سنی جوانان. این مسابقات قرار است کمتر از یک ماه آینده برگزار شود.