الهام مهدیزاده | شهرآرانیوز؛ آزادی امام رضایی از دل مسجد و پناهگاهی مردمی. هشتم هر ماه ساعت ۸ صبح با ذکر «یا رضا (ع)، یا رضا (ع)» و صلوات خاصه، امام هشتم از حصار زندان آزاد می‌شوند، زندانیانی که از سر اشتباه و نداری راهی زندان شده اند و در شرایط سخت اقتصادی، توان رهایی از آن را نداشته اند. قرار نذر هشتم و آزادی زندانیان جرایم مالی غیرعمد از دل مساجد جان می‌گیرد. طرحی که حالا در آستانه یک سالگی است و در همین مدت توانسته ۴۰۰ زندانی را با همت مردم خیر و نمازگزاران آزاد کند. مدیر اجتماعی مرکز رسیدگی به امور مساجد استان‌های خراسان به جایگاه مساجد در دل محلات مشهد اشاره دارد و تأکید می‌کند که «با طرح هایی، چون نذر هشتم قرار است به واقعیت و حقیقت جایگاه مساجد در امور یک محله برسیم، به جایگاه مسجد به عنوان سنگر و پناهگاهی مردمی.»
مهدی رجب پور مدیر اجتماعی مرکز رسیدگی به امور مساجد استان‌های خراسان است. شروع صحبت او با طرح نذر هشتم همراه می‌شود. او این طرح را طرحی موفق با سابقه‌ای کمتر از یک سال می‌داند و می‌گوید: به یمن نام علی بن موسی الرضا (ع) طرح نذر هشتم توانسته به برکات شایان توجهی برای آزادی زندانیان جرایم نقدی غیرعمد دست یابد و اکنون به صورت ملی اجرایی می‌شود.
اما شکل گیری نذر هشتم را این مسئول این طور توضیح می‌دهد؛ ۹/۹/۹۹ زمان اولین قرار نذر هشتم و از مسجد جوادالائمه (ع) بود. با همراهی امور مساجد و زندان‌های استان تصمیم بر آن شد که در هشتمین روز هر ماه، شرایط برای آزادی هشت زندانی به نام امام هشتم فراهم شود تا این افراد به آغوش خانواده برگردند. این طرح به صورت مشترک توسط امور مساجد استان‌های خراسان و زندان و اقدامات تأمینی استان اجرایی شد.
توضیحات رجب پور برای ملی شدن طرح نذر هشتم به همان صحبت ابتدایی او مبنی بر استقبال متولیان مساجد و خیران از طرح نذر هشتم ارتباط دارد؛ «بعد از نخستین ماه، نمازگزاران و خیران مسجد سجاد مشهد پای کار آمدند. در ادامه و ماه‌های بعد، با استقبالی که از سوی خیران و هیئت امنا‌های مساجد شکل گرفت، ملی شدن این طرح مطرح شد. در این شرایط بود که رئیس زندان‌های کشور با ابلاغیه‌ای کشوری به تمام زندان ها، به اجرای طرح نذر هشتم و برکات آن برای آزادی زندانیان در مشهد اشاره کرد و در ادامه خواستار اجرای این طرح در زندان‌های سراسر کشور شد.»
تعداد زندانیان آزاد شده در طرح نذر هشتم را رجب پور بیش از پیش بینی‌های طرح عنوان می‌کند. او می‌گوید: طی ۱۰ مرحله اجرای طرح نذر هشتم، بیش از ۴۰۰ زندانی جرایم مالی غیرعمد، توسط نمازگزاران، خیران و متولیان مسجد‌ها آزاد شده اند. زندانیانی که بدهی‌های مالی آنان از ۵ میلیون تا ۴۰ میلیون تومان بود. رجب پور بر این نکته نیز تأکید می‌کند که این تعداد زندانی در حالی آزاد شده اند که براساس پیش بینی‌های طرح، در این مدت ۱۰ ماه، برآورد شده بود ۸۰ زندانی آزاد شوند. با این حال به برکت نام امام رضا (ع) و حرکت مردمی که از دل مساجد شکل گرفت، این تعداد زندانی آزاد شدند.
مدیر اجتماعی مرکز رسیدگی به امور مساجد استان‌های خراسان به سابقه تلاش برای آزادی زندانیان از سوی نهاد‌ها و انجمن‌های مردمی نظیر ستاد دیه و انجمن حمایت از زندانیان اشاره می‌کند. با این حال آنچه باید در کنار آزادی زندانیان مورد توجه قرار گیرد، بازگشت به زندگی و آرامش درونی است. در این راستا طرح نذر هشتم دارای پیوست‌هایی برای توجه به خانواده زندانی و فراهم شدن شرایط کاری اوست.
او ادامه می‌دهد: باید قبول کنیم که آزادی یک زندانی پایان کار نیست. اگر زندگی و شرایط کار برای او فراهم نباشد، اگر جامعه او را نپذیرد، او دوباره از سر نداری و ناچاری و فقر ممکن است به همان راهی که او را راهی زندان کرده است، کشیده شود.
رجب پور حرف هایش دوباره به همان کم وکیف طرح نذر هشتم و پیوست‌های این طرح برمی گردد: برای حمایت از خانواده زندانیان از طرح‌های دیگری که در مساجد اجرایی می‌شود، مانند طرح «مواسات» استفاده شد. اما موضوع مهم و اصلی در آزادی زندانیان، فراهم کردن کار و حذف نگاه‌ها و برچسب‌های اطرافیان و همسایه هاست.
مدیر اجتماعی مرکز رسیدگی به امور مساجد استان‌های خراسان به نقش امامان جماعت محله‌هایی که فرد آزاد شده در آن محله زندگی می‌کند نیز اشاره می‌کند و معتقد است که با ارتباط دادن این افراد با امامان جماعت محله‌ها می‌توان مسیر اشتغال و ارتباط این افراد با جامعه و محله را سریع‌تر آماده و فراهم کرد.
آن طور که رجب پور می‌گوید از ماه آینده با طرح نذر هشتم قرار است افراد آزاد شده به مسجد محل و امام جماعت محله خودشان معرفی شوند تا از طریق مسجد، شرایط اجتماعی حضورشان و حتی اشتغال به کار آنان پیگیری شود.
مدیر اجتماعی مرکز رسیدگی به امور مساجد استان‌های خراسان، مسجد را پناهگاهی برای همه عنوان می‌کند و می‌گوید: مسجد از همان زمان صدر اسلام، کانون توجه و انجام امور همه مسلمان بود. پیامبر گرامی اسلام و حضرت علی (ع) همه امور مردم را در مسجد انجام می‌دادند. در گذشته‌های نه چندان دور نیز مسجد پایگاهی برای همه ایرانی‌ها بود. آن زمان حتی اگر میان زن و شوهر اختلاف بود، به اولین جایی که مراجعه می‌کردند مسجد بود، اما اکنون و در کوچک‌ترین مسائل محله، مثل دلخوری‌هایی که ممکن است یک همسایه از دیگری داشته باشد، موضوع به کلانتری و دادسرا کشیده می‌شود. ما از مسجد فاصله گرفته ایم. بعضی از مساجد ما درهایش فقط برای امور شرعی و نماز باز می‌شود، در حالی که مسجد باید پایگاه و پناهگاهی برای همه باشد؛ همان طور که امام خمینی (ره) گفته اند که مسجد سنگر است.