چه خوب بود اگر معجزه می‌شد! ناگهان یک روز صبح که از خواب بیدار می‌شدید، پشت سر هم خبر‌های خوب می‌شنیدید. از حل شدن همه مشکلات شغلی، روابط خانوادگی، برآورده شدن آرزو‌های کهنه و خیلی اتفاقات خوش دیگر، اما متأسفانه هرگز چنین نه در گذشته افتاده و نه در آینده خواهد افتاد. این‌ها البته مربوط به شرایط عادی زندگی هستند نه این روز‌ها و ماه‌ها که دیگر نه آدم‌ها عادی‌اند، نه زندگی‌ها و نه هیچ چیز دیگر.
شنیدن خبر‌های ناگوار و نشردادن آن هم کمکی به حالتان نمی‌کند. نشستن و حسرت خوردن که اوضاع را وخیم‌تر هم خواهد کرد. اما توصیه من رعایت یک نکته کوچک و ساده است. اینکه ذهن خود را از فکر رسیدن به هدف‌های بزرگ و خوشحالی‌های حسابی خالی کنید. این بیماری همه‌گیر و غم‌انگیز که ابتدا عزیزانمان را از دور کرد و بعد از دنیای ما گرفت باید به ما ثابت کرده باشد که به خوشی‌های کوچک دل ببندیم. حال دلمان را خوب کنیم. شاید ساعتی دیگر همین بهانه هم برای خوشحالی وجود نداشته باشد.
نگرانی‌ها و مشکلات مسیر زندگی وجود دارد و ما هم آن را انکار نمی‌کنیم یا قصد نداریم از آن‌ها چشم‌پوشی کنیم، اما گاهی به ذهن خود استراحت بدهید که با ترشح هورمون شادی حال همه اجزای بدنتان را خوب کند. قطع زنجیره نگرانی و اضطراب حتی برای ساعتی می‌تواند سلامت جسم و روح شما را حفظ کند که با ادامه آن، اگر مبتلا به بیماری جسمی نشوید، به احتمال فراوان، یکی از اختلالات خلقی و روحی مانند دلمردگی یا افسردگی به سراغتان خواهد آمد.
پس به سراغ تغییرات کوچک و البته مثبت بروید که برایتان لذت‌بخش باشد. پیشنهادش را خودتان پیدا کنید، اما برای نمونه، مدتی پیروی از یک برنامه غذایی سالم هم به شما انگیزه می‌دهد و هم ذهنتان را مشغول می‌کند. گاهی مسیری از خیابان را پیاده بروید. دیدن آدم‌ها و فروشگاه‌ها حال و هوای شما را تغییر می‌دهد به‌ویژه برخی خیابان‌ها که سرسبزتر و زیباتر هستند.
ملاقات یک دوست یا هم‌کلاسی که سال‌هاست از او خبری نداشته‌اید یادآور خاطرات گذشته است و کمی شما را از حال و روز نگران خارج می‌کند. تماشای یک فیلم طنز یا شروع آموزشی که همیشه گوشه ذهنتان بوده هم در چنین شرایطی که به نظر به بطالت می‌گذرد، ایده خوبی است.
یادگرفتن یک فن یا هنر به دلیل اینکه بخش خلاق ذهن را فعال می‌کند و از سوی دیگر به شما حس مفید بودن می‌دهد و باعث شادی درونی می‌شود. باید «جریان» ذهنی برای خودتان ایجاد کنید. جریان واژه‌ای در زبان روان‌شناسان است برای توصیف حالت غوطه‌وری کامل در یک فعالیت. فعالیت‌های جریانی ذهن فرد را بسیار درگیر می‌کنند به طوری که فکر کردن در مورد چیز دیگری دشوار می‌شود. فعالیت‌های جریانی راه‌حل مؤثری برای فرار از نگرانی ناشی از دوره‌های انتظار نامعلوم‌اند.
فعالیت‌های جریانی به‌تدریج باعث ایجاد احساسات مثبت، علائم افسردگی با شدت کمتر، تنهایی کمتر، رفتار‌های سالم‌تر و رفتار‌های ناسالم کمتر خواهد شد. ماندن در قرنطینه و محدودیت بهترین فرصت است.