به گزارش شهرآرانیوز، تحقیقات نشان داده است که بیش‌تر از ۹۰ درصد از افرادی که گمان می‌کند به پنی سیلین حساسیت دارند، در واقع به آن آلرژی ندارند. به بیان دیگر از هر ده نفر، نه نفری که ادعا می‌کنند به پنی سیلین حساسیت دارند، در واقع به نوعی از مصرف آن سر باز می‌زنند. حتی در میان افرادی که به این آنتی بیوتیک آلرژی دارند، تنها ۲۰ درصد از افراد تا ده سال بعد از تزریق اولیه، در صورت تکرار مصرف این دارو علایم آلرژی را نشان می‌دهند.
پنی سیلین در سال 1928 توسط الکساندر فلمینگ کشف شد و امروزه برای درمان بیماری‌های مختلفی مانند گلودرد استرپتوکوکی (strep throat) تجویز می‌شود. برخی از مردم به دلیل ترس از واکنش آلرژیک از مصرف این دارو خودداری می‌کنند.
هر کسی که مدعی است به این دارو حساسیت دارد ولی تاکنون تست مخصوص آن را انجام نداده است، باید فوراً این آزمایش را انجام دهد. پزشک متخصص آلرژی در صورتی که فرد واقعاً به این دارو حساسیت داشته باشد، داروی دیگری را با آن جایگزین خواهد کرد.
علائم حساسیت به پنی سیلین
واکنش خفیف تا ملایم به پنی سیلین بسیار رایج است و علائم آن عبارتند از:
کهیر (برآمده و به شدت خارش آور که در دوره‌های چند ساعته ظاهر شده و بعد از بین می‌روند)
تورم بافتی زیر پوست بخصوص اطراف صورت (angioedema)
احساس بودن توده‌ای در گلو
خس خس سینه
سرفه
تنفس دشوار
آنافیلاکسی نوعی واکنش شدید و ناگهانی مرگبار است که وقوع آن در صورت مصرف پنی سیلین در افراد حساس می‌تواند رخ دهد و حتی می‌تواند نگران کننده و خطرناک باشد. علائم آنافیلاکسی تنها شامل علائم پوستی نیستند، بلکه موارد زیر را هم شامل می‌شوند:
احساس سنگینی در سینه و تنفس دشوار
ورم زبان، گلو، بینی و لب‌ها
سرگیجه و از حال رفتن و یا از دست دادن هوشیاری که می‌تواند منجر به شوک یا نارسایی قلبی شود.
در صورت بروز این علائم باید با اورژانس تماس گرفت، در بخش مراقبت‌های ویژه به فرد اپی نفرین (Epinephrine) تزریق می‌شود.
آزمایش و تشخیص حساسیت به پنی سیلین
قبل از تزریق و مصرف پنی سیلین با پزشک خود مشورت کنید، پزشک یکی از مطمئن‌ترین و قابل اعتمادترین افرادی است که میزان بی خطر بودن و ایمنی دریافت پنی سیلین را ارزیابی می‌کند.
پزشک سابقه‌ی حساسیت قبلی فرد به پنی سیلین را بررسی کرده و برای اینکه بداند آیا هنوز فرد به این آنتی بیوتیک حساسیت دارد یا نه تست پوستی تجویز می‌کند. این تست در مطب پزشک و یا در بیمارستان انجام می‌شود و با محاسبه‌ی زمان معاینه چیزی در حدود دو یا سه ساعت زمان خواهد برد.
در این آزمایش نمونه‌ی ضعیف شده‌ای از دارو به فرد تزریق شده و بعد از آن واکنش بیمار مشاهده می‌شود. افرادی که در این تست نتیجه منفی را به دست می آورند، خطر واکنش شدید دستگاه ایمنی در آن‌ها بسیار کم است. با این همه برای تایید منفی بودن تست ممکن است یک دوز کامل و البته قوی از این دارو به صورت خوراکی هم به فرد داده شود.
افرادی که در این تست نتیجه مثبت را به دست می آورند، نباید پنی سیلین مصرف کنند و باید با آنتی بیوتیک دیگری تحت درمان قرار بگیرند. اگر مصرف پنی سیلین لازم باشد، بیمار تحت حساسیت زدایی دارویی قرار خواهد گرفت. این روش کمک می‌کند تا فرد در شرایطی کنترل شده بتواند این دارو را دریافت کند.
درمان حساسیت به پنی سیلین
افرادی که واکنش شدیدی به پنی سیلین نشان می‌دهند، باید فوراً مورد مراقبت‌های پزشکی قرار بگیرند. در بیمارستان به این افراد اپی نفرین (epinephrine) تزریق می‌شود و برای ثابت کردن فشار خون و برطرف کردن مشکلات تنفسی هم داروهای مخصوصی برای فرد تجویز می‌شود.
افرادی که واکنش کمتری به این آنتی بیوتیک نشان می‌دهند با تجویز آنتی هیستامین (antihistamines) و در برخی از موارد بسته به علائمی که دارند با خوردن یا تزریق کورتیکواستروئید تحت درمان قرار می‌گیرند.
پزشک متخصص آلرژی باید مقدار مناسب این داروها را برای بیمار تجویز کند و مصرف خودسرانه‌ی آن‌ها به هیچ عنوان جایز نیست.
منبع: بهداشت نیوز