صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

شهرآرامحله

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

انتقاد اساتید دانشگاه به رتبه‌بندی معلمان؛ از عنوان «استاد» استفاده نکنید (۵ آبان ۱۴۰۰)

  • کد خبر: ۸۵۵۱۰
  • ۰۵ آبان ۱۴۰۰ - ۱۳:۴۰
  • ۱۵
این اعتراض به موضوع گره­‌زدن هر­گونه افزایش حقوق سالیانه معلمان، به حقوق اعضای هیئت علمی و به عنوان درصدی از حقوق مرتبه‌های مختلف استادان اشاره دارد.

به گزارش شهرآرانیوز، شورای هماهنگی تشکل­‌های صنفی اعضای هیئت علمی دانشگاه­‌ها و پژوهشگاه‌­های ایران در بیانیه‌ای که پیرامون لایحه رتبه­‌بندی معلمان منتشر کرده آورده است: در روز‌های اخیر، موضوع  رتبه‌بندی معلمان و لایحه مطرح‌شده در این زمینه در مجلس شورای اسلامی، بازتاب وسیعی در میان اقشار و گروه‌های مختلف اجتماعی خصوصاً اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های کشور داشته است. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی اعضای هیئت علمی لازم می‌داند که نظر این تشکل را به نمایندگی از اعضای مذکور به اطلاع عموم برساند.

تکریم خادمان عرصه تعلیم و تربیت در هر جامعه‌ای از اهمّ وظایف مدیران و مسئولان آن جامعه است و در همین راستا تأمین معیشت معلمان به­‌گونه­‌ای که بدون دغدغه­‌های اضافی بتوانند به وظایف اساسی خود بپردازند، باید از جمله اولویت­‌های اولیای امور جامعه باشد. در همین راستا این شورا ضمن حمایت از خواسته­‌های به‌حق و قانونی معلمان، درخواست ایشان را مبنی بر تعیین میزانی از حقوق، که شأن و منزلت اجتماعی این افراد را حفظ کند کاملاً به­‌جا دانسته و از آن حمایت می­‌کند، اما آن طور که از شواهد امر بر­می‌آید، در این مسیر موضوعاتی مطرح می­‌شود که این خواسته به حق معلمان کشورمان را به موضوعی تبدیل کرده که حاشیه را به مراتب پررنگ­‌تر از متن کرده است.  

در ادامه این بیانیه به موضوع گره­‌زدن هر­گونه افزایش حقوق سالیانه معلمان، به حقوق اعضای هیئت علمی و به عنوان درصدی از حقوق مرتبه‌های مختلف استادان اشاره و تصریح شده است: پر­واضح است که حقوق دریافتی افراد در هر شغل و صنفی، باید متناسب با فعالیت­‌ها، تکالیف و شرح وظایف آنان در راستای افزایش تولید ناخالص ملی و دیگر مؤلفه‌های تعیین‌کننده در این قبیل حوزه­‌ها باشد.

همان­گونه که می­‌دانیم حقوق کارمندان دولت براساس مواد ۶۴، ۶۵، ۶۶، ۶۷ و ۶۸ و تبصره­‌های آن­ها در قانون مدیریت خدمات کشوری و بر­طبق مندرجات بند‌های احکام کارگزینی افراد پرداخت می­‌شود. چنان­‌که در این مواد و تبصره­‌های مربوطه صراحتاً ذکرشده، میزان دست­مزد کلیه مشاغل مشمول این قانون بر اساس عواملی نظیر اهمیت و پیچیدگی وظایف و مسئولیت­‌ها و سطح تخصص و مهارت­‌های مورد نیاز آنان مشخص می­‌شود، فلذا طراحان باید بفرمایند که بر­اساس کدام معیار‌ها و سنجه­‌های علمی به درصدی که در لایحه ذکر شده است، برای حقوق معلمان رسیده‌اند؟ و چرا این درصد بیش­تر یا کم­تر نیست؟ واضح و مبرهن است که این تصمیم در تضاد آشکار با نص صریح مواد و تبصره­‌های مرتبط در قانون مدیریت خدمات کشوری است.

در این بیانیه همچنین به پیوند­ زدن عنوان ارزشمند معلمی با پیشوند‌هایی که برای مرتبه­‌های اعضای هیئت علمی در دانشگاه­‌ها و پژوهشگاه­‌ها به کار می­‌رود اشاره و تاکید شده است که اگر هدف از این کار همان پیوند زدن حقوق معلمان به حقوق اعضای هیئت علمی است، ضمن تکرار پرسش مطرح شده در قسمت بالا، اکنون باید این پرسش را هم مطرح کرد که این همسان­‌سازی عناوین با چه مقیاس و سنگ محکی انجام شده است؟  آیا نویسندگان و مدافعان این لایحه نمی­‌دانند که تمامی اعضای هیئت علمی فقط به صرف گذشتن یک سال از سابقه خدمت­شان مشمول ترفیع سالیانه نمی‌شوند بلکه لازم است امتیازات مشخص آموزشی و به­‌ویژه پژوهشی را (به­‌عنوان امتیازات اصطلاحاً وتویی) کسب کنند و در صورت عدم کسب این امتیازات موفق به دریافت پایه استحقاقی سالیانه نشده و نیز در صورت عدم دریافت پایه استحقاقی سالیانه، طی سه سال متوالی، در هر مرتبه علمی که باشند مصداق رکود علمی شناخته شده و به خدمت ایشان پایان داده می­‌شود؟.

در همین چند سال اخیر موارد متعددی از این روش برای خاتمه دادن به خدمت اعضای هیئت علمی مشاهده شده است. آیا چنین شیوه‌­های ارزیابی در مورد دیگر کارکنان دولت هم وجود دارد؟ و آیا نمونه­‌ای از پایان دادن به خدمت سایر کارکنان به دلیل رکود علمی در بین دیگر مستخدمین دولت از جمله معلمان مشاهده شده است؟.

 در ادامه این بیانیه آمده است: به نظر می‌رسد ابداع واژگانی مثل استادیار معلم، دانشیار معلم و یا استاد معلم، بیش از آن که نشانه تکریم معلمان باشد، نشان دادن بی­‌اعتبار یا کم­‌اعتبار شدن خود عنوان «معلم» از دیدگاه طراحان و مدافعان لایحه است، عنوانی که در گذشته­‌های نه چندان دور از چنان جایگاه و اعتبار بسیار بالایی در جامعه برخوردار بود که برای ارج و عزت نهادن به­‌بسیاری از بزرگان و صاحب نظران، به ایشان لقب معلم داده می‌شد و هنوز هم این القاب معتبرند، مانند «معلم ثانی» که لقب فیلسوف و نظریه­‌پرداز بزرگ ایرانی ابونصرفارابی است.

متأسفانه تصمیمات اتخاذ شده در سال‌های اخیر به قدری به این قشر ارزشمند و فداکار لطمه زده که ظاهراً اکنون تصمیم­‌گیرندگان درصددند با این قبیل اقدامات صوری، از ایشان دلجویی کنند.  افزایش حقوق معلمان و تأمین معیشتی در خور شأن ایشان، هیچ نیازی به ابداع واژگان این­چنینی نداشته و ندارد و چنان­چه هدف، برطرف کردن مشکلات مالی وحقوقی ایشان باشد، بدون این قبیل عناوین نامتعارف هم می‌­توان به چنین هدفی دست یافت.

در پایان این بیانیه خطاب به مسئولان بلندپایه کشور از جمله رئیس جمهور و رئیس مجلس شورای اسلامی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نوشته شده است: همان گونه که مستحضرید، عناوین استادیار، دانشیار و استاد در مراتب دانشگاهی، نه ابداع ما بلکه سابقه­‌ای چندصدساله در آموزش عالی و دانشگاهی جهان دارد. رسیدن به هر یک از این مراتب مستلزم تحمل مرارت­‌های بسیار و انجام فعالیت­‌های آموزشی سنگین و از آن مهم­تر، انجام پژوهش­‌های بنیادی و اصیل و به­‌روز است که باید با ملاک­‌ها و پیمانه­‌های بین‌المللی ارزیابی و اندازه­‌گیری شود.

فعالیت­‌های آموزشی و پژوهشی استادان دانشگاه، نه در بین هیچ­‌یک از دیگر اقشار و اصناف جامعه مرسوم است و نه از ایشان توقع می­‌رود که به­‌عنوان انجام وظیفه به آن­ها بپردازند. ضمن این که بسیارند همکاران دانشگاهی با مدرک دکتری که علی­‌رغم کار و تلاش فراوان، به مرتبه استادی نرسیده و با مرتبه­‌های دانشیار و حتی استادیاری به افتخار بازنشستگی نائل شده­‌اند، لذا از آن جنابان به­‌ویژه دو وزیر یادشده انتظار می­‌رود که در راستای دفاع از ساحت فرهنگ و سنت­‌های دانشگاهی و آموزش عالی کشور در این خصوص اقدام عاجل به عمل آورده و با اعلام موضع صریح و سریع و قاطع در این مورد، اجازه ندهند تا عناوینی که دارای سبقه و سابقه تاریخی بسیار بوده و در عرف بین الملل هم معرف کرسی­‌های ویژه‌ای هستند، با این شیوه‌های ناپسند لوث و از درون­مایه تهی شوند.

منبع: ایسنا

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱۵
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱۰
نسرین
۰۶:۴۴ - ۱۴۰۰/۰۸/۱۲
در کشور ما متاسفانه عده ای اسم استاد و عناوین پرطمطراق دانشگاهی را یدک می کشند که خود هیچ بهره ای از علم ندارند و با سهمیه های سفارشی به این عناوین دست یافته اند،بنده در دوره ارشد چند تا از اساتیدمثلا برجسته دانشگاهی را داشتم که خود کتاب ها و مقالاتی را تالیف کرده بودند که، وقتی به مطالب آنها استناد کردیم،همین اساتید گفتند این اراجیف از کجا آوردین،گفتیم خودتان در کتاب های تالیفی تان نوشتین،انکار کردن.تا متن کتاب هایشان را به ایشان نشان دادیم اون وقت بود که خودشان هم فهمیدند که روحشان از این کتاب ها و مطالبشان بی بهره و بی خبر است.
ناشناس
۱۲:۲۲ - ۱۴۰۰/۰۸/۱۳
معلوم میشه که اونا واقعا خودشون تألیف نکرده بودند بلکه دانشجوهاشون نوشته بودند ولی طبق عرف مرسوم دانشگاه ، همیشه استاد اسمش را اول کتاب و مقاله ایکه دانشجو نوشته، می نویسند‌. بعضی اساتید حتی زحمت خواندن هم به ویژه در خصوص کتب ترجمه و تالیفی دانشجویان به خود نمی دهند و همینطوری می دهند برای چاپ. فقط براشون مهمه سریع چاپ بشه و اسمشون را نفر اول بنویسندو امتیاز دریافت کنند. من این را هنگامیکه در دوره ارشد و دکتری در یک دانشگاه طراز اول کشور، دانشجو بودم خیلی متداول مشاهده کردم
ناشناس
۱۳:۳۹ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۹
ببینید یک سری استانداردهای بین المللی وجود داره که الان دارن اکتشاف به خرج میدن و چیزهایی رو ابداع میکنن که هیچ جای دنیا مرسوم نیست. شما که معتقد نیستید که تمام کشورهای دنیا از جمله کشورهای پیشرفته اشتباه میکنن فقط مجلس ما راه درستو میره؟ اصلا تعریف شغلها، اهدافشون، تعریف وظایف و آیین نامه شون فرق می‌کنه. بحث حقوق نیست حقوقشون رو هر چقدر می‌خوان افزایش بدن ولی ریشه به تیشه برنامه سه وزارتخانه علوم، بهداشت و آموزش پرورش نزنن که در نهایت به نابودی علم کشور ختم میشه. دانشجویانی که به هر دلیلی با اساتیدشون مشکل دارن و میان از بدی اونها میگن ما تو ایران تو همه مشاغل بد و خوب داریم. در تعیین وظایف و حقوق فرض رو بر این میذارن که باید درست به وظایف عمل بشه تا حقوق دریافت بشه نه اینکه بگن خوب چون ایرانیها خوب کار نمیکنن پس حقوق از سرشون زیاده پس عملا شما به بهانه اینکه شما که کار نمیکنید حقوقشون رو کم کنید اونها هم میگن خوب خودتون خواستید. این تفکر باید اصلاح بشه. میان کامنت میذارن که کارمندا که کار نمیکنن معلمان که بیکارن استادا که استاد نیستن پس حقوق می‌خوان چیکار!!! حقوق رو بر اساس تعریف وظایف مشخص میکنن و فرض بر اینه که شخص باید به وظایف عمل کنه اگه شخصی عمل نکرد باید اون شخص تنبیه بشه و نه همه افراد اون شغل
جعفر
۱۱:۴۴ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۸
دخالت اعضای علمی در مسایل حقوقی معلمان دون شان انهاست معلمان مظلوم چه تفاوتی باشما دارند از دولت سیردهم می خواهیم که دو وزارت خانه را در هم اقدام نمایند تا شان علم ودانش ومعلم واقعی حفظ شود از خانم مرکل بپرسید که شان معلم کجاست در دنیا معلم بالاترین حقوق را دریافت می کند وجایگاه ویژه دارد این بی سوادان بروند وشان معلم را در جهان مطالعه کنند وبعد بیانیه صادر کنند
ناشناس
۱۸:۳۳ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۷
مجلسی ها که خود نیمی از هییت علمی بودن اعتراض کردن که حقوق ندهند و گیر خودشان بیاد نه الباقی هییت علمی ها
ناشناس
۱۰:۱۱ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۶
افرادی که این بیانیه را نوشته اند ، دچار توهم خودبزرگ بینی هستند و تصور می کنند که القاب دانشیار و استادیار ارث پدری اونها و باید اختصاصی به آنها باشد. اینجور به اصطلاح اساتید دانشگاه‌ با این طرز تفکر باید تحت قوانین مدیریت خدمات کشوری قرار بگیرند و حقوق معلمین را دریافت کنند، اصلا شایستگی دریافت این حقوق های ده برابری که اکنون دریافت می کنند را ندارند
مرتضی
۲۱:۰۶ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۵
در میان استادان دانشگاه هم بسیار کم هستند که به روز باشند و اهل پژوهش .من خودم در ۴ سال دوره ی لیسانس و ۳ سال فوق لیسانس اساتید بسیاری داشته ام و بیشتر آنها مطالب تدریس شان و جزوه هایشان تکرار اندر تکرار است و تعداد انگشت شماری بودند که لقب استاد برازنده شان بود .از طرفی هفته ای ۱۲ ساعت تدریس دارند .به نظر می رسه استادانی هم که مخالف هستند برخی شان در مجلس و غیر آن هستند و لقمه های حرام آن ها را به این مخالفت واداشته است
ناشناس
۲۰:۵۵ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۵
به نظر من معلم ،اصلا دربین دانشگاهیان به اصطلاح امروزی استاد دانشگاه بیسوادی ریشه دوانده وسطح علمی آنان روز بروز کاهشی شده همانند دانشجویان قبولی پزشکی که بوسیله سهمیه با درصد های بسیار پایین از دانشگاه قبول می شوند بسیار فاجعه آمیز است اساتید دانشگاه هم همانند آن است
ملی روحی
۲۰:۰۷ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۵
اینهایی که اعتراض کرده اند درواقع استاد نیستن اساتید واقعی از عنوان معلم استفاده می کنن
ناشناس
۱۹:۳۲ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۵
خیلی متاسفم برای این صنف ظاهرا اگاه ولی نااگاه حتی به اصول اولیه حقوق انسانی
خیلی زشت است که کسانی خود را تماما لایق یک صفت بدانند در صورتی که می دانیم و می دانند خودتعدادی در این صنف واقعا لایق این رتبه نیستتند البته حق اساتید با سواد و پرتلاش جداست که انان حقا معدودند
دانشگاهی که با ان امکانات در اختیار افراد مجانی قرار دارد و انان چه به جوانانمان می دهند: خطاب به دانشجوتو اینجا تو اونجا را کنفرانس بده فرصت مطالعاتی با همه امکانات با پول پول المال میگیرند الان زورشون اومده چرا رتبه و حقوق مثل مارا به انها می دهید انگار شرمشون شده اقایان وااسفا که این خلق را چه شده پس به نظراین اقایان رتبه و حقوق معلمان با میوه فروشان و عنوان کاسب باید عنوان بندی شود؟چه ظاهرا دلسوزی نابخرادنه ای از خود نشان دادند همین واکنش اقایان کافی است برای شناخت غرور و خودپسندی و خودشیقکی شان.
درک پایین را ببینید به ظاهر نخبگان دانشگاهی جامعه ما این همه تاکید که شده رتبه بندی را به حقوق تنها گره نزنید چه می گویند حقوق را میخواهید اضافه کنید کنید نمی خواد منزلت را ارتقا دهید در دنیا کسانی که مدارج علمی بالایی دارند در مدارس انهم در مقطع ابتدایی فعالیت می کنند،به دانشگاه می گویند مدرسه و به استاد دانشگاه معلم می گویند اینان برای اثبات انحصارطلبی شان می گویند ما رتبه دانشگاهیان را نیاورده ایم دنیا اینکار را کرده است دنیا به شهید سلیمانی می گفت جنرال خودش می گفت سرباز ببینید تفاوت نخبگان با یک فرد پاک و بی الایش چقدر است افتخارمان این است که در پس استاد و دانشیار کلمه معلم امده است اری ما مثل تافته جدابافته این اقایان ازخودراضی نیستیم
ناشناس
۱۹:۰۵ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۵
اره شما اطتاد قلابیها برتر ا معلمتنید در المان حقوف معلم از همه اقشار بالاتر است و برا همین شد المان
نوید
۱۶:۳۹ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۵
بهتر است اساتید دانشگاه نگاهی به آموزش در کشور های توسعه یافته داشته باشند تا متوجه شوند جایگاه معلم فراتر یک واژه است
يك هموطن
۱۶:۰۴ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۵
شغل معلمی و مدرسی دانشگاه در حقیقت یک شغل هستند و الان بسیاری از معلمان دارای مدرک ارشد یا دکترا هستند و کار آموزشی می‌کنند در حالی که دریافتی بسیار ناچیزی نسبت به دانشگاه‌ها دارند. بعلاوه معلمان از بسیاری از مزایای سایر کارمندان دولت، همچون حق مسکن، حق رفت و آمد، حق..... و... و.... محرومند!!!
حلا چرا اساتید دانشگاه‌ها برآشفته شده اند؟؟!! مگر از حقوق و مزایای آنها برداشته میشه؟!!!!!
یک معلم
۱۵:۲۰ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۵
وقتی بهترین دوستت کتاب باشه، وقتی زندگی ات با پژوهش و آموزش معنی پیدا کنه، خوب بایدم منطقی فکر کنی، انتقاد کنی و پبشنهاد بدی. به عقیده شما؛ بدون عناوین نامتعارفی چون استاد، هم می‌­توان موجبات افزایش منزلت و جایگاه معلمان را فراهم کرد. چون کلمه معلم بسیار غنی تر از کلمه استاد است.
ناشناس
۱۴:۴۹ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۵
اصلا اینطور نیست ! ارزشیابی کارکنان دانشگاهها با حقوق بخور و نمیر از ارزشیابی دبیر کل سازمان ملل هم سخت تر است ، ضمنا ارتقاء اساتید در دانشگاهها کاملا وابسته به کارهای پژوهشی دانشجویان است ، یعنی پایان نامه و مقالات مستخرج از آن و ترجمه کتابها تحت سرپرستی عضو هیات علمی و همه کارهای پژوهشی به نحوی
از تلاش دانشجویان تحصیلات تکمیلی متاثر میشود . آقایان تشکل صنفی !