فهیمه شهری| شهرآرانیوز؛ خیابان امامت ۴۹ را که وارد می‌شویم نقاشی‌های روی دیوار حکایت از نزدیک‌شدن به فضایی مادرانه و کودکانه دارد. چندصد متر جلوتر، درب ورودی پارک مادر و کودک است. کسی اجازه بردن زیرانداز ندارد چراکه فلسفه ایجاد این پارک نشستن نیست. قرار است مادرانی که به‌دلیل داشتن فرزند امکان ورزش کردن ندارند، به اینجا بیایند و در کنار هم در محیطی امن، به ورزش و فعالیت‌های حرکتی بپردازند. پس از ورود، اولین چیزی که چشم‌نوازی می‌کند رنگ‌آمیزی‌های زیبا و متنوع است. از سمت راست شروع به گشت و گذار در این پارک هشت هکتاری می‌کنم.
مزرعه کودک با چیدمانی بسیار زیبا، فضایی مناسب برای خاک‌بازی کودکان است. مرغ و خروس و جوجه‌هایشان، گلدان شده‌اند تا در آن‌ها بذری کاشته شود. گلدان‌های شیر و موش و گوسفند هم کنار آلاچیق چوبی نشسته‌اند تا کاشت و برداشت را به بچه‌ها بیاموزند. چند قدم بالاتر روی زمین، جدول‌ضرب کشیده شده است و کودکان می‌توانند روی این مساحت رنگارنگ بدوند و جدول ضرب را همراه بازی مرور کنند. حروف الفبای فارسی و انگلیسی هم روی زمین نوشته شده تا امکان آموزش همراه با بازی فراهم باشد. منچ و مار وپله از دیگر بازی‌هایی است که بر مساحت این پارک، نقش انداخته است. اینجا دیگر مهره‌ای در کار نیست و بچه‌ها باید خودشان روی صفحه بازی حرکت کنند. صندلی‌های ویژه برای زنان باردار، صندلی شیردهی و صندلی تعویض کودک از جمله امکانات تخصصی این پارک برای مادران و فرزندان است. پاتوق گنجینگان هم برای زنان سالمند در نظر گرفته شده است.
زمین‌های والیبال و بدمینتون برای دوست‌داران این رشته‌ها مهیاست و در کنارش تاب و سرسره‌ها در زمینی با کف‌پوش‌های رنگی به انتظار کودکان نشسته‌اند. ساختمان‌های کافه کتاب، نمازخانه و سالن چندمنظوره به ترتیب با رنگ‌های نارنجی، آبی و سبز پوشیده شده‌اند و با وجود بسته بودن به‌دلیل طراحی و رنگ‌آمیزی زیبایی که دارند توجه رهگذران را به خود جلب می‌کنند.
در دیگر سو، زمین‌های فوتبال و بسکتبال، علاقه‌مندانش را به داخل خود کشانده و چندین بانو در حال بازی پرهیجانی هستند. فرزندانشان هم که از دیدن ورزش مادرانشان شگفت‌زده شده‌اند تاب و سرسره‌ها را رها کرده و کنار زمین، نظاره‌گر بازی مادرانشان هستند و آن‌ها را تشویق می‌کنند.
کمی جلوتر وسایل بدن‌سازی گذاشته شده تا برآورده‌کننده این نیاز بانوان ورزشکار باشد. زمین اسکیت هم طرف‌داران خاص خودش را دارد.
دور تا دور پارک، رینگ مخصوص دوچرخه برای مادر و کودک کشیده شده است. هلیای ۹ ساله با مادرش درحال دوچرخه‌سواری است. هر از چند گاهی یکی از دسته‌های دوچرخه را رها می‌کنند، دستانشان را به یکدیگر می‌زنند و باز با سرعت پا بر رکاب می‌فشارند و می‌خندند.
ساختمان اصلی پارک، مجموعه ورزشی ۲ طبقه‌ای است که مساحت ۲ هزار متری دارد. این ساختمان اکنون به دلیل شیوع کرونا بسته است، اما در آن سالن‌های ورزش‌های توپی، ژیمناستیک، بازی‌های کودکان، اسپینینگ، بدن‌سازی، یوگا، پیلاتس، ایروفیتنس، ایروبیک، کراس فیت و بادی بیوتی قرار دارد که مادران می‌توانند در آن به‌طور تخصصی ورزش مورد علاقه خود را انجام دهند.
وجیهه محمدی که ۳۷ سال دارد از سایه نداشتن پارک ابراز ناراحتی می‌کند و خودش پشت بند حرفش می‌گوید: می‌دانم که، چون پارک تازه ساخته شده و درختانش جوان هستند سایه‌اندازی ندارد. فقط کاش فکری هم برای مادران پسردار کنند که فرزندشان بالای ۷ است تا ساعاتی از روز، پارک در اختیار آنان باشد.
هانیتا کریمی که منزلشان در نزدیکی این پارک قرار دارد، ابراز می‌کند: تا قبل از احداث پارک مادر و کودک، گردوخاک همه جا را پر می‌کرد، اما از وقتی ساخته شده همه همسایه‌ها روزی هزار مرتبه خدا را شکر می‌کنند، چون علاوه بر امنیت و بهداشت به یک پارک امن دسترسی دارند.
مادر دیگری به نام الهام راستگو جلو می‌آید و می‌گوید: الان این پارک به لحاظ امنیت عالی است، اما امیدوارم تجربه‌های پارک ملت دوباره تکرار نشود و از هم‌اکنون طوری برنامه‌ریزی کنند که پس از مدتی اینجا به پاتوق زنان و دختران ناباب تبدیل نشود.
پریسا عنصری، عضو سابق گروه مشاوران جوان، پارک مادر و کودک را ایده بسیار خوبی می‌داند که سال‌ها مورد نیاز خانواده‌ها بوده، اما معتقد است با وجود ظرفیت‌های خوبی که این پارک دارد، برخی ضعف‌های آن موجب شده است آن‌طور که انتظار می‌رفت استقبال نشود. او می‌گوید: با توجه به اینکه اجازه ورود به پسر‌های بالای ۷ سال داده نمی‌شود این پارک برای تعداد زیادی از مادران کارآمد نیست. از طرفی، چون از اطراف دید دارد خانم‌ها باید در آن پوشش لازم را داشته باشند بنابراین فضای راحتی برای ورزشکاران نیست. به نظر این کارشناس مسائل شهری، با توجه به کمبود بسیاری که در زمینه پارک‌های خانوادگی احساس می‌شود خوب است شهرداری در مناطق مختلف، بعضی پارک‌های محلی را به مادران و کودکان اختصاص دهد تا ساعاتی را به ورزش و تفریح بپردازند.
معاون فرهنگی شهرداری منطقه ۱۱ پارک مادر و کودک را پارکی با امکانات و ویژگی‌های مثال‌زدنی دانست و گفت: چنین مجموعه‌ای در کل کشور نداریم و خدمات بسیار خوبی در آن ارائه می‌شود در عین حال بانوان بسیاری تقاضا دارند شرایطی فراهم شود که در این پارک نیاز به رعایت پوشش اسلامی نداشته باشند. به گفته حمیده قهرمان برای رسیدن به این مقصود، باید یکی از دیوار‌های پارک را بلندتر کنند و پل بولوار اندیشه هم دیوارکشی شود تا دیگر دیدی از بیرون به داخل پارک نباشد. وی افزود: این اقدامات را در برنامه‌های آینده‌مان انجام می‌دهیم، اما تا آن موقع باید بانوان صبوری کنند چراکه فراهم کردن چنین امکاناتی نیاز به بودجه زیادی دارد. قهرمانی در ادامه یادآور شد: از آنجایی که در بررسی‌های دینی سن ممیزی پسران ۷ سال مشخص شده است و علاوه بر این، چون پسر‌ها شیطنت و قدرت بدنی زیادی دارند بسیاری از خانم‌ها ترجیح می‌دهند پسر‌ها در مکان‌های زنانه نباشند.