به گزارش شهرآرانیوز؛ دیوید بیزلی؛ رئیس برنامه جهانی غذا در سازمان ملل متحد گفته اگر افراد ابرثروتمندی مانند ایلان ماسک فقط بخش کوچکی از ثروت خود را بدهند، مشکل گرسنگی در جهان رفع خواهد شد.
بیزلی گفت: «فقط شش میلیارد دلار کافی است تا ۴۲ میلیون نفری را نجات بدهیم که اگر اکنون به دادشان نرسیم، جان خواهند باخت. خیلی پیچیده نیست.»
ارزش سهام تسلا، تولیدکننده خودرو‌های الکترونیکی به تازگی از یک تریلیون دلار گذشت. تسلا اولین تولیدکننده خودرو در جهان است که به باشگاه شرکت‌های یک تریلیون دلاری وارد می‌شود.
شش میلیارد دلاری که رئیس برنامه جهانی غذا در سازمان ملل متحد به آن اشاره کرده که برای نجات گرسنگان در معرض مرگ فعلی کافی است، حدود دو درصد از ثروت خالص ایلان ماسک، مدیر عامل تسلا است که بلومبرگ به تازگی حدود ۲۸۹ میلیارد دلار تخمین زده است. ثروت ماسک از زمان شروع همه‌گیری کرونا تقریبا دو برابر شده و از رقبای خود بیشتر شده است.
ایلان ماسک، مدیر شرکت خودروسازی تسلا و برنامه فضایی اسپیس‌ایکس به اظهارنظر رییس برنامه جهانی غذا در سازمان ملل پاسخ داد و در توییتی نوشت: «اگر او توضیح دهد که چگونه با ۶ میلیارد دلار می‌توان مشکل گرسنگی را حل کرد، من همین الان سهام تسلا را می‌فروشم و این کار را انجام می‌دهم.»
کاربری در این باره نوشت: این قیاس مع‌الفارقه، چه ربطی داره؟ ایلان ماسک اگر توی یه اتاق نشسته بود و آدم دیگه‌ای کمکش نمی‌کرد اینقدر پولدار می‌شد؟ اگر مهندسین و کارمندان شرکتایی که داره نبودن میلیاردر می‌شد؟ «مالیات» به گوشت خورده؟ یا اونم به نظرت نباید وجود داشته باشه؟
کاربر دیگر نوشت: احتمالا این خبر را شنیده‌اید که دو درصدِ ثروتِ ایلان ماسک مشکلِ گرسنگی در جهان را حل می‌کند. آیا باید از او متنفر بود که چرا برای رفعِ گرسنگی اقدامی انجام نمی‌دهد؟ آیا باید گفت ثروتِ خودِ اوست و استفاده‌ی او از سرمایه‌اش به کسی ربطی ندارد؟ مساله‌ی اصلی، اما چیزی دیگر است. در واقع، بهتر است از منظرِ ساختاری به این موضوع نگاه کرد. مسأله اینست که چرا سازوکار‌های اقتصادی در جهان به گونه‌ای هستند که برای معدودی افراد، ثروتی هنگفت به ارمغان می‌آورند؛ اما فقرِ جهانی در سطحی گسترده همچنان وجود دارد، یا بسیاری از مردم در صورتِ بیکار شدن بدبخت می‌شوند.
اگر بحثِ مالیات را در نظر بگیریم، در کشور‌های توسعه‌یافته معمولا شرکت‌های بزرگ و میلیاردی و میلیاردر‌ها راه‌های فرار از مالیات را بهتر بلدند و از آن بهره می‌بَرَند؛ درحالیکه معمولا افرادِ طبقه‌ی متوسط و بویژه حقوق‌بگیران، مالیاتشان را به موقع و بطورِ متناسب پرداخت می‌کنند. در دورانِ کرونا بسیاری از کسب‌و‌کار‌های محلی و کوچک نابود شدند و افرادِ زیادی در جهان با مشکلاتِ اقتصادی و فقر دست و پنجه نَرم کردند؛ اما طبقِ بررسی‌های انجام‌شده ثروتِ ثروتمندانِ جهان افزایش پیدا کرد. لذا، نمی‌توان (و نباید) کتمان کرد که یک جای کارِ دنیای ما لَنگ می‌زند.
دیگری نوشت: بدبختی اینه که ایلان ماسک به گرسنگی در جهان نیازمنده
کاربر دیگر نوشت: ایلان ماسک ثروتش رو با شایستگی در یک کشور خوب و مرفه به دست آورده. تلاش کرده، زحمت کشیده و ایده‌های نو داشته و ثروتش نه برای خودش بلکه برای مردم دنیا مفیده. اگه واقعاً دنبال سیر کردن گرسنه‌ها هستید، برید از اونا که پول‌های مردم رو دزدیدن بگیرید.
کاربر دیگر نوشت:۲ ٪ از ثروت ماسک میشه چیزی حدود ۶ بیلیون دلار، بعد سازمان برنامه جهانی گفته اگه ایلان ماسک این مبلغ رو اختصاص بده فقر ریشه کن میشه حالا جالب اینجاست سازمان برنامه جهانی سال ۲۰۲۰، ۸.۵ بیلیون دلار دراختیار داشته، ولی هنوز فقر پابرجاست؟!
کاربر دیگر نوشت: هیچکس به استیو جابز، بیل گیتس، مارک زاکربرگ و جف بزوس نگفت که با ثروتش میتونه دنیا رو از گرسنگی نجات بده، اما به «ایلان ماسک» دارن میگن. چرا؟
دیگری نوشت: ایلان ماسک با دو درصد از ثروتش میتونه مشکل گرسنگی رو تو جهان حل کنه، ولی نمیکنه به همون دلیل که ما با پول یه دفه رستوران رفتن میتونیم چند وعده غذای ساده برای چندتا گرسنه بخریم، ولی این کارو نمیکنیم.
منبع: برترین‌ها