سیدزاده | شهرآرانیوز؛ درخت ها، رودخانه ها، جنگل ها، دریا‌ها و تک تک اجزای محیط زیست اطرافمان، بیشتر از همه جای خالی او را احساس می‌کنند؛ جای خالی فردی که یک تنه برای بهبود حال زمین و آسمان تلاش می‌کرد و در این راه از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کرد. طبیعت ما و طبیعت دنیا، به آدم‌های زیادی، چون او احتیاج دارد تا با کنشگری بجا و فعالیت‌های پرسود، کمک کنند تا دنیای پیرامون ما مسیر رو به بهبودی را طی کند. مه لقا ملاح را مادر محیط زیست ایران می‌گویند، چون درست مانند یک مادر از طبیعت و محیط زیست مراقبت می‌کرد و هوای آن را داشت. حالا خبر رسیده که او در صبح ۱۷ آبان، در ۱۰۴ سالگی درگذشت و داغ سنگینی را بر دل همگان بر جای گذاشت.
آن هم در این دوره و زمانه‌ای که شواهد اطراف می‌گوید نه تنها کشورمان، بلکه دنیا، با تهدید‌های زیست محیطی فراوانی روبه رو است و آدم هایی، چون او را بیش از پیش نیاز دارد. مه لقا ملاح در سال ۱۳۷۳ با مشارکت همسرش و چند استاد دانشگاهی علاقه‌مند به محیط زیست، سازمان غیردولتی زیست محیطی «جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست» را بنیان گذاشت و به نوعی همه وقت و عمر خود را در راه مبارزه برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست صرف کرد.
زندگی او شاید دستاورد‌های مهمی، چون انتقال کارخانه سیمان تهران به آبیک در نزدیکی قزوین و گازسوز شدن کارخانه‌های آجرپزی را به همراه داشته باشد، با این حال، اعتقاد به بسیاری از کار‌های ساده و کاربردی برای بهبود حال محیط زیست، همیشه از اهدافی بوده که دنبال می‌کرده است. کارهایی، چون قطع مصرف پلاستیک، قطع مصرف دستمال کاغذی، تفکیک زباله‌ها در منزل، کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی و کاشت مداوم درختان. او موفق شد فعالیت‌های زیست محیطی اثربخشی را در ۱۶ استان کشور هم گسترش دهد و جدای از این اقدامات، برای سال‌ها منزل شخصی اش را هم به دفتر کار و پاتوق طرف داران محیط زیست تبدیل کرده بود.
مه لقا ملاح در سال ۱۲۹۶ هنگامی که پدر و مادرش با کاروان برای زیارت به مشهد می‌رفتند، در یک کاروان سرای عباسی در بین راه به دنیا آمد و بخشی از دوران تحصیلش را هم در مشهد و قوچان سپری کرد. خبر درگذشت او در فضای مجازی حالا به یکی از پربازدیدترین خبر‌ها تبدیل شده، بسیاری از خبرگزاری‌ها نیز آن را پوشش داده اند و واکنش‌هایی را هم از سوی کاربران به دنبال داشته است. کاربرانی که او را یک دلسوز تمام عیار برای طبیعت می‌دانستند و حالا با آه و افسوس از نبودن او یاد می‌کنند؛ اینکه طبیعت و محیط زیست ایران مادر مهربانش را از دست داد.