به گزارش شهرآرانیوز، سعید عزیزی، مشاور خانواده درباره خمودی و افسردگی و تفاوت آن با افسردگی مزمن گفت: یک بیماری افسردگی وجود دارد که به آن بیماری حاد گفته می‌شود و علت آن می‌تواند مرگ یک عزیز، افسردگی بعد از زایمان در خانم‌ها و ... باشد.
وی گفت: بحث ما افسردگی روانی یا افسردگی مزمن است که بدون اینکه دلیل مشخصی داشته باشد، اتفاق می‌افتد و ۵ نشانه دارد که می‌تواند در افراد گواه این افسردگی باشد.
۱. اختلال در خواب؛ کسانی که دچار افسردگی مزمن هستند، یا از بی خوابی رنج می‌برند یا زیاد می‌خوابند. معمولا این افراد از خواب لذت نمی‌برند.
۲. خستگی جسمی؛ این افراد احساس کسلی و خستگی می‌کنند و دوست ندارند از رخت‌خوابشان بلند شوند. بدن این افراد کوفته است و خواب هم نمی‌تواند این خستگی را برطرف کند.
۳. بی انگیزگی؛ این افراد مدام کلمات ناامید کننده به کار می‌برند که «کار کنیم که چه بشود.»
۴. عدم نشاط؛ کسانی که دچار افسردگی روانی هستند، هیچ چیزی حالشان را خوب نمی‌کند و نسبت به همه چیز بی تفاوت هستند.
۵. افکارمنفی؛ فکر منفی هم از نشانه‌های افسردگی مزمن است، افکاری مانند حسرت گذشته، بهم ریختگی روانی فکر این افراد ملتهب می‌کند.
این مشاورخانواده درباره افسردگی حاد این را هم گفت: تمامی این نشانه‌ها می‌تواند مقدمه افسردگی حاد باشد که به دارو و درمان‌های خاص نیاز است. اما هدف ما رفتاردرمانی است که به نسبت دارو درمانی در اولویت است. با تغییر سبک و روش زندگی از جمله فعالیت جسمانی می‌توان حال خوب را در افراد ایجاد کرد.
سعید عزیزی درباره شیوه‌هایی که در اسکاندیناوی برای ترویج مهارت ارتباطات اجتماعی به کار برده می‌شود، گفت: تحقیقی که در اروپای شمالی انجام شده، فرمول یک به سه است؛ به این معنا که هر یک ساعت فعالیت جسمانی سنگین، سه ساعت آرامش ذهنی و تمرکز به فرد می‌دهد. افرادی که از بهم ریختگی سیستم عصبی رنج می‌برند، پرش افکار دارند باید با انجام فعالیت جسمانی، ذهنشان را آرام کنند.
این مشاور خانواده در پاسخ به این سوال که فعالیت جسمانی چه نوع فعالیت‌هایی را دربر می‌گیرد، گفت: هر نوع فعالیتی که به فرد تحرک دهد و فرقی نمی‌کند که چه تحرکی باشد؛ به عنوان مثال، برای زنان خانه‌دار ظرف شستن و تمامی کار‌هایی که به خانه مربوط باشد، فعالیت جسمانی محسوب می‌شود؛ بنابراین فعالیت جسمانی صرفا رفتن به باشگاه نیست.
سعید عزیزی گفت: استراحت فعالیت ذهنی، فعالیت جسمی است و استراحت فعالیت جسمی، خواب است. به این معنا که وقتی شما فعالیت ذهنی انجام می‌دهید و بهم ریختگی روانی دارید، نباید بخوابید؛ چراکه کابوس شبانه می‌بینید. از طرفی ذهن خسته به فرد اجازه خواب را نمی‌دهد و اینجاست که باید با فعالیت جسمانی، جسم را خسته کرد.
این مشاور خانواده در پاسخ به این سوال که چه معادله‌ای برای افراد تعریف شده که چند ساعت فعالیت جسمانی و ذهنی انجام دهند، گفت: هیچ آدمی مثل هم نیست و ما نمی‌توانیم بین آدم‌ها خطکش بگذاریم؛ زیرا انسان‌ها متفاوت هستند و نمی‌توان حکم کلی برای آن‌ها تعریف کرد.
منبع: باشگاه خبرنگاران