به گزارش شهرآرانیوز، در کتاب‌های درسی آناتومی مدرن آمده است که ماهیچه ماستر ۲ لایه دارد؛ لایه عمقی و لایه سطحی. نویسندگان این مطالعه در مقاله اخیرشان نوشته اند: «متون تاریخی علم پزشکی به احتمال وجود لایه سوم اشاره کرده اند، اما درباره موقعیت آن بسیار متناقض هستند.»
بنابراین پژوهشگران تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا عضله برجسته فک ممکن است همان طور که در متون تاریخی آمده است، لایه پنهان و بسیار عمیقی داشته باشد. آن‌ها برای انجام این کار ۱۲سر جسد انسان را که در فرمالدهید نگهداری شده بود، تشریح کردند. آن‌ها همچنین از ۱۶جسد تازه سی تی اسکن تهیه کردند و اسکن ام آرآی یک فرد زنده را نیز بررسی کردند.
پژوهشگران از طریق این بررسی‌ها توانستند لایه سوم عضله ماستر را شناسایی کنند که از نظر تشریحی متمایز بود.
این لایه عمیق از زائده گونه‌ای (برآمدگی استخوانی که بخشی از استخوان‌های گونه را تشکیل می‌دهد و می‌توان آن را درست جلو گوش احساس کرد) تا زائده غرابی (برآمدگی مثلثی شکل در استخوان فک پایین) امتداد دارد. سیلویا مزی، نویسنده نخست مقاله از گروه زیست پزشکی دانشگاه بازل سوئیس، گفت: «این بخش عمقی عضله ماستر از نظر مسیر و عملکرد به روشنی از ۲ لایه دیگر متمایز است.»
پژوهشگران در گزارش خود نوشته اند: «براساس آرایش فیبر‌های عضلانی، این لایه عضلانی احتمالا با بالابردن و جمع کردن زائده غرابی، به ثبات فک پایین کمک می‌کند.»
به گفته‌ی مزی، لایه عضلانی تازه کشف شده فقط قسمت عضله ماستر است که می‌تواند استخوان فک را به سمت عقب بکشد.
دکتر ینس کریستوف تورب، نویسنده ارشد مقاله، گفت: بیشتر چنین فرض می‌شود که پژوهش‌های آناتومیکی در ۱۰۰سال گذشته از هیچ کوششی فروگذار نکرده و همه چیز را کشف کرده است. یافته ما کمی شبیه پیداکردن گونه جدیدی از مهره داران توسط جانورشناسان است.
آن‌ها بیان کردند که این کشف از نظر بالینی نیز می‌تواند مهم باشد. زیرا آگاهی از این لایه عضلانی به پزشکان کمک می‌کند تا هم جراحی‌های آن ناحیه از فک را بهتر انجام دهند و هم وضعیت مرتبط با مفصل متصل کننده استخوان فک به جمجمه را بهتر درمان کنند.