عادل نجفی | شهرآرانیوز؛ هرگاه یک معبر به صورت قانونی و شفاف با علائم ترافیکی به ۲ یا چند لاین در یک جهت تقسیم‌بندی شده باشد، برخی قواعد کلی بر آن حاکم می‌شود. از جمله اینکه هر خودرو موظف است بین خطوط مسیر تردد کند و هر گونه جابه‌جایی در مسیر تنها در صورت وجود ایمنی و دلیل منطقی امکان‌پذیر است.
۲ جمله‌ای که در ابتدای متن آمد، چکیده‌ای از قانون راهنمایی و رانندگی درباره ضرورت رانندگی بین خطوط و عدم انحراف ناگهانی از مسیر در کشور‌های مختلف جهان است. اگرچه در جزئیاتی نظیر تعریف «زمان و مکان ایمن و منطقی» برای تغییر لاین اختلاف وجود دارد، هرگونه تخطی از آن مشمول جریمه‌هایی از ۱۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار و هم‌چنین نمره منفی می‌شود.
آمار‌ها نشان می‌دهند این تخلف کوچک، اما پرتکرار در ایالات متحده در فاصله سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ (پیش از شیوع همه‌گیری کووید ۱۹) موجب ۱۹۱۵۸ سانحه جرحی شده و آن را به دومین عامل پرتلفات تخلفات رانندگی در این کشور تبدیل کرده است.
با افزایش تخلفات حادثه‌ساز در معابر شهری و بین‌شهری، ایده‌هایی برای استفاده از فناوری اطلاعات و جلوگیری از وقوع این تخلف شکل گرفت. از سال ۲۰۰۰ میلادی تاکنون فناوری‌های هشدار خروج از بین خطوط، ابتدا برای خودرو‌های سنگین در معابر بین‌شهری و از ۲۰۱۵ میلادی در خودرو‌های سواری و معابر شهری طراحی و توسعه پیدا کردند.
گزارش‌های پلیس در آمریکا نشان می‌دهند خوردو‌هایی که از سامانه‌های هوشمند پیش‌گیری خروج از لاین استفاده کرده‌اند تا ۱۱ درصد کمتر دچار سانحه و ۲۱ درصد کمتر دچار آسیب و جراحات شده‌اند. این سامانه‌ها که ترکیبی از دوربین و حسگر‌های متصل به لاستیک و فرمان هستند، به صورت خلاصه به رانندگان درباره خروج آن‌ها از لاین مورداستفاده هشدار می‌دهند.
این ایده ساده و اولیه همراه با فناوری‌های مختلفی عرضه می‌شود که امنیت خودرو و راننده را به نسبت خودرو‌های مقابل، خروج از لاین و نقاط کور راننده با هزینه‌ای حدود هزار دلار تأمین می‌کند. با گذشت ۲۰ سال از عرضه نمونه‌های اولیه این فناوری در جهان، هم‌چنان خودروساز‌ها و رانندگان اجباری برای استفاده از این فناوری ندارند، اما پویش‌هایی در انگلستان و آلمان برای اجباری شدن آن‌ها شکل گرفته است.