سید محمد عطائی | شهرآرانیوز؛ مجسمه‌ها و آثار حجمی شهری، میدان‌ها و خیابان‌های منطقه را به حال و هوای عید نزدیک می‌کنند. ضیافتی که در هر سوی شهر به یک فرم است؛ گاه پایه‌های یک پل می‌شود نقاشی دیواری و گاه میدانی شلوغ می‌شود مکانی برای نصب المانی موضوعی درباره امام هشتم (ع). دو هفته پیش در گزارشی المان‌ها، دیوارنگاری‌ها و گل‌آرایی‌های نوروزی چهار سال گذشته منطقه را بررسی کردیم. المان‌هایی که در حال حاضر تنها چند نمونه از آن‌ها در منطقه وجود دارند.
دیوارنگاری‌ها نیز در بعضی موارد بسیار کم‌حال و بی‌فروغ شده‌اند. واضح و مبرهن است که سهم منطقه از جشنواره استقبال از بهار اندک و نیارمند توجه بیشتر است. برای گفتگو با مردم و بررسی نظرات آن‌ها در گزارشی دیگر با ما همراه باشید.
اول از همه سراغ درب شمالی بوستان وحدت می‌روم همان‌جایی که سال گذشته المان خلیج فارس نصب شده بود. اینجا مسیر پرترددی نیست. غلامحسین کمالی ساکن محله رضائیه که قصد عبور از میان بوستان را دارد با من هم‌کلام می‌شود. او المان‌ها و گل‌آرایی‌های نصب شده در این مکان برای نوروز ۱۴۰۰ را به‌خاطر دارد و در این باره می‌گوید: این محدوده بیشتر از این‌ها نیاز به فضا‌های قشنگ و چشم‌نواز دارد.
علاوه بر اینکه وجود آن فضا و رفت و آمد مردم باعث امنیت‌بخشیدن به این محدوده شده بود، اطراف این محدوده مسکونی نیست و زورگیری و گوشی‌قاپی زیاد است. اگر بشود چیزی شبیه نمایشگاه دائمی در این فضا دایر کنند هم به رونق محله کمک می‌کند و هم امنیت محدوده و بوستان را افزایش می‌دهد.
مقصد بعدی بوستان امت است. کنار مجسمه گل و مرغ نبش چهارراه که در ورودی بوستان قرار دارد، می‌ایستم و اطراف را نگاه می‌کنم. جوانی سرش را پایین انداخته و تمام و کمال به گوشی همراهش توجه دارد. مهدی برادران جوانی ۲۸ ساله است که المان‌های سال گذشته در این مکان را به خاطر دارد و می‌گوید، چند عروسک حجیم بودند که همه با آن‌ها عکس می‌گرفتند.
او می‌گوید: این مجسمه مرغ با طراحی گل دقیقا چیزی است که برای اینجا نیاز داریم. منظورم این است که شلوغی چهارراه، سروصدای فراوان و نزدیکی به بازار‌هایی مثل بازار فردوسی و سی‌متری طلاب می‌طلبد که المان‌ها و آثار آرامش‌بخش در این ضلع چهارراه قرار بگیرند. کاش موسیقی آرامی هم در این فضا پخش می‌شد. مردم در این روزگار بیشتر از همه چیز به آرامش نیاز دارند.
از بوستان امت به سمت میدان نبوت حرکت می‌کنم. المان امام رضا (ع) ترکیبی از تعدادی سرو با نقوش مذهبی است که در وسط میدان قرار دارد. سراغ علی‌اکبر چنارانی کاسب محله در حاشیه میدان می‌روم. او این المان‌ها را زیبا و متناسب با فضا می‌داند و می‌گوید: این درخت‌های طلایی خیلی قشنگ هستند، اما به‌دلیل اینکه مکان المان دور میدان و در فضای باز است، می‌شد مجسمه‌ای یا سازه‌ای بلندتر یا حجیم‌تر اینجا نصب شود.
بعد خودش در تکمیل صحبت‌هایش می‌گوید: البته المان بزرگ‌تر ممکن است حواس راننده‌ها را پرت کند.
او در پایان از مسئولان می‌خواهد المانی مرتبط با کوره‌های آجرپزی در این مکان نصب شود.
به سمت بوستان گل‌آرا در انتهای شهید آوینی می‌روم. جایی که المان پرواز با ماهی‌ها نصب شده بود. این المان در حال حاضر جمع‌آوری شده است. ایوب حسامی از اعضای شورای اجتماعی محله امیرالمؤمنین (ع) و نگهبان مجموعه ورزشی شهدای مدافع حرم در حاشیه بوستان برای برداشتن این المان اعتراض دارد و می‌گوید: قشنگ بود و بچه‌ها دوستش داشتند.
همه خانواده‌ها عکس یادگاری با آن می‌گرفتند، اما آمدند و آن را جمع کردند و بردند در انبار شهرداری، کسی نفهمید چرا. حسامی درباره شهرک لکزایی هم می‌گوید: این شهرک کمی پرت افتاده، ولی جزو محدوده شهری است. بهار تا بهار حتی یک گلدان گل آنجا نصب نمی‌شود. این محله هم باید از جشنواره استقبال از بهار سهم داشته باشد.
به سمت شلوغ‌بازار گلشهر می‌روم همان‌جایی که المان مشاغل سنتی یا به قول محلی‌ها پیر پالان‌دوز نصب شده است. جعفر اسماعیلی کنار این المان آب‌میوه‌فروشی دارد و از شلوغی دور المان ناراحت نیست. او می‌گوید: همین آدم‌هایی که دور این المان بساط می‌کنند یا می‌نشینند و بازی می‌کنند، هم باعث امنیت هستند و هم رفت و آمد را در انتهای این بازار بیشتر کرده‌اند.
کاسب‌جماعت از شلوغی خوشش می‌آید و مشکلی با این قضیه ندارد. دور این المان مراسم هم می‌گیرند. مثلا مراسمی که برای دانش‌آموزان شهید افغانستانی گرفتند. سراغ چند پیرمرد آفتاب‌نشین کنار مجسمه می‌روم. از رمضان خاوری پیرمردی که کنار دوستانش روی صندلی سفری نشسته است درباره المان می‌پرسم، می‌گوید: کنار همدیگر می‌نشینیم و نقل (داستان‌سرایی) می‌کنیم.
در خیابان شهید آوینی ۳، سه خانم با چادر گل‌گلی در آفتاب نشسته‌اند. زهرا خانم درباره نقاشی دیواری این محدوده می‌گوید: تصویر نقاشی شهید آوینی عوض اینکه در اینجا کشیده شود در اول پنج‌تن روی دیواری کشیده شده است. منظور زهرا خانم آن سوی بولوار شهید آوینی است که اهالی خیابان پنج‌تن حسابش می‌کنند.
علی عالمی‌زاده که در ابتدای این کوچه سوپرمارکت دارد، می‌گوید: بوستان آلاله‌ها مقبره سه شهید انقلاب را در خود جای داده است، ولی لابه‌لای درختان دیده نمی‌شود. کاش نقاشی دیواری مناسبی از تصویر این سه شهید که در گذشته بچه محل ما بودند در این مکان نقاشی شود.