محدثه شوشتری | شهرآرانیوز؛ اولیا در به در دنبال سرویس مدرسه اند؛ یا نیست، یا هنوز هماهنگ نشده، یا در مواردی که هماهنگ شده است قیمت‌ها برای خانواده‌ای که چند دانش آموز دارد، رقم سنگینی درمی آید که به ناچار قید سرویس مدرسه را می‌زند. هر چند بدون سرویس رفت و آمد دانش آموزان سختی‌ها و مشکلات زیادی دارد.
اولیا نگران اند و معترض؛ از آن طرف کارگروه ماده ۱۸ که مربوط به بحث حمل ونقل و سرویس مدارس است، همه مسئولان مرتبط اعم از آموزش و پرورش، شهرداری، پلیس راهور، استانداری و سازمان‌های حمل و نقل را پای کار آورده است و هر روز تشکیل جلسه می‌دهد، اما گره این موضوع به راحتی باز شدنی نیست. سایه کرونا بر تعطیلی دو ساله آموزش حضوری مدارس سبب شده است خیلی از رانندگانی که سرویس مدرسه بودند، شغلشان را تغییر دهند و حالا با بازگشایی مدارس در فهرست سرویس مدارس نباشند. ریزش شدید تعداد رانندگان و از طرفی تمایل نداشتن رانندگان جدید برای پذیرش سرویس مدرسه به دلیل نداشتن توجیه اقتصادی با افزایش سنگین قیمت خودرو و خدمات خودرو، مدارس را با کمبود، نبود و ناهماهنگی در راه اندازی سرویس مدارس مواجه کرده است.
لحظاتی قبل از به صدا درآمدن زنگ تعطیلی مدارس، بین اولیایی که منتظر فرزندانشان بودند، جویای مشکلات سرویس مدارس با بازگشایی در سال جدید شدیم. مادری که دنبال دختر کلاس اولی اش آمده است می‌گوید: دختر بچه هفت ساله را که نمی‌شود بگوییم خودش برود مدرسه و خودش بیاید. شاید پیاده روی بین مسیر مدرسه تا منزلمان ۱۵ دقیقه بیشتر نباشد، سر صبح نمی‌توانم بگویم خودش تنها برود مدرسه و ظهر برگردد.
از طرفی تازه دو هفته است که فرزند دومم را زایمان کرده ام و مجبورم نوزادم را در خانه بگذارم و با دلهره دخترم را تا مدرسه برسانم. پدرش هم در شهرک صنعتی کار می‌کند و از ۶ صبح با سرویس‌ها سر کار می‌رود و نمی‌تواند دخترم را به مدرسه برساند یا بازگرداند. اما اگر سرویس مدارس هماهنگ و بعد مدارس باز می‌شد ما خانواده‌ها با این مشکلات مواجه نمی‌شدیم.
پدر یکی از دختر‌ها با موتورسیکلت دنبال دخترش آمده است. رد گچ کاری روی لباس‌ها و دست هایش از رها کردن کار و آمدن به مدرسه حکایت دارد. می‌گوید: به مسئولان اعلام کنید چرا در این شرایط اقتصادی که ما کارگران ساختمانی به زور چرخ زندگی مان را می‌چرخانیم، به جای کارگشا بودن، گره در کار ما می‌اندازند.
نزدیک یک هفته است که هر روز از سر ساختمانی در آن سر شهر کارم را رها می‌کنم و می‌آیم دنبال دخترم. صاحبکار صدایش درآمده است. گفته ام فعلا مدرسه اعلام کرده هنوز سرویس مدارس هماهنگ نشده است و یک هفته با من کنار بیاید. این پدر نگران می‌گوید: همسرش دیسک کمر دارد و نمی‌تواند هر روز دو بار مسیر مدرسه تا خانه را هر بار نزدیک به ۲۰ دقیقه پیاده روی کند. برای همین او دخترش را با موتور صبح‌ها به مدرسه می‌رساند و می‌رود سر کار گچ کاری ساختمان و دوباره سر ظهر کارش را نیمه کاره رها می‌کند و می‌آید دنبال دخترش.
کنار این مدرسه ابتدایی، دانش آموزان دوره دوم متوسطه هم زنگ تعطیلی شان خورده است. جلوی در مدارس همهمه اولیا و دانش آموزان بلند شده است. جمعیت شانه به شانه و تو در تو پشت در مدرسه ایستاده اند. فقط ماسک‌هایی که بر چهره‌ها دیده می‌شود، نشانه‌ای از وجود کرونا می‌دهد وگرنه در نوع مواجهه دانش آموزان و اولیا با یکدیگر و فشرده شدن جمعیت به هم، چیزی از کرونا و رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی دیده نمی‌شود.
با یکی از مادرانی که منتظر دختر کلاس یازدهمی اش است، هم کلام می‌شوم. می‌گوید: دخترم یک سر و گردن قدش از من بلند‌تر شده است و الان اگر از مدرسه بیرون بیاید و ببینید شاید بگویید برای این دختر شانزده ساله که نباید مادرش هر روز از کار و زندگی بماند و دنبالش بیاید، اما نمی‌شود که بدون سرویس مدرسه بگویم خودش با خودرو شخصی یا اتوبوس به مدرسه برود و بیاید. هر روز از مدرسه می‌پرسیم که سرویس مدرسه چه شد و آن‌ها فقط می‌گویند اسم بنویسید برای سرویس مدرسه تا تعداد دانش آموزان تکمیل شود و سپس هماهنگ کنیم.
به جز ناهماهنگی‌ها و نبود سرویس مدارس، بحث هزینه نیز از گلایه‌های اولیای دانش آموزان است. پدری که سه دانش آموز در مقطع ابتدایی و دوره اول متوسطه دارد می‌گوید: هر سه فرزندم بچه مدرسه‌ای هستند. خودم کارگرم و با وضعیت کرونا و رکود در بازار در دو سال گذشته به سختی از پس مخارج زندگی برآمده ام. حالا حساب کتاب سرویس سه فرزندم به حدود یک میلیون تومان در ماه می‌رسد. حساب کنید من که کل درآمدم در ماه به بیش از پنج شش میلیون تومان نمی‌رسد و نصف این مبلغ را هم اجاره خانه می‌دهم، چطور هزینه‌های بالای سرویس مدارس را پرداخت کنم.
در پرس و جو از والدین نرخ‌های مختلفی را برای سرویس مدارس می‌شنویم که بسته به فاصله محدوده منزل تا مدرسه متفاوت است. در عین حال میانگین نرخ‌هایی که خانواده‌ها اعلام می‌کنند بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان است.
اعتراض این، ولی دانش آموز کلاس اولی این است که چرا آموزش و پرورش ابتدا به مدارس اعلام نکرده است که برای سرویس مدارس ثبت نام‌ها انجام و سرویس مدارس هماهنگ شود و بعد بازگشایی را انجام دهند.
در کنار مشکلاتی که خانواده‌ها برای نبود سرویس مدارس دارند، مشکلات جانبی نیز در شهر دیده می‌شود. به طور معمول هر سرویس مدرسه سه تا چهار دانش آموز را جابه جا می‌کند، اما در نبود این سرویس‌ها تردد خودرو‌های شخصی والدین برای جابه جایی تک تک دانش آموزان ترافیک را شدت می‌بخشد. آن چنان که در همین هفته هم در ساعات اول صبح شاهد ترافیک صبحگاهی بودیم و هم ساعت ۱۲ تا ۱۲ و ۳۰ دقیقه اوج شدت ترافیک در مشهد بوده است.
برای پیگیری مشکلاتی که در بحث سرویس مدارس از سوی خانواده‌ها مطرح می‌شود سراغ سازمان‌های متولی می‌رویم. ابتدا وضعیت را از رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش خراسان رضوی جویا می‌شویم. عباسعلی نعمتی در گفتگو با خبرنگار ما می‌گوید: مدارس بیش از دو سال تعطیل بوده اند و از آنجا که وضعیت آموزش حضوری در مدارس ناپایدار بوده است و به صورت ناگهانی مدارس بعد از تعطیلات نوروزی بازگشایی شدند، مشکل سرویس مدارس ایجاد شده است.
به گفته وی، خیلی از شرکت‌های پیمانکار که از سوی شهرداری به آموزش و پرورش معرفی شدند، اکنون به ما اعلام کرده اند که راننده ندارند یا تعداد رانندگان آنان به حداقل رسیده است. در عین حال ثبت نام از رانندگان متقاضی را آغاز کرده اند تا هرچه سریع‌تر مشکل سرویس مدارس رفع شود.
نعمتی تأکید می‌کند که حتی شخص استاندار نیز پای کار آمده است و همه دستگاه‌های عضو در کارگروه ماده ۱۸ تلاش خود را به کار بسته اند تا برای رفع مشکل سرویس مدارس اقدامات آنی انجام شود.
رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش خراسان رضوی این وعده را هم می‌دهد که با تکمیل ثبت نام از متقاضیان سرویس مدارس و افزوده شدن رانندگان جدید تا یک هفته آینده مشکل سرویس مدارس رفع شود.
از سخنگوی سازمان تاکسی رانی شهرداری مشهد هم بحث پیگیری‌ها برای سرویس مدارس را جویا می‌شویم. همایون محمدیان می‌گوید: قبل از کرونا بیش از ۷ هزار راننده سرویس مدرسه داشتیم که حدود ۳ هزار راننده خانم بودند. در بین استان‌های کشور بالاترین رتبه را در سرویس دهی به مدارس داشتیم، اما متأسفانه با شیوع کرونا و تعطیلی مدارس رانندگان مجبور به تغییر شغل شده اند.
به گفته وی اکنون فقط در حدود هزار و ۲۰۰ راننده در سامانه ویژه برای سرویس مدارس ثبت نام کرده اند. در صورتی که نیاز مدارس خیلی بیشتر از این تعداد است.
محمدیان به این نکته هم اشاره می‌کند که گران شدن خودرو و خدمات و لوازم جانبی خودرو‌ها و تعمیرات و موارد مربوط به آن سبب شده است که رانندگان انجام سرویس دهی مدارس را از نظر اقتصادی توجیه ناپذیر بدانند. برای همین رغبتی برای ثبت نام در سرویس مدارس ندارند.
وی با این حال از جلسات متوالی کارگروه ماده ۱۸ و تلاش مسئولان تاکسی رانی و دیگر سازمان‌های حمل و نقل در کنار آموزش وپرورش خبر می‌دهد و می‌گوید: شرکت‌های مجوز دار را به آموزش و پرورش معرفی می‌کنیم و قرار است چند شرکت جدید نیز اضافه شوند که امیدواریم به تعداد رانندگان متقاضی سرویس دهی مدارس هر چه سریع‌تر افزوده شود تا مشکلات خانواده‌ها رفع شود.