به گزارش شهرآرانیوز، دعا نماد اخلاص و توحید و بندگی و زیباترین نمایش خضوع و خشوع و فرار انسان از همه چیز و درک اضطرار ذاتی به خداوند غنی حمید است. انسان با اخلاص و معرفت هر کوچک و بزرگی را از خداوند می‌خواهد و متوسل به او می‌شود و حتی برای کمترین چیز‌ها دعا می‌کند. در ماه رمضان ماه خدا برای نزدیکی به او همه حاجات بزرگ و کوچکتان را از خدا بخواهید، زیرا حاجت‌های کوچک نیز به دست همان کسی است که حاجت‌های بزرگ به دست اوست. یکی از دعا‌های خوب ماه رمضان دعای پانزدهمین روز این ماه است که در این بخش آن را آورده ایم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
«اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین»
فایل صوتی
«خدایا در این روز طاعت بندگان خاشع و خاضع خود را نصیب من گردان و شرح صدر مردان فروتن و خداترس را به من عطا فرما، به حق امان بخشی خود‌ای ایمنی دل‌های ترسان.» (مفاتیح الجنان)
در این دعا می‌گوییم:خدایا در این روز طاعت بندگان خاشع و خاضع خود را نصیب من گردان. هر آنچه که در صفات متکبرین وجود دارد، ضد آن در خاشعین موجود است. متکبران به اصل و حسب خود می‌نازند و خود را بالاتر از آنچه هستند می‌پندارند و کار‌های نادرست را به خدا نسبت می‌دهند و نعمت‌های گسترده خدا را انکار می‌کنند، تا با خواسته‌های پروردگار مبارزه کنند و نعمت‌های او را نادیده انگارند. کبر و خودپسندی نیز از صفات متکبران است. خضوع و خشوع انسان را به خدای خویش نزدیک می‌سازد. خضوع و خشوع در مقابل پروردگار عالمیان همان طاعت و بندگی خالصانه در مقابل ذات اقدس اوست که ما در این روز از خداوند می‌خواهیم به ما عبادت و اطاعتش را همراه با خضوع و خشوع نصیب کند.
در این دعا می‌گوییم:خدایا آنچه را که در صفات و اعمال خالصان و خاشعان و فروتنان وجود دارد، نصیب ما کن. فروتنان همان پرهیز کارانند که شب و روز خود را به تقوا و پرهیزکاری می‌گذرانند. در کتاب شریف نهج البلاغه و در خطبه‌ای که به خطبه همّام یا مومنین معروف شده است، نشانه‌های پرهیز کاران این است که:در دینداری نیرومند، نرمخو و دور اندیش است، دارای ایمانی پر از یقین، حریص در کسب دانش، با داشتن علم بردبار، در توانگری میانه رو، در عبادت فروتن، در تهیدستی آراسته، در سختی‌ها بردبار، در جستجوی کسب حلال، در راه هدایت شادمان و پرهیز کننده از طمع ورزی، می‌باشد.
برای شب و روز پرفضیلت ماه مبارک رمضان اعمالی سفارش شده است که در ادامه آورده ایم.
نماز
در مفاتیح الجنان برای شب پانزدهم ماه مبارک رمضان چهار رکعت نماز مورد سفارش قرار گرفته که در دو رکعت اول پس از خواندن سوره حمد، صد مرتبه سوره توحید و در دو رکعت دیگر، پس از خواندن حمد، ۵۰ مرتبه سوره توحید می‌خوانیم.
دعای پیامبر (ص) در شب پانزدهم رمضان (اقبال الاعمال)
الْحَنَّانُ أَنْتَ سَیِّدِی الْمَنَّانُ أَنْتَ مَوْلَایَ الْکَرِیمُ أَنْتَ سَیِّدِی الْغَفُورُ [الْعَفُوُّ]الرَّحِیمُ
آقای من، تو بسیار مهربانی. مولای من، تو بسیار عطاکننده ای. آقای من، تو بزرگواری. مولای من، تو بسیار گذشت کننده‌ای
أَنْتَ مَوْلَایَ الْحَلِیمُ أَنْتَ سَیِّدِی الْوَهَّابُ أَنْتَ مَوْلَایَ الْعَزِیزُ أَنْتَ سَیِّدِی الْقَرِیبُ أَنْتَ مَوْلَایَ الْوَاحِدُ
[بسیار آمرزنده و مهربانی]. آقای من، تو بردباری. مولای من، تو بسیار بخشنده ای. آقای من، تو سربلندی. مولای من، تو نزدیکی. آقای من، تو یگانه ای.
أَنْتَ سَیِّدِی الْقَاهِرُ أَنْتَ مَوْلَایَ الصَّمَدُ أَنْتَ سَیِّدِی الْعَزِیزُ أَنْتَ مَوْلَایَ الْبَارِی
مولای من، تو چیره ای. آقای من، تو بی نیازی. مولای من، تو سرافرازی.
صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنِّی إِنَّکَ أَنْتَ الْأَجَلُّ الْأَعْظَم
بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا بیامرز و بر من رحم کن و از من درگذر، به راستی که تو والاترین و بزرگ‌ترین هستی.
به نقل از کتاب «عمل شهر رمضان» نوشته‌ی «ابن ابی قرّه» در شب پانزدهم:
یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ وَ سَتَرَ الْقَبِیحَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَهِ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ‌ای خدایی که زیبایی را آشکار کردی و زشتی را پوشاندی،ای خدایی که مرا به واسطه‌ی جنایتم کیفر ننمودی و پرده دری نکردی.
یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَهِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَهِ‌ای صاحب گذشت بزرگ،ای زیبادرگذرنده،ای گسترنده‌ی آمرزش،ای گشاینده‌ی رحمت با دو دست خود
[وَ]یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَی وَ مُنْتَهَی کُلِّ شَکْوَی [وَ]یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ یَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا
[و]ای همدم همه‌ی نجواها،ای منتهای همه‌ی شکوه‌ها [و]ای درگذرنده از لغزش ها،ای اجابت کننده‌ی دعاها،ای آغازکننده‌ی نعمت‌ها پیش از استحقاق آن ها.
یَا رَبَّاهْ یَا سَیِّدَاهْ یَا مَوْلَاهْ یَا غَایَهَ رَغْبَتَاهْ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِی فِی النَّارِ‌ای پروردگار من‌ای آقای من‌ای مولای من،ای منتهای مطلوب من، از تو درخواست می‌کنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و چهره ام را در آتش جهنّم زشت نگردانی.
ثُمَّ تَسْأَلُ حَاجَتَکَ تُقْضَی إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَی زِیَادَهٌ
سپس حاجتت را بخواه. ان شاء اللّه تعالی برآورده می‌شود. ادامه‌ی این دعا بر اساس روایت دیگر:
اللَّهُمَّ یَا مُفَرِّجَ کُلِّ هَمٍّ وَ یَا مُنَفِّسَ کُلِّ کَرْبٍ وَ یَا صَاحِبَ کُلِّ وَحِیدٍ وَ یَا کَاشِفَ ضُرِّ أَیُّوبَ
خداوندا،ای گشاینده‌ی همه‌ی اندوه‌ها و‌ای برطرف کننده‌ی همه ناراحتی‌های گلوگیر و‌ای همدم همه‌ی تنها‌ها و‌ای برطرف کننده‌ی رنجوری حضرت ایوب
وَ یَا سَامِعَ صَوْتِ یُونُسَ الْمَکْرُوبِ وَ فَالِقَ الْبَحْرِ لِمُوسَی وَ بَنِی إِسْرَائِیلَ وَ مُنْجِیَ مُوسَی وَ مَنْ مَعَهُ أَجْمَعِینَ
و‌ای شنونده‌ی صدای حضرت یونس اندوهگین و شکافنده‌ی دریا برای حضرت موسی و بنی اسرائیل و نجات بخش حضرت موسی و همه‌ی همراهانش.
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُیَسِّرَ لِی فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ
از تو خواهانم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و در این ماه بزرگ که افراد را در آن [از جهنّم]آزاد می‌کنی و گناهان را می‌بخشی.
الَّذِی تُعْتِقُ فِیهِ الرِّقَابَ وَ تَغْفِرُ فِیهِ الذُّنُوبَ مَا أَخَافُ عُسْرَهُ وَ تُسَهِّلَ لِی مَا أَخَافُ حُزُونَتَهُ
آنچه از سختی آن بیم دارم، آسان ساخته و آنچه از اندوه آن می‌هراسم، برای من راحت کنی.
یَا غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتِی وَ یَا صَاحِبِی عِنْدَ شِدَّتِی یَا عِصْمَهَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ یَا رَازِقَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ‌ای فریادرس من هنگام اندوهم و‌ای همدم من هنگام سختی،ای نگاه دارنده‌ی هراسناک پناه جو،ای روزی دهنده به گرفتار نادار.
یَا مُغِیثَ الْمَقْهُورِ الضَّرِیرِ یَا مُطْلِقَ الْکَبَلِ عَنِ الْأَسِیرِ [وَ]یَا مُخَلِّصَ الْمَسْجُونِ الْمَکْرُوبِ‌ای فریادرس مغلوب نیازمند،ای آزادکننده‌ی اسیر به بند کشیده شده [ای رهایی دهنده‌ی اسیر از بند و]ای رهاکننده‌ی زندانی اندوهگین.
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجْعَلَ لِی مِنْ جَمِیعِ أُمُورِی فَرَجاً وَ مَخْرَجاً وَ یُسْراً عَاجِلًا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
از تو درخواست می‌کنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و در تمام امورم برای من گشایش و راه خروج و آسانی [فراوانی]زودرس، قرار دهی.ای مهربان‌ترین مهربانان.
براساس کتاب‌های کهن راویان امامیّه-رحمهم اللّه، دعایی برای شب پانزدهم سفارش شده است:
سُبْحَانَ مُقَلِّبِ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ سُبْحَانَ مُقَلِّبِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ
پاکا خدای دگرگون کننده‌ی دل‌ها و دیده ها، پاکا خدای دگرگون کننده‌ی شب و روز
وَ خَالِقِ الْأَزْمِنَهِ وَ الْأَعْصَارِ الْمُجْرِی عَلَی مَشِیَّتِهِ الْأَقْدَارَ الَّذِی لَا بَقَاءَ لِشَیْءٍ سِوَاهُ
و آفریننده‌ی زمان‌ها و روزگاران که مقدّرات را براساس خواست خود روان گردانید و هیچ جز او پایدار نمی‌ماند
وَ کُلُّ شَیْءٍ یَعْتَوِرُهُ الْفَنَاءُ غَیْرَهُ فَهُوَ الْحَیُّ الْبَاقِی الدَّائِمُ (تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِینَ ) (سوره الاعراف، آیه ۵۴)
و بر همه چیز جز او نیستی عارض می‌گردد. بنابراین، او زنده‌ی پاینده و جاودانی است، بلندمرتبه و منزّه باد خدا، که پروردگار جهانیان است.
اللَّهُمَّ قَدِ انْتَصَفَ شَهْرُ الصِّیَامِ بِمَا مَضَی مِنْ أَیَّامِهِ وَ انْجَذَبَ إِلَی تَمَامِهِ وَ اخْتِتَامِهِ
خداوندا، ماه صیام در اثر گذشت روز‌های آن، به نیمه رسید و رو به پایان است
وَ مَا لِی عُدَّهٌ أَعْتَدُّ بِهَا فَأَلْجَأُ إِلَیْهَا وَ لَا أَعْمَالٌ مِنَ الصَّالِحَاتِ أُعَوِّلُ عَلَیْهَا سِوَی إِیمَانِی بِکَ وَ رَجَائِی لَکَ
و من اندوخته‌ای قابل ملاحظه [که بدان پناهنده شوم]و اعمال شایسته‌ای که بر آن اعتماد کنم، جز ایمان و امید به تو ندارم
فَأَمَّا رَجَائِی فَیُکَدِّرُهُ عَلَیَّ صَفْوَهُ الْخَوْفِ مِنْکَ وَ أَمَّا إِیمَانِی فَلَا یَضِیعُ عِنْدَکَ وَ هُوَ بِتَوْفِیقِکَ
و بااین حال، امیدم را بیم خالص از تو مکدّر می‌کند، ولی ایمانم به تو، به توفیق تو در نزد تو ضایع نمی‌گردد.
اللَّهُمَّ فَلَکَ الْحَمْدُ حِینَ لَمْ تُفَکِّکْ [لَمْ تَفْکُکْ یَدِی عِنْدَ اسْتِمْسَاکِی]یَدِی عِنْدَ التَّمَاسُکِ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَی وَ لَمْ تُشْقِنِی بِمُفَارَقَتِهَا فِیمَنِ اعْتَوَرَهُ الشَّقَاءُ
خداوندا، پس ستایش تو را که هنگام چنگ زدن من به دستاویز استوار، دستم را از آن جدا نکردی و به واسطه‌ی جدایی از آن جزو کسانی که بدبختی بر آنان عارض گشته، بدبخت ننمودی.
اللَّهُمَّ فَأَنْصِفْنِی مِنْ شَهَوَاتِی فَإِلَیْکَ مِنْهَا الشَّکْوَی وَ مِنْکَ عَلَیْهَا أُؤَمِّلُ الْعَدْوَی فَإِنَّکَ تَشَاءُ وَ تَقْدِرُ وَ أَشَاءُ وَ لَسْتُ [وَ لَا]أَقْدِرُ وَ لَسْتُ
خداوندا، پس نسبت به خواهش‌های نفسانی ام به عدل و داد رفتار کن، که از آن‌ها به تو گله می‌گزارم و به تو بر آن‌ها امید یاری دارم؛ زیرا تو اراده می‌کنی و توانایی، ولی من اراده می‌کنم و توانایی ندارم.
إِلَهِی وَ سَیِّدِی مَحْجُوجاً وَ لَکِنْ مَسْئُولًا تُرْجَی وَ مَخُوفاً یُتَّقَی تُحْصِی وَ نَنْسَی وَ بِیَدِکَ حُلْوُ وَ مُرُّ الْقَضَاءِ‌ای معبود و آقای من، تو مغلوب استدلال کسی قرار نمی‌گیری، لیکن از تو درخواست و به تو امید بسته می‌شود و از تو هراسیده و پرهیز می‌شود، [اعمال و گناهان و غفلت‌های ما را]به شماره درمی آوری و ما فراموش می‌کنیم و شیرینی و ترشی سرنوشت حتمی به دست تو است.
اللَّهُمَّ فَأَذِقْنِی حَلَاوَهَ عَفْوِکَ وَ لَا تُجَرِّعْنِی غُصَصَ سَخَطِکَ [سُخْطِکَ ]وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
خداوندا، شیرینی گذشت را به من بچشان و غصه‌های خشمت را به من مچشان. درود خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او،ای مهربان‌ترین مهربانان.
خبر داد پدرم را به نقل از «ابی بصیر فتح بن عبد الرحمن القمی» به نقل از «علیّ بن محمّد بن فیض بن مختار» به نقل از پدرش آورده است:از حضرت جعفر بن محمّد-علیهما السّلام-پرسیده شد:
آیا وقتی هست که زیارت حضرت ابو عبد اللّه الحسین-علیه السّلام-در آن از زمان‌های دیگر بافضیلت‌تر باشد؟ فرمود:ابا عبد اللّه -صلی اللّه علیه-را در هر وقت و هر زمان زیارت کنید، زیرا زیارت او بهترین عملی است که تشریع شده است.
هرکس زیاد به جا آورد، عمل خیر بسیار انجام داده است و هرکس اندک به جا آورد، عمل خیر اندک به جا آورده است و در پی آن باشید که او را در اوقات شریف زیارت کنید.
زیرا عمل‌های شایسته در این گونه زمان‌ها دوچندان می‌شود و فرشتگان برای زیارت او [به زمین]فرود می‌آیند. سپس درباره زیارت امام حسین-علیه السّلام-در ماه رمضان پرسیده شد.
فرمود:هرکس با حال فروتنی و برای خدا و طلب پوزش و آمرزش به زیارت او برود و در شب نیمه ماه رمضان، در کنار قبر او حضور پیدا کند، تمام گناهان و اشتباهاتی که مرتکب شده می‌ریزد، همان گونه که برگ خشک درختان در اثر باد تند می‌ریزد، به حدّی که در رابطه با گناهانش همانند روزی می‌گردد که از مادر متولد شده است
و علاوه بر این، همانند کسی که در آن سال حجّ و عمره به جا آورده، به او ثواب داده می‌شود و دو فرشته او را ندا می‌کنند به گونه‌ای که تمام موجودات زنده به جز دو موجود گرانبار یعنی انسان‌ها و جنّی ها، می‌شنوند.
یکی خطاب به او می‌گوید:ای بنده خدا، پاکیزه شدی، عملت را از نو آغاز کن و دیگری می‌گوید:ای بنده خدا، عمل نیک انجام دادی، پس تو را مژده باد به آمرزش و تفضّل [بزرگ]از سوی خدا.
منبع: نمناک