به گزارش شهرآرانیوز، ماه رمضان بهترین ماه برای نزدیک شدن انسان به خداوند است. ماه رمضان، ماه میهمانی خدا است که درهای آسمان در آن گشوده شده و ارزش عبادات در آن، چند برابر عبادات در ماههای دیگر است. دعا خالصانه و مخلصانه در این ماه استجاب میشود بنابراین بزرگان دین فرموده اند در این ماه بسیار دعا کنید. در این بخش دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان را آورده ایم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
«اللّهم اهدنی فیه لصالح الاعمال و اقض لی فیه الحوائج و الامال یا من لا یحتاج الی التّفسیر و السّؤال یا عالماً بما فی صدور العالمین صلّ علی محمدٍ و آل الطّاهرین.»
در ابتدای این دعا میگوییم:خدایا من را راهنمایی کن تا اعمال صالح انجام دهم. خواندن نماز اول وقت و نمازهای مستحب ماه رمضان، خواندن دعا در زمان سحر و افطار، افطاری دادن و انفاق به نیازمندان، استغفار و توبه و... جزو اعمال صالح ماه مبارک رمضان هستند که بلا و مصیبت را دور میکنند.
در این دعا میگوییم خدایا احتیاجات و آرزوهای من را برآورده کن. برای استجابت دعا باید تنها امید شما به خداوند باشد. اگر امید داری که کسی دیگری دعایت را استجابت میکند، دعایت مستجاب نمیشود.
در بخش بعدی دعا میخوانیم:ای خدایی که ناگفته به حاجات و به اسرار خلق آگاهی، خداوند عالم و آگاه است و از همه چیزهای که در دل مردم وجود دارد باخبر است.
در آخر میگوییم خدایی که بر همه چیز آگاهی بر محمد و آل اطهار (ع) درود بفرست، صلوات گناهان را به تمام معنا از بین میبرد.
برای شب و روز این روز از ماه مبارک رمضان اعمالی سفارش شده است که شامل:
غسل شب هفدهم ماه رمضان
علامه مجلسی در کتاب زادالمعاد آورده است:غسل در شب اول و پانزدهم و هفدهم و نوزدهم و بیست و یکم و بیست و سوم غسل سنت است. در روایتی وارد شده است که در جمیع ماه در هرشب غسل مستحب است.
نماز روز هفدهم ماه رمضان
در هفدهمین شب از ماه مبارک رمضان خواندن نمازی دو رکعتی به گونهای که رکعت اول سوره حمد و هر سوه دلخواه، در رکعت دوم سوره حمد و صد مرتبه سوره توحید و پس از سلام، صد مرتبه " لا إلهَ إلی الله" خوانده شود، بسیار مورد سفارش قرار گرفته است. (مفاتیح الجنان)
دعای سید بن باقی در روز هفدهم رمضان
دعای مخصوص روز هفدهم ماه به نقل از اختیار سید ابن باقی -رحمه الله-:
اللَّهُمَّ قِنِی عَذَابَکَ یَوْمَ تَبْعَثُ عِبَادَکَ وَ أَعِذْنِی مِنْ عِقَابِکَ وَ سُوءِ حِسَابِکَ
خداوندا، مرا از عذاب خود در روزی که بندگانت در آن برانگیخته میشوند، نگاه دار و از کیفرت و حسابرسی در پناه خود در آور.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ حُسْنَ الْمَآبِ وَ حُسْنَ الثَّوَابِ وَ الْأَمْنَ یَوْمَ الْعِقَابِ وَ التَّسَامُحَ یَوْمَ الْحِسَابِ
خدایا، بازگشت و پاداش نیکو و ایمنی در روز کیفر و آسان گرفتن در روز حساب را از تو خواهانم.
یَا مَنْ (خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ) [ سوره الانعام، آیه ۱]یَا مَنْ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ الْجَهْرَ وَ یَعْلَمُ مَا یَکْسِبُونَ [تَکْسِبُونَ ]ای خدایی که آسمانها و زمین را آفریدی و تاریکیها و نور را مقرّر داشتی،ای خدایی که از نهان و آشکار و از آنچه [بندگان]انجام میدهند آگاهی.
یَا مَنْ یَسْکُنُ لَهُ مَا (فِی اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ) [سوره الانعام، آیه ۱۳]یَا مَنْ یَقْضِی بِالْحَقِ (وَ هُوَ خَیْرُ الْفاصِلِینَ ) [سوره الانعام، آیه ۵۷]ای خدایی که آنچه در شب و روز است به تو آرام میگیرد و شنوا و دانا هستی،ای خدایی که به حقّ فرمان میرانی و بهترین حکمران هستی.
یَا مَنْ (عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلَّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ) [ سوره الانعام، آیه ۵۹]وَ یَا مَنْ لَهُ الْمُلْکُ (وَ هُوَ أَسْرَعُ الْحاسِبِینَ ) [سوره الانعام، آیه ۶۲]ای خدایی که کلیدهای غیب نزد تو است و جز تو از آنها آگاه نیست و تو از آنچه در خشکی و دریا است آگاهی، وای خدایی که فرمانروایی از آن تو است و تو زود حسابرسترین حساب رس هستی.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَا مَدَحْتَ بِهِ نَفْسَکَ وَ سَأَلْتُکَ بِهِ أَنْ لَا تَدَعَ لِی ذَنْباً إِلَّا غَفَرْتَهُ وَ لَا عَیْباً إِلَّا سَتَرْتَهُ
خدایا، به آنچه خود را بدان ستودهای از تو درخواست میکنم و خواهانم که گناهی برای من مگذاری جز این که آمرزیده باشی و نه عیبی جز این که پوشانده باشی
وَ لَا غَمّاً إِلَّا فَرَّجْتَهُ وَ لَا هَمّاً إِلَّا کَشَفْتَهُ وَ لَا أَمْراً إِلَّا أَصْلَحْتَهُ وَ لَا حُزْناً إِلَّا أَذْهَبْتَهُ وَ لَا سُقْماً إِلَّا شَفَیْتَهُ
و نه غمی جز این که گشوده باشی و نه دلگیریای جز آنکه برطرف نموده باشی و نه کاری جز این که سامان داده باشی و نه اندوهی جز آنکه زدوده باشی و نه بیماریای جز آنکه بهبودی بخشیده باشی
وَ لَا حَاجَهً إِلَّا قَضَیْتَهَا وَ لَا أَمَانَهً إِلَّا أَدَّیْتَهَا وَ لَا فَاقَهً إِلَّا سَدَدْتَهَا وَ لَا عَوْرَهً إِلَّا سَتَرْتَهَا وَ لَا ضَیْعَهً إِلَّا حَفِظْتَهَا
و نه حاجتی جز آنکه برآورده باشی و نه امانتی جز این که ادا نموده باشی و نیازمندیای جز این که بر طرف نموده باشی و نه زشتیای جز آنکه پوشانده باشی و نه ملکی [یا:چیز نابودشونده و از بین رونده ای]جز آنکه از آن نگهداری نموده باشی
وَ لَا کُرْبَهً إِلَّا فَرَّجْتَهَا وَ لَا عَثْرَهً إِلَّا أَقَلْتَهَا وَ اجْعَلْنِی مِنْ عُتَقَائِکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِی هَذَا الشَّهْرِ مِنَ النَّارِ
و نه ناراحتیای جز آنکه گشوده باشی و نه لغزشی مگر این که نادیده گرفته باشی و مرا در این روز و در این ماه از آزاد شدگان از آتش جهنّم قرار ده.
بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
به رحمتتای مهربانترین مهربانان. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.
در کتابهای بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که پیامبر صلی الله علیه و آله این دعا را در شب ۱۷ ماه رمضان میخواندند:
اللَّهُمَّ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ
خداوندا، این همان ماه رمضانی است که قرآن را در آن فرو فرستاده
وَ أَمَرْتَ فِیهِ بِعِمَارَهِ الْمَسَاجِدِ وَ الدُّعَاءِ وَ الصِّیَامِ وَ الْقِیَامِ وَ ضَمِنْتَ [حَتَمْتَ ]لَنَا فِیهِ الِاسْتِجَابَهَ فَقَدِ اجْتَهَدْنَا وَ أَنْتَ أَعَنْتَنَا
و فرمان آبادانی مسجدها و دعا و روزه داری و شب خیزی در آن را دادهای و اجابت دعا را در آن ضمانت [حتمی، قطعی]کردهای و ما [در انجام عبادات]کوشیدیم و تو ما را بر آن یاری کردی.
فَاغْفِرْ لَنَا فِیهِ وَ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا وَ اعْفُ عَنَّا فَإِنَّکَ رَبُّنَا وَ ارْحَمْنَا فَإِنَّکَ سَیِّدُنَا
پس ما را در این ماه بیامرز و این دیدار ما با ماه رمضان را آخرین دیدار با آن قرار مده و از ما درگذر، که تو پروردگار مایی و بر ما رحم کن، که تو سرور مایی
وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَنْقَلِبُ إِلَی مَغْفِرَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ إِنَّکَ أَنْتَ الْأَجَلُّ الْأَعْظَم
و ما را از کسانی قرار ده که به سوی آمرزش و خشنودی ات باز میگردند، [به حق محمّد و خاندان او]، به راستی که تو والاترین و بزرگترین هستی.
دعای شب هفدهم براساس کتابهای کهن راویان امامیّه-رحمهم اللّه-
سُبْحَانَ الْعَزِیزِ بِقُدْرَتِهِ الْمَالِکِ بِغَلَبَتِهِ الَّذِی لَا یَخْرُجُ شَیْءٌ عَنْ قَبَضْتِهِ وَ لَا أَمْرٌ إِلَّا بِیَدِهِ
منزّه باد خدایی که به قدرت خود سربلند و به چیرگی خود مالک است و هیچ چیز از قبضهی اختیار او خارج نیست و هیچ امری نیست جز آنکه به دست او است.
الَّذِی یَجُودُ مُبْتَدِئاً وَ مَسْئُولًا وَ یُنْعِمُ مُعِیداً هُوَ الْحَمِیدُ الْمَجِیدُ نَحْمَدُهُ بِتَوْفِیقِهِ
خدایی که ابتدائا [بدون درخواست]و با درخواست میبخشد و نعمت خود را بازگشت داده و ادامه میدهد و ستوده و والا است و ما به توفیق او، او را ستایش میکنیم.
فَنِعَمُهُ بِذَلِکَ جُدُدٌ لَا تُحْصَی وَ نُمَجِّدُهُ بِآلَائِهِ وَ بِدِلَالاتِهِ فَأَیَادِیهِ لَا تُکَافَی
از این رو نعمتهای او نو و غیر قابل شمارش است و به واسطهی نعمتها و راهنمایی هایش او را به بزرگی یاد میکنیم، از این رو عطاهای او را نمیتوان جبران نمود
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یُمَلِّکُ [یَمْلِکُ ]الْمَالِکِینَ وَ یُعِزُّ الْأَعِزَّاءَ وَ یُذِلُّ الْأَذَلِّینَ
و ستایش خدا را که مالک مالکان است و به عزّتمندان عزّت میبخشد و خواران را خوار میگرداند.
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذِهِ اللَّیْلَهَ لَیْلَهُ سَبْعَ عَشْرَهَ وَ هِیَ أَوَّلُ عُقُودِ الْأَعْدَادِ وَ سَبْعٌ وَ هِیَ شَرِیفَهُ الْآحَادِ لَاحِقَهٌ تَبِعَتْ سَابِقَهُ [بِنَعْتِ سَابِقِهِ]خداوندا، این شب، شب هفدهم ماه رمضان است، ده که اولین عدد دهگان است و هفت که بهترین عدد از میان اعداد یگان میباشد که در پی عدد سابق [ده]آمده است [به صفت عدد سابق پیوسته است].
وَیْلٌ لِمَنْ أَمْضَاهُنَّ بِغَیْرِ حَقٍّ لَکَ یَا مَوْلَاهُ قَضَاکَ وَ لَا بِقُرْبٍ إِلَیْکَ أَرْضَاکَای مولای من، وای بر کسی که آنها را با غیر حق تو به سر آورد و یا با غیر نزدیکی به درگاهت بخواهد تو را خشنود سازد
وَ أَنَا أَحَدُ أَهْلِ الْوَیْلِ صَدَّتْنِی عَنْکَ بِطْنَهُ الْمَآکِلِ وَ الْمَشَارِبِ
و من نیز باید وای بگویم، زیرا پرخوری حاصل از خوردن خوراکیها و نوشیدن نوشیدنیها مرا از تو بازداشت
وَ غَرَّنِی بِکَ أَمْرُ الْمَسَارِبِ وَ سَعَهُ الْمَذَاهِبِ وَ اجْتَذَبَتْنِی إِلَی لَذَّاتِهَا سِنَتِی
و تعدّد راهها و گستردگی روشها مرا فریفت و خواب آلودگی ام مرا به سوی لذّتهای آن [راه و روش ها، یا دنیا]کشاند
وَ رَکِبْتُ الْوَطِیئَهَ اللَّذِیذَهَ مِنْ غَفْلَتِی فَاطْرُدْ عَنِّی الِاغْتِرَارَ وَ أَنْقِذْنِی وَ آنِفْ بِی عَلَی الِاسْتِبْصَارِ
و از غفلت، مرکب لذیذ را سوار شدم، پس فریفتگی را از من دور کن و مرا نجات ده و بر بصیرت و روشنگری ام بدار
وَ احْفَظْنِی مِنْ یَدِ الْغَفْلَهِ وَ سَلِّمْنِی إِلَی الْیَقَظَهِ بِسَعَادَهٍ مِنْکَ تُمْضِیهَا وَ تَقْضِیهَا لِی وَ تُبَیِّضُ وَجْهِی لَدَیْکَ وَ تُزْلِفُنِی عِنْدَکَ
و از دست غفلت محافظم باش و به بیداری و هوشیاری بسپار، به سعادتی از خود که امضا و به صورت قطعی مقرّر میداری و رویم را نزد خود سپید میگردانی و به خود نزدیک میکنی.
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی [سَیِّدِنَا]مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّمای مهربانترین مهربانان. درود و سلام خداوند بر [سرورمان]حضرت محمّد، پیامبر خدا و خاندان او.
منبع: نمناک