حسینی نژاد | شهرآرانیوز؛ دکتر محمدصادق علمی یکی از شخصیت‌های قرآنی و علمی شهر مشهد مقدس و عضو هیئت علمی گروه فقه و مبانی حقوق دانشگاه فردوسی است. جلسه قرآن او یکی از جلسات قدیمی مشهد است که بیش از ۹۰ سال سابقه برگزاری دارد. ایشان پس از مرحوم تجویدی اداره این جلسه را بر عهده گرفت، جلسه‌ای که تا به امروز ادامه پیدا کرده است. ایشان سال‌های متمادی با استاد سیدمرتضی سادات فاطمی آشنایی نزدیک داشته است.
سال ۱۳۴۷ خورشیدی بود که از نجف به ایران آمدیم. کودکی ده‌ساله بودم. از همان زمان، عشق و علاقه زیادی به تلاوت قرآن داشتم. آن طور که یادم هست، اوایل دهه ۵۰ بود که از طریق شرکت در برخی جلساتی که استاد فاطمی نیز آنجا حضور پیدا می‌کردند، از جمله جلسه مسجد حوض لقمان و برخی جلساتی که استاد مختاری هم آنجا شرکت می‌کردند، مثل حسینیه خیاط‌ها و جا‌های دیگر، ارادت و رفاقتمان از اوایل دهه ۵۰ شروع شد.
آنچه از آن سال‌ها به یاد دارم، در نظر من، ایشان یک استاد قرآن و انقلابی بود. یعنی استاد در کنار برخی شخصیت‌های روحانی انقلاب آن روز از جمله شهید هاشمی‌نژاد و رهبر معظم انقلاب بودند و در برخی سفر‌ها این عزیزان استاد فاطمی را با خودشان می‌بردند. در جلساتشان این سنت حسنه اجرا می‌شد که منبر آن‌ها با تلاوت قرآن آغاز شود. استاد فاطمی در آن سال‌ها در مسجد کرامت و مسجد امام حسن مجتبی (ع) که معظم‌له برنامه داشتند درس‌های حضرت آقا را ضبط می‌کردند. به‌خصوص این مجموعه طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن که به صورت کتاب منتشر شده است. استاد فاطمی این درس‌ها را ضبط می‌کردند و پس از مدتی، این نوار‌ها پیاده شد.
بله، استاد مختاری یکی از استادان مهم استاد فاطمی و شاید بزرگ‌ترین استادشان بودند. در خاطرم هست که همیشه به داشتن دوستی مثل آقا مرتضی افتخار می‌کردند. آقا مرتضی هیچ‌وقت نمی‌خواست در حضور استاد خویش نقش استادی در جلسه قرآن ایفا کند و بر کرسی استادی بنشیند، ولی مرحوم استاد مختاری افتخار می‌کردند به اینکه کسی مثل آقا مرتضی بر کرسی استادی جلسات قرآنی تکیه بزند. حاج‌آقا مرتضی حیای خاص خودش را داشت. برکت همان مؤانست با چهره‌های روحانی و انقلابی بود که از استاد یک قاری و استاد قرانی انقلابی ساخته بود و آن سال‌ها هرگز در مسابقات فرمایشی اوقاف که در رژیم پهلوی برگزار می‌شد شرکت نکرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، استاد فاطمی در دو صحنه جلوه زیادی داشت: یکی در صحنه داخلی به عنوان یک استاد مسلم قرآن و پرورش شاگردان برجسته. دو شاگرد بزرگ استاد بردارانشان حاج‌آقا جواد و مجتبی هستند. هردوی این عزیزان از افتخارات قرآنی کشورند. جلوه دیگری که آقا سید مرتضی دارد این است که استاد در سفر‌هایی که به خارج کشور داشت تنها به عنوان یک قاری معمولی مثل سایر قرا حضور پیدا نمی‌کرد بلکه یک مبلغ انقلاب اسلامی و مذهب تشیع بود و نقش پررنگی ایفا می‌کرد.
استاد فاطمی ویژگی‌های زیادی دارد که من به دو جنبه آن اشاره می‌کنم. یکی عشق بی‌بدیل و بی‌نظیر به رهبر معظم انقلاب است. در کمتر کسی این همه عشق و ارادت را دیده‌ام. می‌توانیم بگویم استاد فاطمی ذوب در معظم‌له است. همین حالا نیز که گاهی خاطرات ایشان را می‌گوید، بی‌اختیار اشک از دیدگانش جاری می‌شود. برای من خیلی جالب است که آقا مرتضی چنین عشق و ارداتی به رهبر معظم انقلاب دارد. ایشان می‌گوید وقتی رادیو بیان می‌کند انفجاری صورت گرفته است چه حالی پیدا می‌کند و به تهران می‌رود.
ویژگی دومی که در ایشان هست از حق و حقیقت پیروی می‌کند و هیچ‌وقت از این مسیر عقب‌نشینی نمی‌کند. دیگر حق‌گویی حتی درباره نزدیک‌ترین اشخاص به خود. من خاطراتی دارم که هرجا احساس کرده دارد کتمان حق یا بی‌انصافی نسبت به حق اتفاق می‌افتد، با همه وجود و قدرتش با حرارت ایستادگی و از حق دفاع کرده است، مخصوصا آنچه مربوط به قرآن، نظام، انقلاب اسلامی و به‌ویژه رهبر معظم انقلاب باشد. همین چند سال اخیر بود که یکی از عزیزان ایشان فوت کرد.
در مسجد کرامت مجلسی گرفته بودیم. یک آقای روحانی رفت روی منبر. آنجا آقا مرتضی صاحب عزا بود. آن آقا درباره انقلاب و معظم‌له بی‌انصافی کرد، نسبت به نقش رهبری در قرآن مشهد و قرآن کشور. در آنجا دیدم ضمن اینکه آن آقا داشت صحبت می‌کرد، حاج مرتضی چه حالی داشت و چقدر برآشفت. بلافاصله بلند شد و بعد از صحبت‌های آن آقا میکروفون را به دست گرفت. منصفانه نقد‌هایی درباره سخنران مطرح و در زمینه نقش معظم‌له در انقلاب و توسعه قرآن در مشهد روشنگری کرد. این برای من بسیار درخور توجه بود.