به گزارش شهرآرانیوز؛ «ژاوی هرناندز دو سال هدایت السد را برعهده داشت و کسی تصور نمی‌کرد که هدایت تیم بزرگی مثل باشگاه بارسلونا را برعهده بگیرد؛ اما ژاوی باشگاه بارسلونا را متحول کرد، من هم از تیم ملی تکواندو پاکستان شروع کردم و به‌دنبال موفقیت هستم. از نظر من مدیریت در ورزش بسیار مهم است و برای موفقیت باید این اصول را رعایت کرد»؛ این گوشه‌ای از صحبت‌های یوسف کرمی است که به‌خاطر قدرت بدنی، تکنیک و تاکتیک در دوران قهرمانی، چشم‌بادامی‌ها لقب «آدم‌آهنی» را به او داده بودند. یوسف کرمی سال‌ها کاپیتان تیم ملی ایران بود، مدال برنز المپیک آتن، مدال طلای قهرمانی جهان، مدال طلای بازی‌های آسیایی و… را در کلکسیون افتخاراتش دارد. در ادامه بخشی از مصاحبه کرمی با خبرگزاری فارس را مرور می‌کنیم.
تقریبا از یک سال پیش پیشنهادی جدی از‌سوی فدراسیون تکواندوی پاکستان داشتم تا اینکه اواخر سال گذشته به تفاهم رسیدیم و از هشتم فروردین۱۴۰۱ فعالیتم را با تیم ملی تکواندو پاکستان به‌صورت جدی آغاز کردم. تکواندوکاران باانگیزه‌ای داریم، اما از نظر فنی، تکنیک و تاکتیک، کمی از دیگرکشور‌ها عقب‌تر هستند. البته همیشه مهم‌ترین فاکتور برای هر ورزشکاری انگیزه است. بالاخره تمام تلاشمان را می‌کنیم تا ملی‌پوشان را به خودباوری برسانیم. متأسفانه در دنیای قهرمانی هیچ مدالی نداشته‌اند. فکر می‌کنم سالیان بسیار دوری در یک تورنمنت آسیایی یک مدال برنز کسب کرده‌اند، اما با انگیزه‌ای که من بین تکواندوکاران پاکستان می‌بینم، با کمی تلاش می‌توانیم از بین این نفرات در آینده مدال به دست بیاوریم.
بله، طبق توافق، قرارداد من با فدراسیون تکواندو پاکستان یک‌ساله است. در بند قرارداد، توافقی ذکر شده است که هر زمان بخواهم، می‌توانم فسخ کنم. من سرمربی سابق تیم ملی این کشور را به‌عنوان دستیار انتخاب کرده‌ام. این انتخاب برای این بود که اگر یک روز من قراردادم به پایان رسید، دستیارم بتواند به تکواندوی پاکستان کمک کند.
واقعا بدون تعارف باید بگویم همه شرایط برای من مهیا‌ست، ضمن اینکه من هیچ وقت انتظار زیادی از کسی ندارم. من کارم را انجام می‌دهم، اگر شرایط سخت باشد هم بهانه نمی‌آورم. حضور در پاکستان انتخاب خودم بوده، اگر نتیجه نگیرم مهم نیست؛ چون تجربه کسب کرده‌ام. من قبل از حضور در پاکستان تمام شرایط این کشور را دیده بودم. همه‌چیز خوب است و مشکلی وجود ندارد. فعلا خانواده‌ام در ایران حضور دارند و شاید هم خانواده‌ام را به پاکستان نیاورم.
برای شروع از لحاظ مالی برایم خوب بود. من اگر به‌عنوان یک ورزشکار شناخته‌شده می‌آمدم، موضوع فرق می‌کرد؛ اما حالا به‌عنوان یک مربی ناشناخته به پاکستان آمده‌ام. قرارداد من با فدراسیون تکواندو به این شکل است که اگر مدال کسب کنم، مبلغ قرارداد من فرق خواهد کرد.
من قبل از اینکه به پاکستان بیایم، استرس داشتم؛ اما رئیس فدراسیون با من صحبت کرد و همه شرایط را صد‌در‌صد تضمین کرد. اکنون نیز هر جایی که می‌روم، فضا امن است و در‌واقع همه‌جای شهر تحت کنترل پلیس است. به نظرم کسانی که می‌خواهند مربیگری کنند، باید آزمون و خطا کنند. من نزدیک دو سال در کشور کرواسی سرمربی یک تیم باشگاهی بودم و بعد از آن به پاکستان آمدم، حالا هم می‌خواهم تجربیات جدیدی را در مسیر مربیگری به دست بیاورم.
یک مثال می‌زنم. در گذشته همه تصور می‌کردند که قرار است یک مربی خیلی بزرگ هدایت تیم بارسلونا را برعهده بگیرد، اما همه دیدیم که ژاوی از تیم السد قطر به بارسلونا آمد و این تیم را متحول کرد، این نشان می‌دهد او کارش را مدیریت کرده و از یک تیم کوچک به یک تیم بزرگ آمده است؛ یعنی پله‌پله بالا رفته است. از نظر من اصلا این‌طور نیست که ما حتما باید کارمان را از جای بزرگی شروع کنیم. متأسفانه در کشور ما این تفکرات وجود دارد و جوان‌ها انتظار دارند که همیشه در قدم نخست مسئولیت‌های بزرگ را برعهده آن‌ها بسپارند و به نظر من این تفکر باعث قهرمان‌سوزی می‌شود.
هادی ساعی و اصغر رحیمی همان ابتدا به من پیشنهاد دادند، اما برای فعالیت در تیم ملی ایران به چند فاکتور نیاز داشتم که الان زمان توضیح‌دادن نیست. بههرحال من اکنون در پاکستان هستم و تیم ملی این کشور را تمرین می‌دهم و امیدوارم بتوانم با این تیم نتیجه بگیرم. باوجود اینکه در تکواندو ایران و دنیا به‌عنوان یک قهرمان شناخته شده‌ام، اما در تمرینات با همه بچه‌ها تمرین می‌کنم و با آن‌ها پا می‌زنم. نظر شخصی‌ام این است که ما در برخی جا‌ها اگر می‌خواهیم موفق شویم، باید تلاش کنیم و کنار بازیکنان باشیم تا آن‌ها اعتماد‌به‌نفس پیدا کنند. وقتی یک جوان کم‌تجربه با یک قهرمان تمرین می‌کند، به خودباوری می‌رسد.
بههرحال هر کسی که مسئولیت تیم ملی را برعهده گرفته، شرایط تیم ملی را کاملا می‌دانسته و از همه شرایط خبر داشته است. سرمربی جدید از صفر تا صد تکواندوی ایران با‌خبر بوده است و حالا باید تیم را متحول کند. خودم را از خانواده بزرگ تکواندو می‌دانم، همیشه صادقانه درباره همه مسائل صحبت کردم، اکنون نیز انتخاب‌ها انجام شده است و درباره آن نمی‌توانم صحبت کنم. باید به همه مربیان زمان بدهیم. نباید آن‌ها را با نتایج گذشته قضاوت کنیم. شاید آن‌ها طی این چند سال تغییر کرده‌اند. آن‌ها حتی اگر از تکواندو دور بوده‌اند، قطعا در این چند سال شرایطشان تغییر کرده است. بههرحال زمان همه‌چیز را مشخص خواهد کرد.