همیشه شنیده‌ایم که انسان‌ها حقوق گوناگونی دارند؛ از حق زندگی گرفته تا حق کار و تحصیل و عبادت. اما مثل همیشه، این قدرت افراد است که تعیین می‌کند به چه اندازه از حقوق خود می‌رسند یا چه اندازه حقوق دیگران را نیز پایمال می‌کنند. از مهم‌ترین شاخصه‌های قدرت درعصر کنونی، قدرت رسانه است.
در این عصر جنگ روایت‌ها می‌شود سرزمین را فتح کرد، ولی جنگ را باخت؛ و روایت نه بر اساس حقیقت، که بر اساس منافع بزرگ‌ترین و با تجربه‌ترین رسانه‌های جمعی انجام می‌شود.
رسانه‌هایی که در حمایت از غده سرطانی اسرائیل، حق مردم فلسطین درباره زمین و زندگی را به رسمیت نشناخته و نمی‌شناسند.
در این رسانه‌ها خبر‌هایی مثل کشتن یک زن فلسطینی و مادر شش فرزند و زندانی‌کردن کودکان فلسطینی به‌دست رژیم صهیونیستی، جایی نداشته و ندارد؛ و این می‌توانست به معنای هدررفتن خون همه شهدای مقاومت باشد، اگر این ملت مستضعف رسانه‌ای دیگر نداشت؛ رسانه‌ای نه با بزرگ‌ترین بودجه‌های مالی، بلکه با بیشترین سرمایه انسانی؛ رسانه‌ای به قدرت میلیون‌ها مسلمان و آزاده در سراسر دنیا؛ رسانه‌ای که شش ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی تأسیس شد و تا آزادی قدس شریف ادامه خواهد یافت؛ رسانه‌ای به نام روز قدس.
خبرسازان این رسانه هرسال در ظهر آخرین جمعه ماه مبارک رمضان، با زبان روزه، صدای ملت مظلوم فلسطین و لبنان و سوریه و همه بازماندگان جنایات رژیم صهیونیست می‌شوند تا سکوت بزرگ‌ترین رسانه‌های سرمایه‌داری نتواند خون شهدا را پایمال کند و قلم عفو بر جرایم روزافزون رژیم کودک‌کش صهیونست بکشد.
امسال نیز همین ملت شریف در سراسر دنیا، بزرگ‌ترین رسانه‌های قدس شریف خواهند بود.
سرعت قدم‌های آن‌ها به سرعت پخش اخبار غول‌های رسانه‌ای غربی نمی‌رسد، ولی هر چشم بینایی حضور آن‌ها را در خیابان‌ها از ایران و پاکستان و لبنان و انگلیس و آلمان و نیجریه گرفته تا سراسر قاره آمریکا خواهد دید و هر گوش شنوایی از زبان روزه‌دار آن‌ها صدای صاحبان اصلی سرزمین‌های اشغالی را خواهد شنید.
اینجا جنگ، جنگ روایت‌هاست و این مردم حق‌طلب و مستضعف، قدرتمندترین رسانه‌های دنیا هستند.
«ونرید أن نمن علی الذین استضعفوا فی الأرض ونجعلهم أئمة ونجعلهم الوارثین» (قصص:۵)
ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم.