سراج‌الدین شاهرودی | شهرآرانیوز؛ اگر در هوای گرم خوراک پشه‌ها شدید و از خارش بدنتان کلافه هستید، خواندن حقایقی جالب درباه آن‌ها باعث می‌شود کمتر خودتان را در معرض نیش پشه‌ها بگذارید.
۲
پشه ماده در هر بار گزش بیش از دوبرابر وزن خود خون می‌مکد. چنانچه گیرنده‌های شکم پشه ماده غیرفعال شوند، آن‌قدر خون می‌مکد تا منفجر شود!
۱۰۰
اگر بدانید یک پشه چقدر عمر می‌کند، شاید دلتان به رحم بیاید و بگذارید بزند! طول عمر پشه نر در حدود یک‌هفته و زندگی پشه ماده هفت تا صد روز است.
علت اینکه نیش پشه درد ندارد، این است که نیش پشه بسیار دندانه‌دار است و با سوزن آمپول که سطحی هموار دارد، متفاوت است. دندانه‌دار بودن نیش پشه سبب می‌شود تا تعداد نقاط تماس آن با پوست بدن به حداقل برسد و اعصاب حسی کمتری تحریک شود.
پشه ماده هنگام مکیدن خون از طریق بزاق خود ماده‌ای ضدانعقادکننده خون ترشح می‌کند تا خون هنگام مکیدن لخته نشود.
پروتئین بزاق پشه موجب تحریک سیستم ایمنی بدن می‌شود. خارش، تورم و قرمزی محل گزش به همین علت پدید می‌آید.
در حدود صد ترکیب فرار از بازدم و چهارصد ترکیب شیمیایی از پوست انسان متصاعد می‌شود که پشه‌ها توان شناسایی آن‌ها را دارند. مهم‌ترین این مواد دی‌اکسیدکربن بازدم و اسید لاکتیک عرق است؛ بنابراین پس از فعالیت بدنی که تولید این مواد افزایش می‌یابند، شناسایی شما برای پشه‌ها آسان‌تر می‌شود. مصرف غذا‌های غنی از پتاسیم و نمک نیز تولید اسید لاکتیک را افزایش می‌دهد. اسید اوریک، فنول و آمونیاک نیز در رده‌های بعدی قرار دارند. هنگامی که شما از حرکت بازمی‌ایستید (هنگام خواب) غلظت دی‌اکسیدکربن در اطرافتان افزایش می‌یابد و پشه‌ها آسان‌تر شما را ردیابی خواهند کرد.
بلعیدن پشه در محیط‌هایی که پشه‌ها زیاد هستند، معمولا به‌صورت ناخواسته روی می‌دهد. این کار هیچ‌گونه عوارضی ندارد، مگر آنکه خود پشه دارای آلودگی شدیدی باشد که احتمال آن خیلی کم است.
رطوبت، رنگ و تحرک در شما نیز در جلب پشه‌ها تأثیرگذار است. پشه‌ها به رنگ آبی علاقه‌مندند. پوشیدن لباس‌های تیره و مشکی با جذب بیشتر نور و انرژی گرمایی، پشه‌ها را بیشتر به سوی شما جلب می‌کند؛ برعکس لباس‌های روشن. هنگامی که شما حرکت می‌کنید، پشه‌ها مطمئن می‌شوند که شما زنده هستید؛ بنابراین جذبتان می‌شوند.
برخی شامپوها، صابون‌های معطر، عطر و ادکلن‌ها بوی طبیعی بدنتان را می‌پوشاند و برخی نیز آن را تشدید می‌کند (مثل رایحه میوه‌ها و عطر گل‌ها).
پشه ماده می‌تواند از فاصله سی‌متری بوی شما را حس کند.
افرادی که گروه خونی‌شان «اُ» است، بیشتر گزیده می‌شوند.
ویروس اچ‌آی‌وی، عامل بیماری ایدز، نمی‌تواند به‌وسیله پشه‌ها منتقل شود. زیرا این ویروس در بدن پشه‌ها مانند غذا هضم می‌شود. همچنین این ویروس در گزش پشه به مقداری نیست که بتواند بیماری ایدز را سرایت دهد. برای انتقال ویروس اچ‌آی‌وی از فرد آلوده به فرد سالم به ۱۰ میلیون پشه ماده نیاز است که فرد آلوده و پس از آن آن فرد سالم را نیش بزنند.
هر مکان یا شیئی که آب را در خود نگه دارد و باعث تجمع آب شود، محل مناسبی برای تخم‌ریزی پشه‌هاست. محل‌های تخم‌ریزی پشه‌ها می‌تواند جوی آب، گلدان، حفره درختان، سینی زیر کولر، جعبه و کارتن، کف‌شوی و چاهک، فلاش‌تانک توالت، سیفون گلویی زیر دست‌شویی، قوطی کنسرو، بشکه، حوضچه، استخر، گودال، باتلاق، آب‌انبار، تایر مستعمل، ناودان و ... باشد.
برای نابودساختن لارو پشه‌ها می‌توان از حشره‌کش‌های ویژه استفاده کرد. حشره‌کش‌ها سمی و سرطان‌زا هستند؛ بنابراین تصور نکنید استنشاق آن‌ها آسیبی به شما نمی‌رساند. ریختن روغن در محل تخم‌ریزی روی سطح آب، لارو‌ها را می‌کشد. زیرا دیگر لارو‌ها نمی‌توانند تنفس کنند. استفاده از ماهی در حوضچه‌ها نیز بسیار مؤثر است.
ماده‌ای به‌نام «Deet» یکی از مواد مؤثر در دفع حشرات است که به‌صورت اسپری، لوسیون و کرم موجود است. این ماده حس بویایی حشرات را مختل می‌کند. «permethrin» نیز بسیار مؤثر است، اما نباید آن را روی پوست مالید، بلکه روی لباس یا پشه‌بند اسپری می‌شود. این مواد را برای کودکان زیر شش ماه استفاده نکنید. مواد دفع‌کننده حشرات را فقط در خارج از منزل به‌کار ببرید و هنگام بازگشت به خانه، آن را کاملا با آب و صابون از روی پوست بدنتان پاک کنید. همچنین دورکننده‌ها نباید روی زخم باز یا خراشیدگی پوست استعمال شوند.