به نظر می‌رسد با تکیه بر سیره نبوی در شرایط امروز می‌توان با ایجاد مشاغل خانگی و محلی گام مؤثری در راستای شکوفایی اقتصادی برداشت. به مفهوم دقیق‌تر با استفاده از هم‌فکری بانوان متخصص و کمک‌های مالی صندوق‌های قرض‌الحسنه کسب‌وکار‌های خانگی توسعه می‌یابد، زیرا اقدام به تولیدات خانگی اعم از صنایع دستی و سایر محصولات، با افزایش درآمد سرانه، تولید ناخالص ملی را هم افزایش می‌دهد.
از سوی دیگر، تأسیس تعاونی‌های محلی بانوان روستایی یا شهری می‌تواند گامی مؤثر در کاهش واردات باشد. این تعاونی‌ها می‌تواند علاوه بر به‌روزرسانی سطح آگاهی‌های اقتصادی و افزایش توانمندی، زنان را در راه‌اندازی و فعالیت تولیدی و خدماتی یاری رساند.
ترویج مصرف صنایع دستی و سنتی بومی، تولید محتوای آموزشی و ترویجی برای گفتمان‌سازی، مبارزه با مصرف‌گرایی، ترویج مصرف تولیدات داخلی و آموزش درست به فرزندان از دیگر اقداماتی است که در راستای عملیاتی شدن پروژه اقتصاد مقاومتی مؤثر است.
هم‌چنان که سرمایه‌های اجتماعی و فردی حضرت خدیجه توانست مرارت‌های تحمیلی محاصره اقتصادی مشرکان را برای پیامبر (ص) و یارانش قابل تحمل کند، بانوان امروز هم می‌توانند با تکیه بر سرمایه‌های الهی خود، جامعه را در عبور از بحران‌ها یاری دهند، زیرا شرایط کنونی از وضعیت مسلمانان صدر اسلام سخت‌تر نیست.
در محاصره اقتصادی سه‌ساله مکه، فشار و سخت‌گیری‌ها به قدری بود که ناله فرزندان بنی‌هاشم به گوش مشرکان مکه می‌رسید. نقل شده، چون بنی‌هاشم فقط در ماه‌های حج امکان خرید آذوقه داشتند مشرکان بسیار مراقب بودند چیزی به بنی‌هاشم نفروشند. هر نوع طعامی که از سوی مسافران در بازار‌های مکه عرضه می‌شد قریشیان آن را به‌سرعت می‌خریدند.
سعد بن ابی‌وقاص می‌گوید: «شبى از میان دره بیرون آمدم در حالى که بسیار ضعف داشتم. ناگهان پوست خشکیده شترى را دیدم. آن را شستم و سوزاندم و کوبیدم. بعد با آب مختصرى خمیر کرده و از این طریق سه روز به سر بردم». در این میان، سرمایه حضرت خدیجه بسیار کارگشا بود و نیاز‌های روزانه مسلمانان از ثروت ایشان تهیه می‌شد.
حضرت خدیجه همه‌ی اموالش را در راه گسترش دین اسلام به پیامبر بخشید. او دارای کارگزاران، شتران و اموال تجاری بسیاری بود و رسول‌خدا با اموال خدیجه اسیران و بردگان و قرض‌داران را آزاد می‌کرد، گره از مشکلات دیگران می‌گشود و به دوستان فقیرش در مکه کمک می‌کرد.
پیامبر اکرم درباره ایشان فرمودند: هیچ مالی مثل مال خدیجه به من سود نرساند.
شهیدمطهری می‌نویسد: در شرایطی که مسلمین و رسول اکرم در نهایت سختی و زیر فشار بودند، جناب خدیجه ثروت خودش را در اختیار پیامبر گذاشت. اگر مال خدیجه نبود، شاید فقر و تنگدستی، مسلمین را از پا درمی‌آورد. اموال خدیجه خدمت به این معنا [کرد]که مسلمانان گرسنه را نجات داد و آنان با پول خدیجه توانستند سد رمقی کنند.
البته بانوان ثروتمند دیگرى هم که به خرید و فروش کالا اشتغال داشتند گاه خدمت پیامبر (ص) رسیده و اصول و احکام تجارت اسلامی را از ایشان می‌آموختند. «شفا» چنان عاقل و فاضل بود که پیامبر (ص) به دیدن او می‌رفت و عمر او را در نظرخواهى، محترم می‌داشت و بر دیگران ترجیح می‌داد و چه بسا برخى از کار بازار را به او واگذاشته بود.
سمراء بنت نهیک نیز متصدى احتساب در بازار بوده است. در جمع‌بندی می‌توان گفت: براساس معارف دینی بانوان مسلمان می‌توانند در کنار حرفه خطیر همسری و مادری در شکوفائی اقتصادی جامعه در قالب پیشه‌های خانگی یا حرفه‌های محلی مؤثر باشند.