یکی از قضایایی که علما در کتاب جلاء العیون از امام رضا (ع) نقل کرده اند و دل انسان را میلرزاند و منقلب میکند، داستان موسی بن سیار است، او نقل میکند: «با حضرت رضا (ع) در مسیر خراسان همسفر بودم، همین که به دیوارهای طوس نزدیک شدیم، صدای شیون و نالهای را شنیدم، دنبال صدا رفتم که به جنازهای برخوردم، در همین حال دیدم مولایم علی بن موسی الرضا (ع) از مرکب خویش پیاده شدند و خود را به آن جنازه رساندند و فرمودند:ای موسی بن سیار! هر که مشایعت کند جنازه دوستی از دوستان ما را گناهانش پاک میشود، همانند روزی که از مادر متولد شده است. همین که جنازه را نزدیک قبر بر زمین نهادند، مشاهده کردم که امام (ع) به طرف مردم راه افتادند و مردم را کنار زدند تا خود را به جنازه رساندند، دست مبارک و ملکوتی خود را بر سینه آن شخص نهادند و فرمودند:... تو را به بهشت مژده باد، بعد از این دیگر وحشت و ترسی برای تو نیست.
عرض کردم فدایت شوم؛ آیا شما این مرده را میشناسید در حالی که تا کنون از این سرزمین گذر نکرده اید؟ امام (ع) فرمودند:ای موسی! آیا نمیدانی که اعمال و رفتار شیعیان ما در صبح و شام بر ما امامان عرضه میشود. اگر تقصیری در رفتار آنها دیدیم از خداوند میخواهیم که از سر تقصیر ایشان درگذرد و اگر کار خوب از آنها مشاهده کردیم، از خداوند میخواهیم که به آنها جزای خیر دهد و خدا را سپاس میگذاریم.»
چند نکته در این داستان جالب توجه است، اول آنکه همان طور که همیشه بزرگان دینی به ما گفته اند یک گروه از شاهدان بر اعمال ما، اهل بیت (ع) هستند که اهل دل میگویند اگر امام رضا (ع) را دوست داری گناه نکن، چون با گناه خود او را آزار میدهی. نکته بعدی این است، با اینکه این شخص هیچ گاه با امام (ع) دیدار نکرده بود، امام (ع) این شخص را میشناخت و در لحظات آخر که همه به حضور او نیاز داریم به یاری این شخص شتافت و بهشت را به او بشارت داد.
این یکی از آرزوهای ماست که امام (ع) در لحظات مرگ و پس از آن به کمک ما بیایند و از ما دستگیری کنند، اما نکته آخر آن است که یاری کردن امام مثل عنایات خداوندی روی حساب و کتاب و حکمت و عدالت است، اگر تو در زندگی دین خدا را یاری نداده باشی و حرکت و عملی که نشان از تبعیت و دوستی این خاندان است انجام نداده باشی چگونه میخواهی این انتظار را از امام هشتم داشته باشی که در آن لحظات سخت و سرنوشت ساز پس از مرگ تو را از خود بدانند و به یاری تو بشتابند؟!
کسی از ایشان و در حصن ایشان است که از ایشان تبعیت کرده باشد، پس از خدای بزرگ بخواه که در همین غنیمتی که از لحظات عمر در اختیار توست به تو کمک کند که بتوانی آنچه از دستورات امام رضا (ع) و اهل بیت میدانی را عمل کنی و بتوانی خودت را به جایی برسانی که شایستگی نگاه و عنایت امام رئوف را در دو دنیا داشته باشی، ان شاءا...