مریم ضیغمی محمدی | شهرآرانیوز - از رفاقت و هم‌صحبتی‌ام با مهران رجبی سال‌ها می‌گذرد؛ از حدود ۱۵ سال پیش یعنی اوایل ورودم به این حرفه. همیشه و در هر زمانی این بازیگر خوش‌مشرب و شوخ‌طبع پاسخگوی سوالاتم می‌شود. جنبه بالایی دارد و وقتی به او می‌گویم در مصاحبه اخیرم با یکی از دوستانش او را سلطان دماغ سینما و تلویزیون دانسته، می‌خندد و تاکید می‌کند که شوخی خوب است و باید بگذاریم که با هم شوخی کنیم. مهران رجبی با سریال «وضعیت زرد» مهمان شبکه دوم سیماست و اکنون در سریال «آزادی مشروط» در نقش یک روحانی هم بازی می‌کند. به همین بهانه با او گفت‌وگو کرده‌ایم.
«من ندیدم در جهان جست و جو/ هیچ اهلیت به از خوی نکو»؛ رمزش این است. با افتخار و صدای بلند می‌گویم که رمزش اخلاق نکوست. هر فردی در هر صنفی اخلاق نکو داشته باشد رهایش نمی‌کنند؛ اگر یک آهنگر، قناد، باغبان، استاد دانشگاه، بازیگر یا روحانی و حتی یک خبرنگار اخلاق خوش داشته باشد همه جذبش می‌شوند و کاری باشد در خدمتش هستند. لطف خداوند سر جای خودش، ولی اخلاق نکو هم راه گشاست.
خیلی‌ها با من شوخی می‌کنند و خیلی هم خوب است که اجازه دهیم همه با هم شوخی کنیم و نگران نباشیم. اگر با هم شوخی می‌کنیم باید جوهر و جنم و شخصیت داشته باشیم و بپذیریم و اجازه دهیم مردم لذت ببرند. به نظرم شوخی یک لطیفه مستند است.
دوستان کارگردانی که من را برای بازی در یک نقش کمدی انتخاب می‌کنند، حتماً آن جوهر و جنم را می‌بینند والا کسی به خاطر رفاقت به کسی نقش نمی‌دهد و حتماً بازیگر باید کاربلد باشد و کارش را درست انجام دهد، چون آن اثر نمایشی یا فیلم آبروی تهیه‌کننده و کارگردان است. من را برای آثاری با محوریت طنز انتخاب می‌کنند و یقین دارم که آن توانایی را در کلام و نگاه من دیده‌اند، چون بخشی از کار طنز همان نگاه‌کردن‌ها و موارد فی البداهه است تا خروجی قشنگی داشته باشد والا اگر طنز حفظی بیان شود مثل اخبار می‌شود.
نخستین کارم با مجید رستگار است و گروه خوب، دلی و دوست‌داشتنی دور هم هستند؛ از تهیه کننده و کارگردان گرفته تا دیگر عوامل. ابتدا ۱۱ قسمت ساخته و روانه آنتن شد که دارای ضعف‌هایی بود و لذت نبردم، اما این ۳۰ قسمت در حال پخش خیلی بهتر شده است، موفق شدم چند قسمت را ببینم و به شخصه لذت بردم. قرار است ۳۰ قسمت دیگر هم ساخته شود و طرحش ارائه شده است.
در شیوه سیتکامی بر موارد جدیدی تاکید می‌شود و در دیالوگ نهفته است؛ طنزی که در نحوه دیالوگ است و در عین این که می‌خواهیم طنز نباشد، ولی نتیجه آن طنز می‌شود و میزان طنز و جدی‌بودن آن برابر است، ولی در ورطه طنز قضاوت می‌شود؛ این شیوه سیتکامی است. تعداد معدودی اثر به این شیوه ساخته شده، ولی صفر تا صد سریال «وضعیت زرد» برپایه این شیوه ساخته شد و یک‌بار دیدنش می‌ارزد.
اتفاقاً سریال «خوش‌نشین‌ها» با بازی‌ام از شبکه «آی فیلم» بازپخش می‌شود و ارتباط زنده‌ای با من داشتند و یادی از زنده‌یاد سیروس گرجستانی کردیم. مردم از ما می‌پرسند چرا طنز‌هایی که فی‌البداهه‌محور هستند و در آن‌ها دست بازیگران برای ادای دیالوگ بازتر است، ساخته نمی‌شود؟ سوال من هم همین است، ولی پیش‌بینی می‌کنم چند اثر نمایشی در همین راستا در پیش رو داشته باشیم. مردم در مقطعی آن سریال‌ها را دیده و پسندیده‌اند و در ذهنشان مانده و اکنون بازپخش آن‌ها برایشان حس نوستالژی دارد و برای نسل جدید که بار اول است، می‌بینند، جذابیت دارد. خوشحالم شبکه آی‌فیلم سریال‌های گذشته را بازپخش می‌کند و برخی آثار اگر ۱۰ مرتبه هم پخش شود، باز هم بیننده دارد.
در حرفه ما انگار قاعده و قانون این شده که مثلاً من که در تلویزیون کار می‌کنم اگر در سینما کارم بیشتر بگیرد کمتر به تلویزیون می‌آیم، البته برای من چنین اتفاقی نخواهد افتاد، ولی وقتی مثلاً به آقای مهام می‌گوییم مخاطب طالب است که «دردسر‌های عظیم ۳» ساخته شود، پاسخ می‌دهد که جواد عزتی برای بازی نمی‌آید، یا در خصوص آثار دیگر، رضا عطاران نمی‌آید. این یک قانون نانوشته شده است و هر کسی دوست دارد هر کاری کند تا به یک ارتفاع در این حرفه برسد که برای ما قابل احترام است.
هر مدیری بیاید، آن‌هایی که نخواهند کار کنند، نمی‌کنند. البته تلویزیون از لحاظ مالی بودجه آن‌چنانی ندارد که بخواهد بریز و بپاش کند. الان بودجه کم است و کار‌های طنز کمتر ساخته می‌شود و آثاری که اسپانسری هستند، راحت‌تر ساخته می‌شوند. البته سال‌هاست که من با تلویزیون کار می‌کنم و دستمزدهایم به‌موقع پرداخت شده است و هیچ طلبی از تلویزیون ندارم، اما در سال گذشته در یک اثر شبکه نمایش خانگی کار کردم که ۱۰ ماه بعد طلبم را گرفتم، ولی در مجموع خیلی از تهیه‌کننده‌ها از تلویزیون طلب دارند، ولی گاهی خیلی از بازیگران مثل تهیه کننده‌ها زیر بار طلب نمی‌روند و به نوعی پرداخت می‌شود.
این را بدانید که تولید یک اثر طنز خیلی سخت‌تر است تا یک اثر تلخ و جدی. در اثر جدی هدف خنداندن نیست، ولی طنز باید معیار‌های لازم را داشته باشد و این که با توجه به ظرفیت‌ها و محدودیت‌ها بخواهیم مخاطب را بخندانیم کار سختی است و ساده‌انگارانه نباید بنگریم و در این مورد شما باید به هر دری بزنی، ولی گاهی مردم نمی‌خندند. آثاری همچون «جوکر» و «شب‌های مافیا» در فرم‌های دیگری ساخته می‌شود و تا بینندگان نگاه می‌کنند، می‌خندند.
مشغول بازی در سریال «آزادی مشروط» هستم و مسعود ده نمکی این اثر طنز را کارگردانی می‌کند. موضوع آن درباره کروناست و بر پایه طنز ساخته می‌شود و من در این اثر نقش «حاج آقا هروی»، یک روحانی سید را بازی می‌کنم که بر پایه واقعیت است.
فکر می‌کنم در خصوص «رعد و برق» کار‌های فنی آن انجام می‌شود تا مجدداً روانه آنتن شود. «۸۷ متر» کیانوش عیاری بنا به دلایلی پخش نمی‌شود؛ کیانوش عیاری از سازمان طلب دارد و سازمان می‌گوید که طلب‌ها را پرداخت کرده است.
می‌خواهم به دوستان مشهدی که خواننده مصاحبه‌ام هستند و به زیارت امام هشتم شرفیاب می‌شوند، بگویم، «یاد من کن پیش تخت آن عزیز/ تا مرا هم واخرد زین حبس نیز».
در ادامه بخوانید
گفت و گو با محمد فیلی | ما کمدی را با لودگی اشتباه می‌گیریم