ملیحه ابراهیمی یزدی | شهرآرانیوز - سرنخ اتفاق را از پای سینک ظرفشویی پیدا کردم. زمانی که دیدم دختر شش‌ساله‌ام پاکت آب‌میوه‌اش را در پلاستیک زباله‌ای جز سطل زباله انداخت. وقتی دلیلش را پرسیدم در یکی دو جمله با همان زبان کودکانه توضیح داد که همه زباله‌ها را نباید در یک سطل ریخت. مدام جمله مربی مهدکودکش را تکرار می‌کرد که همه زباله‌ها که آشغال نیستند، با بعضی از زباله‌ها می‌شود کاردستی‌های قشنگ ساخت و... چند روزی رفتارش را زیرنظر داشتم.
انگار حسابی ملکه ذهنش شده بود، البته بماند که با برخی بطری‌ها و نی‌های نوشیدنی، جعبه‌های کفش و ظرف یک‌بار مصرف قارچ و... کاردستی‌های متنوع درست می‌کرد و به قول خودش از مربی‌اش ستاره می‌گرفت، اتفاقی که ما بزرگ‌تر‌ها در بسیاری از اوقات ستاره‌هایمان را از دست می‌دهیم. حکایت زباله‌هایی که روزانه آمارشان در مشهد به بیش از ۲ هزار تن می‌رسد و تنها ۱۱ درصد از آن‌ها از مبدا تفکیک می‌شوند حکایت تلخی است که آسان از کنارشان می‌گذریم. در ادامه چند برش از رفتار‌های شهروندی عمدی و غیرعمدی را با هم بخوانیم. گاهی توجه به نکته‌های کوچک سدی می‌شود در برابر یک اتفاق یا فاجعه بزرگ.
تا زمانی که به این درک نرسیم زمین به صورت تدریجی رو به نابودی است نمی‌توانیم به این باور برسیم که مقصر اصلی این نابودی خود ما هستیم. رفتار‌های اشتباهی که روزانه از ما سر می‌زند باعث می‌شود تامحیط زیست‌مان زودتر از حد انتظار از بین برود. کار سخت و طاقت‌فرسایی نیست که به جای یک سطل، دو سطل را کنار هم بگذاریم و زباله‌های ترمان را از خشکمان جدا کنیم. باور کنید برای چند روز اول شاید کمی سردرگم یا فراموش‌کار شویم؛ اما به مرور زمان به صورت خودکار این کار را انجام می‌دهیم.
کافی است یک مرتبه برنامه را مرحله به مرحله با خودمان مرور کنیم. اول جداسازی و تفکیک، دوم بیرون گذاشتن زباله‌های بازیافتی در ساعتی که خودرو‌های جمع‌آوری در محله حضور پیدا می‌کنند یا تحویل دادن به نزدیک‌ترین باجه‌های وست بانک (اصلا می‌توانید برای خودتان یک حساب بازکنید.) یا ورود به انواع نرم‌افزار‌های موبایلی جمع‌آوری بازیافت از در خانه.
همسایه روبه‌رو حق دارد که به مدیر ساختمان از شما گلایه کند. از حق نگذریم که چند باری حضوری تذکر داده، حتی کاغذی نوشته و روی کیسه زباله پشت در آپارتمانتان گذاشته است: «همسایه محترم ساعت جمع‌آوری زباله ۱۰ شب است. لطفا زودتر از موعد آن‌ها را بیرون نگذارید.» تا کی قرار است از روی شیرابه‌ها رد شود و سکوت کند. لکه‌هایی که از ته کیسه زباله روی راه‌پله‌ها، کف آسانسور تا پایین در حیاط افتاده، علاوه بر چهره زشتی که ایجاد کرده، محل خوبی برای جولان مگس‌ها و پشه‌ها و به دنبال آن بیماری‌های متعدد شده است.
وقتی ساعت را نگاه نمی‌کنید و کیسه زباله را داخل کوچه می‌گذارید، حق ندارید با ۱۳۷ تماس بگیرید و از حضور زباله‌گرد‌ها در محله‌تان بگویید. چرا به این موضوع فکر نمی‌کنید که خود شما هستید که مقدمات حضور آن‌ها را فراهم می‌کنید. این گروه افراد برای پیدا کردن زباله‌های تفکیکی حاضر هستند گره کورکیسه زباله ترتان را باز کنند شاید چیز به درد بخوری در آن پیدا کنند. ادامه عملیات را هم به گربه‌های محل واگذار می‌کنند و با هر جارویی که پاکبان محله می‌کشد خدا می‌داند که چه دعایی در حق کسی می‌کند که بی‌موقع زباله‌اش را بیرون گذاشته است.
خیابان با خانه چه فرقی می‌کند. مگر شهر خانه دوم همه ما نیست؟! چرا شیشه خودروتان را پایین می‌دهید و کیسه زباله یا ته سیب‌تان را به بیرون پرتاب می‌کنید. رها کردن پوست پفک و کیک از خودروتان را اگر پلیس راهنمایی‌ورانندگی ببیند حتما برابر کد ۲۰۷۳ جریمه ۳۲ هزارتومانی را به دنبال دارد. اشکالی ندارد که عادت دارید در پیاده‌رو خوراکی می‌خورید، اما اشکال دارد که ته مانده و پوست آن را پای درختی که به اشتباه یک نفر کیسه زباله‌ای را رها کرده است، بیندازید.
تنها راهکار برای نجات کره زمین تولید کمتر زباله در دنیاست
درباره زباله گردی، کار کاذبی که این روز‌ها نارضایتی مردم را درپی دارد
اولویت حوزه پسماند، راه‌اندازی زباله‌سوز، نیروگاه بیوگاز و افزایش مشترکان سی‌مپ در مشهد باشد