فاطمه رافع | شهرآرانیوز؛ اوایل آبان سال ۱۳۹۹ بود که مدیریت‌شهری مشهد با همکاری دستگاه قضا و اداره‌کل بهزیستی خراسان‌رضوی طرحی را با نام «سایه‌بان مهر» آغاز کرد تا از رهگذر اجرای آن، کودکان کار در شهر سروسامانی یابند و شاید به چرخه باطل سامان‌دهی این کودکان در سال‌های پیش‌تر مُهر پایان بخورد؛ طرحی که اکنون به گفته معاون دادستان عمومی و انقلاب مرکز خراسان‌رضوی پس از گذشت کمتر از دو سال از اجرای آن، به شناسایی ۱۱۵۰ کودک کار در استان منجر شده است.
نیره عابدین‌زاده در نشست «کودکان کار مشهد و مهاجرت» با بیان اینکه از آبان سال ۱۳۹۹ تا اسفند همان سال ۳۳۲کودک کار شناسایی شدند که ۹۳نفر ایرانی و ۲۳۹کودک افغانستانی بودند، افزود: از این تعداد ۲۷۸نفر تحویل خانواده شدند و فقط ۵۴نفر در بهزیستی نگهداری می‌شوند.
وی ادامه داد: پارسال نیز ۷۰۳کودک کار شناسایی شدند که ۱۹۰کودک ایرانی و ۵۱۳کودک افغانستانی بودند. از این تعداد ۵۲۲نفر تحویل خانواده شدند و ۱۶۸نفر هم به مرکز صدف منتقل و ۱۲نفر برای ترک اعتیاد به بیمارستان ابن‌سینا منتقل شدند.
عابدین‌زاده بیان کرد: امسال تا ۲۶مرداد ۱۱۵کودک کار شناسایی شدند که ۵۶نفر ایرانی و ۵۷کودک افغانستانی هستند. همچنین ۸۰کودک تحویل خانواده و ۳۲نفر به مرکز صدف معرفی شدند. امسال سه نفر خود را معرفی و درخواست کمک کردند.
او در ادامه گفت: مشکل اصلی در مشهد، کودکان کار تبعه افغانستان هستند که در حمایت و توانمندسازی آن‌ها با مشکلات زیادی روبه‌رو هستیم. نقش «سایه‌بان مهر» در سامان‌دهی کودکان کار مطلوب است، اما در زمینه پیشگیری ضعیف عمل کرده‌ایم.
معاون دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان گفت: در سال ۱۳۹۹ حدود ۵درصد و پارسال حدود ۱۵درصد از این کودکان به خیابان بازگشتند، اما امسال برای توانمندسازی اقدامات بهتری انجام شده است و این مقدار می‌تواند کمتر باشد.
عابدین‌زاده با بیان اینکه عده‌ای حضور کودکان کار در مشهد را منوط به باند‌ها می‌دانند، گفت: این باند‌ها در سال ۱۳۹۹ و شش ماه اول سال۱۴۰۰ تقریبا شکسته شدند و پس از آن کودکانی که می‌آمدند، مشکل اقتصادی و کار داشتند.
وی تصریح کرد: ۲۰نفر از سرکردگان این باند‌ها بازداشت شدند که ۱۰نفرشان هنوز در زندان به سر می‌برند و حکم حبس دارند.
به گزارش ایسنا، حسین باغگلی، معاون شهردار و رئیس سازمان اجتماعی‌وفرهنگی شهرداری مشهد، نیز در این نشست تأکید کرد: نمی‌توان برای کودک ۱۰ساله توانمندسازی شغلی ایجاد کرد. وقتی توانمندسازی مطرح می‌شود، همه ابعاد آن مدنظر است. وقتی خانواده از نظر معیشتی توانمند شود، به اقتصاد کودک متکی نیست تا او را به بازار سیاه کار بفرستد.