آیا سازمان استاندارد در خصوص انتشار خبرهای مربوط به ذرت های آلوده گاف داده است؟
ارژنگ حاتمی - مطمئنا شما نیز از ذرت‌های آلوده شنیده‌اید و در فضای مجازی بار‌ها و بار‌ها این پیام را خوانده‌اید که ذرت و فراورده‌هایش را مصرف نکنید، از پفک گرفته تا ذرت‌مکزیکی‌های بدون نام و نشان مغازه‌ها و .... در اینستاگرام و توئیتر هم بازار چنین پیام‌هایی داغ است. فردی در حساب توئیترش با اشاره به کیک‌های آلوده و ذرت آلوده و آلودگی هوا نوشته است: «چقدر سخت شده است پیدا کردن مجرمانی که با جان مردم بازی می‌کنند!» دیگری نوشته است: «از چند هفته قبل داستان ذرت آلوده و حالا کیک‌های آلوده. دقیقا چه خبره؟! رسما صنایع غذایی را هدف گرفته‌اند.» بعد هم از مسئولان خواسته است سرعت عمل بیشتری داشته باشند.
در نبود شفافیت خبری، هرروز بازار شایعات در فضای مجازی داغ‌تر می‌شود. فردی مدعی شده است چندین نفر در کشور به دلیل خوردن ذرت آلوده فوت شده‌اند. کاربر دیگری گفته است که این ذرت‌های آلوده تبدیل به اسنک شده‌اند. دیگری عکس دختری را از شهر‌های شمالی کشور منتشر کرده و مدعی شده به دلیل خوردن ذرت آلوده فوت شده است. البته خود این فرد هم در توئیتش گفته است که از صحت خبر مطمئن نیست!
برخی دیگر همواره توهم توطئه دارند، فردی در توئیترش نوشته است: «کدام سازمان و با امضای کدام مسئول ۳۵۰ هزار تن ذرت آلوده وارد بازار ایران کرده که با وجود ٢۰۰۰ بار آزمایش، آلوده بودن آن به سمی بسیار خطرناک به اثبات می‌رسد، اما اجازه مصرف داخلی دریافت می‌کند! بسیار ساده‌لوحانه است اگر فکر کنیم این حادثه اتفاقی و مهندسی‌نشده است.» شایعات درباره ذرت‌های آلوده تا آنجا پیش رفت که برخی‌ها مدعی شدند گاو‌های برخی از دامداری‌ها به دلیل آنکه ذرت آلوده مصرف کرده‌اند باردار نشده‌اند!
داستان ذرت‌های آلوده چه بود؟
اگر به تیتر‌های خبرگزاری‌ها و گفته‌های مسئولان درباره ذرت‌های آلوده نگاهی بیندازید، شاید این احساس برایتان ایجاد شود که برخی از صحبت‌های مسئولان در تناقض با یکدیگر است. روز گذشته مسلم بیات، معاون ارزیابی و کیفیت استاندارد سازمان ملی استاندارد ایران، گفت: «بر اساس تصمیم کمیسیون زیربنایی دولت، خود واردکنندگان باید هزینه امحای محموله ذرت‌های آلوده را بپردازند.» این در حالی است که خبرگزاری‌ها ۱۳ آبان امسال تیتر زده بودند: «سازمان استاندارد ورود ذرت آلوده به کشور را تکذیب کرد.» و این سؤال برای شهروندان ایجاد می‌شود که اگر ذرت آلوده‌ای به کشور وارد نشده است، پس قضیه امحای ذرت‌های آلوده چیست. با کمی کنکاش و خواندن مشروح خبر‌ها می‌توان دریافت که عملا گاف خبری‌ای از طرف سازمان استاندارد صورت نگرفته است.
داستان چیست؟
داستان‌های ذرت‌های آلوده از سال ۹۵ شروع شد. ۱۷ شرکت دولتی و خصوصی حدود ۵۰۰ هزار تن ذرت از برزیل وارد کشور کردند، ذرت‌هایی که به‌گفته سازمان استاندارد ۳۵۰ هزار تن آن بدون مشکل بوده و وارد چرخه تولید شده است و ۱۵۰ هزار تن آن به دلیل وجود قارچ آفلاتوکسین اکنون در بندر توقیف است. آفلاتوکسین‌ها سمومی قارچی هستند و می‌توانند سرطان‌زا باشند. به عبارت دیگر، وقتی داوود محمودی، رئیس کمیسیون اصل نود مجلس، گفته بود: «یک کیلو ذرت آلوده هم وارد کشور نشده است.» یا رئیس سازمان استاندارد اخطار داده بود: «هیچ ذرت آلوده‌ای وارد کشور نشده است.» منظورشان این است که آن ۱۵۰ هزار تن ذرت آلوده هم‌اکنون در گمرک است و به هیچ عنوان وارد چرخه تولید در کشور نشده، نه اینکه هیچ ذرت آلوده‌ای خریداری نشده است!
ضد و نقیض‌هایی از ذرت‌ها
شاید این‌بار بتوان علاوه بر فضای مجازی، مقصر شایعات ذرت‌های آلوده را صدا و سیما و حتی برخی از مسئولان دانست. یکی از ویدئو‌هایی که در این باره در فضای مجازی داغ شده است و بسیار دست‌به‌دست می‌شود مربوط به برنامه «صبح‌بخیر ایران» با حضور امیر خجسته، نایب‌رئیس کمیسیون اصل نود مجلس، است. در این برنامه تلویزیونی، خجسته گفت که برخی‌ها پنهان‌کاری می‌کردند و او از انباری که در آن ذرت آلوده بوده است بازدید کرده است. او در ادامه گفت ۳۵۰ هزار تن از این ذرت‌ها وارد چرخه تولید شده است و مسئولان استاندارد و بهداشت گفته‌اند ۳۵۰ هزار تن مشکلی نداشته و ۱۵۰ هزار تن از ذرت‌ها که آلوده هستند وارد چرخه تولید نشده است. در این میان، سؤال عجیب مجری جالب توجه است. او با تشکیک درباره سلامت ذرت‌های واردشده به چرخه تولید پرسید: «باورتون می‌شه صرف گفته اداره استاندارد و ... آن ۳۵۰ هزار تن مشکلی نداشته؟» و خجسته در پاسخی عجیب‌تر گفت: «داریم بررسی می‌کنیم. پیگیری می‌کنیم و به مردم اطلاع می‌دهیم.» و بیننده را انگشت‌به‌دهان می‌گذارند که مگر می‌شود اداره استاندارد و بهداشت سلامت کالایی را به‌اشتباه تأیید کند؟ اگر این‌گونه باشد، دیگر چه اعتمادی می‌توان به علامت‌های استاندارد روی مواد غذایی داشت و عملا وظیفه اداره استاندارد و وزارت بهداشت چیست؟