مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ دست‌هایش را رو به آسمان می‌گیرد و غریو شادی‌اش سالن مملو از تماشاگر سارایوو را فرامی‌گیرد. درست همان ذوق روز اول را دارد؛ روز اولی که نخستین‌بار طلای رقابت‌های والیبال‌نشسته را در عرصه جهانی به‌دست آورد؛ ذوق اولین قهرمانی.
هادی رضایی حالا دیگر نابغه ورزش ایران نیست؛ او اسطوره‌ای است که روزبه‌ر‌وز و ساعت‌به‌ساعت دست‌نیافتنی‌تر می‌شود. کافی است شمار مدال‌هایی را که در این سال‌ها به گردن آویخته است، بشمارید تا به این مهم پی ببرید که هادی رضایی مرد اول و آخر ورزش جانبازان و معلولان ایران است. مردی که هشتمین جام قهرمانی جهان را این‌بار در خاک سارایوو بوسنی برای کشورمان به ارمغان آورد.
تیم‌ملی والیبال‌نشسته ایران درحالی فینال رقابت‌های قهرمانی جهان و انتخابی پاراالمپیک ۲۰۲۴ پاریس را از رقیب سنتی‌اش، بوسنی، برد که همه نگاه‌ها به سرمربی جذاب نیمکت ایران بود. هادی رضایی فقط هشتمین جام قهرمانی جهان را با تیم‌ملی به‌دست نیاورد، او آلبوم افتخاراتش را با کسب بیستمین مدال طلای جهانی تکمیل کرد. هادی رضایی در فرودگاه سارایوو و در گفتگو با شهرآراورزشی از رمزوراز‌های سال‌ها افتخار و چالش جذاب آینده‌اش گفت.
سرمربی مشهدی تیم‌ملی والیبال‌نشسته ایران که تاکنون هفت قهرمانی پاراالمپیک، هشت قهرمانی رقابت‌های جهانی، پنج قهرمانی باشگاه‌های جهان و دو نایب‌قهرمانی پاراالمپیک را در کارنامه دارد، درباره طعم قهرمانی در خاک ساریوو گفت: «قهرمانی در خاک سارایوو لذت دیگری دارد. شاید اگر این مسابقات در کشور دیگری برگزار می‌شد، نتیجه خیلی راحت‌تر به‌دست می‌آمد. اینجا بوسنی‌ها همه امکاناتشان، داوری، تماشاگران و... را علیه ما به کار گرفته بودند و این کار را برای ما سخت‌تر می‌کرد. البته هرچه قهرمانی سخت‌تر به‌دست بیاید، شیرین‌تر است.»
رضایی جو برگزاری رقابت‌های جهانی در بوسنی را وحشتناک توصیف کرد و گفت: «در چهل سال کارم چنین جوی را فقط یکی‌دو بار آن‌هم در همین بوسنی دیده بودم. ولی آن بازی‌ها جهانی نبود و این بازی‌ها جهانی بود و همه شرایط برای ایران سخت بود. این بچه‌ها آن‌قدر خوب بازی کردند که دیگر هیچ جای حرف‌وحدیثی نگذاشتند. دمشان گرم، دست تک‌تک‌شان را می‌بوسم.» وی افزود: «امیدوارم باتوجه‌به شرایط جامعه، لبخندی هر چقدر سخت روی لب‌های مردم بیاید. مردم بدانند این بچه‌ها زحمت زیادی کشیدند و ۱۵۰ روز از خانواده دور بودند.»
هادی رضایی هشتمین قهرمانی را به امام‌هشتم (ع) تقدیم می‌کند. او دراین‌باره اظهار کرد: «من هشتمین قهرمانی را از آقا علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) می‌دانم، چراکه هر وقت با عدد هشت روبه‌رو می‌شویم، یاد امام مهربانی‌ها می‌افتیم. از ابتدای شروع کارم از آقا امام‌رضا (ع) مدد گرفتم و آقا هم همیشه کمکم کرده است.» وی افزود: «فکر نمی‌کنم این جام به‌جز برای آقا امام‌رضا (ع) برای کسی دیگر باشد.»
رضایی که در این سال‌ها انواع‌واقسام افتخارات را به‌دست آورده است، در پاسخ به اینکه چالش آینده شما چیست، اذعان کرد: «چالش بعدی هادی رضایی فعلا استراحت است. واقعا در این هفت‌هشت ماه که برگشتم، سعی کردم تیم را آماده‌تر کنم. کار خیلی سختی بود و خداراشکر با عنایت آقا این کار انجام شد.» هادی رضایی چندی پیش بعد از قهرمانی در پاراالمپیک از سمتش استعفا کرده بود، اما باز مسئولان کمیته ملی پاراالمپیک او را برای رقابت‌های جهانی بوسنی و انتخابی پاراالمپیک ۲۰۲۴ پاریس به کار دعوت کردند و رضایی هم از پس این مأموریت مانند همه مأموریت‌های قبلی برآمد.
سرمربی مشهدی تیم‌ملی قهرمان والیبال‌نشسته ایران درباره خواسته‌هایش از مسئولان بعد از این افتخار تازه، گفت: «من خواسته‌ای از مسئولان ندارم، چون خواسته‌هایم همیشه روی کاغذ مانده است.» رضایی افزود: «هیچ‌وقت هم خواسته‌ای برای خودم نداشتم، ولی این بچه‌ها واقعا در جو وحشتناک بوسنی افتخاری ماندگار برای ایران کسب کردند و نباید برخورد مسئولان با آن‌ها در حد عکس‌گرفتن باقی بماند. نمی‌خواهم شهد قهرمانی این بچه‌ها را کم کنم.» رضایی تصریح کرد: «در سی سال گذشته از مسئولان خسته شده‌ام، به‌ویژه از مسئولان استان خراسان! حالا بگذریم تا شهد قهرمانی کم نشود. بعد‌ها صحبت‌های بیشتری برای گفتن دارم.»
هادی رضایی کلکسیونی از افتخارات را در کارنامه دارد. او در سال ۱۹۸۸ به عنوان کاپیتان تیم‌ملی والیبال‌نشسته نخستین طلای پاراالمپیکش را به‌دست آورد. او دوبار دیگر هم در سال‌های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۶ به‌عنوان بازیکن قهرمان پاراالمپیک شد و بعد از آن هم چهار عنوان قهرمانی پاراالمپیک را در مقام سرمربی با تیم‌ملی والیبال‌نشسته ایران در سال‌های ۲۰۰۰، ۲۰۰۸، ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ به‌دست آورد.
رضایی دو نقره پاراالمپیک را هم به‌عنوان مربی در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۲ کسب کرده است. رضایی پنج‌بار هم در مقام مربی توانسته است تیم‌های باشگاهی ایران را قهرمان جام‌باشگاه‌های جهان کند؛ چهاربار ذوب‌آهن و یک‌بار پگاه. کسب بیست طلای جهانی و دو نقره افتخاری است که هادی رضایی به‌دست آورده است و به‌نظر به این زودی‌ها دست‌یافتنی نخواهد بود.